An eN-Bi-eS-Bi's Lovelife

Chapter 12: The Finale

Status: 4th year college, still 19 years old, happy

Naging malungkot man ako nang mga nakaraang araw, dapat maging masaya ako ngayon dahil sa tinagal-tagal ng paghihintay, dumating na din sa wakas ang araw na ito.

♪ Heart beats fast

Colors and promises

How to be brave

How can I love when I'm afraid

To fall

But watching you stand alone

All of my doubt

Suddenly goes away somehow

One step closer ♪

Suot ko ang isang puting gown habang ako'y mag-isang naglalakad sa aisle ng simbahan. Bahagya akong nakangiti, hawak ko ang isang pumpon ng puting rosas. Pilit ko mang itago ang lungkot, kaba at saya na aking nadarama, ito'y batid kong bakas pa rin sa aking mukhang natatakpan ng makapal na make-up.

♪ I have died everyday

waiting for you

Darlin' don't be afraid

I have loved you for a

Thousand years

I'll love you for a

Thousand more ♪

Nang tumingin ko sa aking paligid, nakita ko ang mga tao na nakamasid sa akin. Bawat galaw ko'y kanilang pinagmamasdan. Hindi ko akalaing ganito pala ang pakiramdam.

♪ Time stands still

beauty in all she is

I will be brave

I will not let anything

Take away

What's standing in front of me

Every breath,

Every hour has come to this

One step closer ♪

Walang dudang masaya ako. Pero hindi ko alam kung bakit ganito. May bahagi ng utak ko na nagsasabing dapat akong umiyak, na dapat akong maging malungkot.

♪ I have died everyday

Waiting for you

Darlin' don't be afraid

I have loved you for a

Thousand years

I'll love you for a

Thousand more ♪

Dati, nagtataka ako kung bakit naiyak ang mga tao kapag may ikinakasal, lalo na yung bride. Ngayon, alam ko na ang pakiramdam. Alam ko na ang dahilan.

♪ And all along I believed

I would find you

Time has brought

Your heart to me

I have loved you for a

Thousand years

I'll love you for a

Thousand more ♪

Na hindi pala naiyak ang bride dahil ayaw nya sa groom. Naiyak sya dahil alam nyang matapos ang seremonyang ito, magbabago na ang buhay nya.