MY MR. EYEGLASSES (ON-GOING)

CHAPTER TWO

It was a sunny afternoon at nagpasyang mag-gala ni Rikka sa kung saan saan dahil sa wala siyang pasok ng araw na iyon. She can't contact Kei either.

And she don't have aything else to do.

Naglalakad siya sa may Bonifacio High Street. Malayo layo rin ang narating niya ng mapansin niyang may lalaking nakahiga sa upuang bato ng malaking fountain mga 5 cm lamang ang layo mula sa kinatatayuan niya.

Nakatakip ang mukha nito ng libro. Maya maya lamang ay gumalaw ito, napansin marahil ang presensiya niya.

Umupo ito at ganoon na lang ang gulat niya ng alisin nito ang libro sa mukha at tumingin sa kaniya.

He smiled at her.

----

Napabalikwas ng bangon si Rikka ng biglang mag-ring ang cellphone niya. Kinapa niya ang cellphone sa ilalim ng unan niya saka sinagot ang tawag.

"Hello Rikka spea---"

"Rikka !! Don't you know what time is it now?!" Agad na nailayo ni Rikka ang cellphone sa tenga niya ng magsalitang iyon si Kei.

"Stop shouting Kei! Masakit sa tenga bakit ba?"

"Ah okay sorry." Si Kei na hininaan ang boses. "Anong sinabi mo sa akin kahapon?"

"Na sasamahan mo ako sa bookstore para bumili ng gamit sa project ko?"

"Exactly. Anong oras ang sabi mong susunduin mo ako?"

"Ay sinabi ko ba 'yon?"

" Oo naman "

"Hmm . 8am"

"Anong sa tingin mong oras na?"

Hinanap naman ni rikka ang orasan sa gilid ng kama niya at ganoon na lang ang pagkabigla niya ng makita kung anong oras na.

"10 am right?" Ani Kei, halata sa boses nito ang pagkainip at pagkainis.

"Oh my!! Sorry Kei ! I overslept, I'm going to prepare na give me 20 minutes okay lang ba 'yon?" Ani Rikka.

"Okay okay, wag ka na pumunta dito. I'll be the one to pick you up. May kapalit 'to ah."

"Yeah Yeah sure. Sorry ulit Kei."

"No problem. Sige na bye."

"Sige bye." Rikka sighed after the conversation. Umalis na ito sa kama niya't dali daling dumiretso sa banyo.

"Ossoi na!" You're late! That's what he meant. Reklamo ni Kei ng lumabas si Rikka ng bahay nila.

"Sorry Kei, I overslept and guess what? Napanaginipan ko na naman siya." Nakangiting bungad ni Rikka sa kababata.

"That guy sure likes to be in you're dreams huh?" Si kei. Making himself sarcastic.

"Jealous are we?" Nakataas ang kaliwang kilay ni Rikka inilapit nito ang mukha sa binata.

Kei blushed.

Lucky him at agad na inilayo ni Rikka ang sarili mula sa pagkakalapit sa kaniya dahil kung hindi ay malamang nakita na nito ang pamumula ng magkabilang pisngi niya.

"Not really anyway, why don't we grab a bite while talking about that dream of yours? I'm sure hindi ka pa nagbe-breakfast. Anong petsa ka ba naman nagising eh."

Napangiti na lang si Rikka.

They went at a nearby restaurant.

Kei Sugiru and Rikka Takanashi were both childhood bestfriends. Rikka first met him when she was five years old sa palayan ng Lolo't Lola niya sa Pangasinan. Paglabas niya ng bahay nila'y noon niya nakita ang batang lalaking nakasalampak sa putikan sa palayan nila.

She then approach him.

"Sino ka? Anong ginagawa mo dito sa palayan namin?" Tanong ni rikka sa batang laaki. Hindi niya makita ng maayos ang itsura nito gawa ng puno ng putik ang mukha nito.

The boy answered but in different language that Rikka didn't understand but she knows that it's in Japanese. Hindi lang siya gaanong nakakaintindi dahil sa Pinas na siya pinalaki ng mga magulang niya.

Tila napansin naman ng batang lalaki ang pagkakunot ng noo ni Rikka at nabasa sa mukha nito na hindi maintindihan ang sinasabi niya rito. The boy stand up then smiled he grabbed Rikka's hand.

"Konnichiwa I'm Kei."

----

Napakurap na lang si Rikka ng mapansin niya kung gaano kalapit ang mukha ni Kei sa kaniya.

"You're daydreaming Rikka." Kunot-noong sabi ni Kei.

"And you're too close Kei." She blushed.

"Ah hehe sorry. Nakakatuwa kasi , kanina pa kita tinatawag hindi mo naman ako sinasagot. Kanina ka pa lutang!" He chuckeld. "So? Did you recognize his face?" Bumalik na ito sa pagkakaupo.

"No, I still can't remember kasi everytime na nakikita ko siya sa panaginip ko blangko 'yung mukha but niya but still my mind and heart recognize him." She sighed.

"You're fate huh?" Ani Kei na nakatingin sa labas ng restaurant. Nakapalumbaba si Kei palihim na sinusulyapan ang kababata.

Nakatuon ang atensyon nito sa pagkain.

Rikka is wearing a pink dress sleeveless dress na pinartneran niya ng stockings ang doll shoes. Her hair is black, long and straight.

Napatingin sa kaniya si Rikka at nginitian siya nito saka muling ibinalik ang atensiyon sa pagkain.

No wonder why I can't stop falling for you. How I wish na ako na lang 'yung guy na napanaginipan mo. Bulong ni Kei sa sarili.

"I can't keep this feelings any longer 'cause I'm sure dadating at dadating ang araw na kakailanganin ko ng magtapat sa'yo so for now, let's stay like the we used to be" aniya sa sarili. Huminga muna siya ng malalim saka muling nagsalita.

"Bilisan mong kumain para makapunta na tayo sa bookstore."

"Opo. Give me 5 minutes." Sagot ni Rikka stuffing the remaining food inside her mouth. Napa-iling iling na lang si Kei sa inasal ng dalaga.

---

"Ano ano bang bibilhin mo?" Tanong ni Kei. Habang tinutulak ang push cart. "Inilista mo ba yung mga bibilhin mo?"

"Yeah, I listed everything pero before that let's go to that first." Ang tinutukoy nito ay ang Manga section/Comic. Tumayo na lang si Kei.

Abalang abala sa pagbabasa ng manga/japanese comics si Rikka ng may lumapit sa kanilang binata.

"Rikka? Is that you?"

To be continued ..