BERDEL (Tamamlandı :-)

34.BÖLÜM final

Şirketten hızlı ve bir o kadar da sinirle çıkıp arabama yönelmiştim. Hedefim de Hicran'in evi vardı ve olanları anlatmak. Yol boyunca Selim'in söyledikleri aklımdan çıkmıyordu devamlı beynimde tekrar tekrar çalıyordu. Arabamı son hızla ters yone çevirerek evime doğru kırmıştım dümeni.

Arabamdan hızla inerek evin kapısını hızla çarparak üzerimdeki ceketi ve kravatı koltuğa atmam bir olmuştu. Bir süre sessizce olanları düşünüyordum. Şirket, ev,araba ne varsa hepsi gitmişti ve bu benim suçumdu. Hic birseyi okumadan incelemeden imzaları ben atmıştım. Ama Selimin bağırması. Sabrımı taşıran son damla olmuştu. Ellerimi saçlarımda bir süre dolaştırarak kendime gelmeye çalışıyordum. Ama olmuyordu.

Neden hiçbirşey güzel gitmiyordu. Tam da bir kıza aşık olmuşken,ilk defa sevmişken hem de benim tarafımdan tecavüze uğrayan bir kıza. Kafayı yememek için evim de tur atıyordum ve olabildiğince camdan uzatmış olduğum başımla hava almaya çalışıyordum ama olmuyordu. Benim bir tek hava,nefes alabileceğim bir yer vardı ve kalbim zaten gideceği adresini biliyordu.

Hızla elime aldığım anahtarla tekrardan arabama yönelip, Hicranin evine rotamı almıştım. Gidiyordum sevdiğime. Evet herşeyi anlatacaktım ama doğrularımı onu henüz bende bilmiyorum. Sadece tek bildiğim ve anlatmak istediğim gerçek onu delice sevmemdi.

Aynadan dağılmış olan saçlarımı düzeltip,bütün cesaretimi toplayarak kapısını çalmak için adim atıp ve zile basmıştım. Kalbim yerinden çıkacacak gibi oluyordu. Geri don diyordu ve az kalsın ben onu dinliyordum. Arkamı donup tam gidecekken kapı açılma sesiyle ve güzeller güzelinin sesini duymamla geri çevirmiştim bedenimi.

"Zafer"

"Hicran"

Zorda ilsa kekeleyerek devam etmiştim.

"Ben şey için gelmiştim. Musaitsen girebilir miyim?"

"Tabi ki buyur. Sen iyi misin?"

Hic düşünmeden birden Hicran'a sıkıca sarilmam,ve gözyaşlarımı bırakmam bir olmuştu.

"Sakin ol Zafer,tamam, gel anlat ne oldu?"

Onun teninin güzel kokusunu içime çekiyordum. Hic ayrılmak istemiyordum. Şuan bu sekil de aylarca kalabilirdim. Ben nasıl bir hayvanlık yapmistim. Bunun simdi farkına varmam herşeyi düzeltecek miydi?

"Ben özür dilerim. Bir anda boş bulunarak sarildim."

"Emin ol başkası olsa asla müsaade etmezdim ama neyse"

"Ben buraya birşey söylemek için geldim. Sadece senden sözümü kesmeden beni dinlemeni istiyorum. Ben Hicran sana bir kötülük yaptım."

Hicranin yuz ifadesini görünce ona gerçekleri anlatmak vazgeçmiştim. Bir anda değiştirip bir başka gerçeği söylemeyi karar vermiştim.

"Ben seni seviyorum. Ve benimle evlenmeni istiyorum. Biliyorum beklemiyordun hic ama doğrusu bu. Ama sunu da bilmelisin şuan ne evim,ne arabam,ne çalışmakta ve sahibi olduğum bir yerim var. İflas ettik kısacası herşeye el kondu haciz.

"Ben gerçekten üzgünüm iflâsınız için de ama kötülük yaptım demistin"

"Evet kötülük, çünkü ben kalbimi erkek düşmanı olan bir kıza kaptırdım. Ve onun kalbimi nasıl kullanacağını bilmediğim için. Eğer bu kız bu kalbi kabul ederse sevinirim hem de çok,dünyalar benim olur. Bana yeniden yaşamak için sans vermiş olur."

"İnan ne diyeceğimi bilmiyorum"

Dediğim de birden kapı çalmıştı. Kapıdaki adama ve üzerindeki kıyafetlere bakılırsa babamın adamlarından biriydi.