MY MR. EYEGLASSES (ON-GOING)

CHAPTER FIVE

Rikka is reading an historical at the school library. It's already past six in the afternoon at wala na masyadong studyante sa loob ng library. Mas pabor sa kaniya 'yon dahil makakapag-focus siya sa pag-aaral since one week from now ay finals na nila.

Abalang-abala si Rikka sa pagte-take down notes ng biglang sumakit ang kamay niya . Nangalay na marahil sa kakasulat niya. Saglit niyang ipinahinga ang kamay at napagdesisyunang magbasa na muna ng mga magazines kaya,t nagtungo siya sa magazine section.

Nang papalapit na siya roon ay agad na napukaw ang atensiyon niya ng isang binata. Abala ito sa pag-aayos ng mga magazines na nagkagulo.

"Must be the librarian's assistant." Bulong ni Rikka sa sarili ngunit ng papalapit na siya'y natigilan na lamang siya ng makilala kung sino ang binatang iyon.

It was the same guy he met two days ago!

Dala ng kuryosidad niya'y nilapitan na niya ang mga magazines at nagkunwaring hindi niya ito napansin para hindi nito mahalatang kanina niya pa ito pinagmamasdan.

Nagbuklat ng magazine si Rikka at nagkunwaring nagbabasa ng bigla itong humarap sa kaniya.

"Rikka." Tawag sa kaniya ng binata.

Ganoon na lang ang kabang naramdaman niya ng tawagin nito ang pangalan niya.

"Paano niya nalaman ang pangalan 'ko?!" Hindi makapaniwalang tanong ni Rikka sa sarili.

Hindi niya ito nilingon. Nagkunwari na lamang siyang hindi ito narinig at nagpatuloy sa pagbabasa ng bigla siya nitong hablutin sa braso, iniharap siya't walang sabi-sabing hinalikan siya sa labi.

Nanlaki ang mga mata ni Rikka sa ginawang iyon ng binata. Nagpumiglas siya pero wala siyang laban sa lakas nito. Maya-maya lamang ay napapikit na siya at natagpuan na lang ang sariling tumutugon sa mga halik nito.

It was so sudden.

At nang maglayo ang mga labi nila'y unti-unting dumilat si Rikka at ganoon na lang ang gular niya sa nakita.

"KEI?!!"

Napabalikwas ng bangon si Rikka. Hinihingal at wala sa sariling napahawak sa mga labi niya.

"It can't be. Why Kei?!" mga ilang minuto ring natulala si Rikka. Hindi pa din siya makapaniwalang si Kei ang lalaking nasa panaginip niya.

Bumalik lang sa sarili si Rikka ng tawagin siya ng Mama niya mula sa labas ng pintuan ng kwarto niya.

"Rikka ... Nasa ibaba na si Kei. Bilisan mong kumilos."

"Opo Ma."

Noon lang nakaramdam ng matinding kaba si Rikka.

Anong gagawin niya? Dapat ba niyang sabihin sa kababata na siya ang lalaking laging nasa panaginip niya? What will gonna happen if she tells it to him.?

Huminga ng malalim si Rikka at saglit na pinakalma ang sarili.

He must never know. She'll just pretend that nothing happened.

Nagmadaling nagtungo si Rikka sa banyo. She took a bath, put on her uniform, fix her hair into braids and put some light make up then wear her eyeglasses. She then gets her bag at nagtungo na sa sala.

Para namang may kung anong pana ang tumusok sa dibdib ni Rikka ng makita niya ang kababata.

Kei was leaning at the couch. His eyes were closed.

"He's sleeping ..." wala sa sariling naibigkas ni Rikka.

Nilapitan ni Rikka si Kei and she found herself staring at his pink lips. Those lips that touched hers in her dream. Napalunok na lang si Rikka sa naalala niyang eksena sa panaginip. She then looks at the every details of his face.

Kei has long black eyelashes na kung pagsusuotin mo ito ng pambabaeng damit ay siguradong babagay ito at magmumukha talaga siyang babae. He also has a pointed nose and pinkish , kissable lips. Not to mention his porcelain skin.

To sum it all, Kei is near to perfect. No wonder he's one of the popular guys in their campus.

Napangiti na lang si Rikka when Kei suddenly talked.

"Why staring at my face? Am I that adorable?"ani Kei na nananatili pa ring nakapikit.

"Geez Kei. Stop pretending that you're sleeping!" inis na sabi ni Rikka saka tumalikod at naunang lumabas ng bahay.

"Hey Rikka! Chotto Matte!." nagmamadaling tumayo si Kei, kinuha ang mga gamit at lumabas para habulin ang kababata.

----

The bell rang ..

Senyales na magsisimula na ang klase.

Their class change seats at nakaupo si Rikka sa pinakadulong bahagi ng classroom sa tabi ng bintana and Kei remains seating beside her.

"Lucky to be beside you again my dear bestfriend." si Kei na nakapalumbaba sa desk at nakangiting baling sa kaniya.

Ngumisi na lang si Rikka. "Unfortunately, I'm not happy about it." stick-out her tongue and then laugh.

Napailing na lang si Kei sa kalokohan ng kababata niya.

Rikka can't stop her heart from beating so fast.

Bakit ganoon? dati naman normal lang sa kaniya ang ganoong sitwasyon nila. Na okay lang sa kaniya na maging ganoon sila kalapit sa isa't isa but since that dream happened, everything was messed up. Ibang-iba na ang nararamdaman niya sa tuwing magkakalapit sila ng kababata niya.

She can't help herself but to get out of his sight as soon as possible.

Maya-maya lamang ay pumasok na ang professor nila na may kasunod na isang studyante. Agad na nagkatinginan sina Rikka at Kei ng makilala kung sino ito.

"Good Morning students . Here's your new classmate and she will be staying here until graduation." ani professor nila saka sinenyasan ang dalaga na magpakilala.

" Good morning , My name is Yuki Miharu. I'm a transfer student from Shibuya University from Japan. Twenty years old. Nice to meet you." she then bows.

Kei turns to Rikka and whisper something .

"Doo iu imi?" means "What does it mean?."

"Shiranai ." means "I don't know." naguguluhang sagot ni Rikka.

to be continued ..