9: Don't need no man

7.6K 79 7
                                    

Devon bleef haarzelf wijsmaken dat Michael haar moest verlaten voor een goede reden. Het is niet omdat het een onofficiële vluchtmisdrijf was, toch? Of misschien was het dat wel, en misschien was hij weggegaan omdat hij zijn opmaak sessie had gekregen en niet langer meer met haar wou omgaan.

Ze vertelde haarzelf dat ze een sterke, onafhankelijke zwarte vrouw was die geen man nodig had.

Het was toen dat ze realiseerde hoe belachelijk ze bezig was, en ze schudde met haar hoofd. Michael was lief en ze wist dat hij dat nooit zou doen.

Haar gsm trilde vanop haar nachtkastje, signnaliserend dat ze een nieuwe sms had gekregen van de enige echte Michael.

Sorry dat ik zo vlug ben vertrokken, maar ik moet je iets super belangrijks vertellen!!! Kom naar mijn huis om één uur, familie zal al weg zijn.

Devon ademde uit en las het sms'je steeds maar opnieuw. Dus er was een geldige reden waarom hij haar alleen had gelaten. Haar zorgen verdwenen wanneer ze naar Michael's huis ging.

Slechts een uur en half later klopte Devon op zijn voordeur, hopend dat het adres dat hij haar gegeven had, correct was en dat ze een een kaart kon lezen. Gelukkig antwoordde een slaperige Michael de deur en liet haar binnen zonder een woord te zeggen en sloot de deur zachtjes achter haar.

"Raad eeeens?" vroeg Michael overdreven met het woord 'eens'.

"Wat?" antwoordde Devon met een lichte grijns die de hoeken van haar lippen naar boven trok.

Michael leunde dicht naar Devon toe en ze kon zijn parfum ruiken. "Mijn vriendin gaat verhuizen," zei hij met een uitgestreken gezicht, het moeilijk makend om zijn emoties te laten lezen.

Devon bleef stil en probeerde om het geluk dat door haar aders stroomde te bevatten. Het nam al haar kracht om niet te springen op Michael en zijn stom gezicht te kussen. In plaats daarvan zette ze een nep pruillipje op. "Het spijt me. Ik weet hoe graag je haar leuk vind en-"

"Het is goed," onderbrak Michael en slingerde lui zijn arm rond haar schouders. "Want ik wou hoe dan ook niet echt een lange afstandsrelatie ding. En, ze was een beetje saai aan het worden. Echt waar, ik overleef het wel."

'Maar was je niet zo enthousiast bezig over hoeveel je niet van haar hield, zoals, vorige nacht? Het is niet omdat ze verhuist dat je bereid bent om je liefde voor haar helemaal te vergeten?" Devon was niet aan het klagen, maar ze was alleen maar nieuwsgierig.

Michael haalde zijn schouders op. "Ik zal het uiteindelijk toch moeten doen, niet?"

Beide deelden ze een lange stilte, geen van beide durfde te spreken. Michael plofte neer op de zetel en Devon volgde zijn voorbeeld, proberend om perfect te vallen in zijn armen. Ze draaide haar om zodat ze in zijn ogen kon kijken. "Heb ik je ooit verteld hoe mooi je bent?" fluisterde Michael en wreef zijn gezicht in de plooi van haar nek.

Zijn armen legde hij stevig rond haar middel wanneer hij haar shirt een klein beetje optilde, een klein stukje huid verscheen dichtbij haar heup. Hij tekende tekeningen op haar huid, wat voelde als brieven, maar Devon was het niet zeker.

Ze wist niet dat hij haar wou vertellen: "Ik hou van je."

Ze hadden dat onmiddellijke intieme connectie, bijna zoals zielsverwanten (behalve dan voor het feit dat ze elkaar eerst hadden gehaat, maar laten we het daarover niet hebben) want wie is er plotseling verliefd in twee weken?

Beide hadden geen idee.

En beide hadden ze hun twijfels ook. Misschien was het geen liefde, en misschien was het simpel lust dat hen samenbracht. Misschien diep vanbinnen waren ze nog steeds seks verslaafden die alleen maar een vluchtmisdrijf wilden.

Maar wanneer Michael een zacht deuntje neuriede in Devon's oor en zij met zijn vingers speelde dat lieve boodschappen plaatste op haar buik, wisten ze beide in hun gedachten dat dit gevoel meer definitieve liefde was.

A/N

Sorry voor de zo trage updates... Ik heb het zo druk met school, het spijt me! Hoe dan ook, volgende week vrijdag (30 oktober) vertrek ik naar New York en 9 november ben ik pas terug thuis. Waarschijnlijk zal ik dan wel plat liggen van de jetlag, haha. Maar dus, in die periode kan ik zeker niet updaten. Een verwittigde man is er twee waard ;). Ik was dinsdag en gisteren ziek (vandaag nog steeds). De voorbije twee dagen lag ik meer te rusten dan iets, maar nu heb ik eindelijk de kracht gevonden om me voor m'n laptop te slepen en up te daten.

Ze zijn eindelijk verliefd! *vreugdedansje*

Ik hoop dat het een beetje goed is!

Loves, LittleDreamerAxelle


sex addicts [michael clifford] / Dutch translation /Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu