MY MR. EYEGLASSES (ON-GOING)

CHAPTER FOUR

"You owe me an explanation Rikka."

Seryoso ang mukhang sabi ni Kei sa kababata. Napayuko na lamang si Rikka at lihim na napangiti sa inasal ng binata.

Hindi tanga si Rikka para hindi maramdamang nagseselos ang kababata niya. Muli niyang sinulyapan si Kei na nakaupo sa tabi niya't nakatingin sa labas ng coffee shop. Kitang-kita niya sa salamin sa tabi nito , malungkot na nakatulala lang ang kababata niya.

"You know why we became that close?" Ani Rikka. Sipping the remainin.g coffee on her cup.

"Mommy just told me a year ago that Haru is my cousin."

Tila natigilan naman si Kei at agad na naptingin sa kaniya. Hindi makapaniwala sa inamin niya.

Para saan pa ang pagngingitngit at pagseselos niya?

"And you accepted that easily? Knowing that he was once became your stalker?." Inis pa din si Kei.

"He asked for forgiveness naman na eh. And I feel na sincere siya kaya pinatawad ko na din siya. Alam mo naman na ayaw ko ng may kaaway hindi ba? So patawarin mo na din siya." Rikka smiled at him.

Kei let out a sigh. Kung hindi lang ba para kay Rikka eh. But still, hindi pa din siya mapanatag lalo na sa ikinikilos ng Haru na 'yon. Natatawa na lang si Rikka sa inaasal ng kababata niya.

"Okay .. para sa ikapapanatag ng loob mo. You know Yuki Miharu?"

"Yuki Miharu? As in 'yung muse ng section natin noong junior high?"

"Yes."

"What's with her?"

"She's Haru's girlfriend."

"KANOJO?! Ah iyaa as in girflriend talaga?" Gulat na napasigaw si Kei.

"Yes." Natatawang sagot ni Rikka.

"Now that I think about it. May date nga pala sila ni Yuki ngayon."

Napakamot na lang ng ulo si Kei.

"Urgh! What am I getting irritated for?!" Naiiritang sabi ni Kei. Inihilamos ang mukha gamit ang palad niya.

Tinawanan na lang siya ni Rikka.

-----

"Anong oras na wala pa din si Haru." Si Yuki na panay ang tingin sa relong suot."

It's already past 8 in the evening at kanina pa siya naghahantay sa harap ng train station sa Ayala.

"Unting tiis na lang Yuki .." pangungumbinsi ni Yuki sa sarili. Maya maya lamang ay natanaw na niya si Haru na tumatakbo papalapit sa kaniya. At ganoon na lang ang ang tawa niya sa nakitang suot ng boyfriend niya.

"Saang lamay ka nangga--" natigil sa pagsasalita si Yuki ng bigla siyang halikan ni Haru sa labi.

"Greetings." Nakangiting sabi ni Haru.

Napayuko na lamang si Yuki para itago ang pamumula ng magkabilang pisngi niya.

"L-lagi mo na lang akong ginugulat."

"Hehe sorry for being late. Nagkita kasi kami ni Rikka kanina at ayon napahaba ang kwentuhan kaya hindi ko napansin ang oras."

Yuki pout her lips.

"Rikka again."

Napangiti na lang si Haru sa inasal ng dalaga.

"Jealous are we?"

Haru put his hands in Yuki's face.

"Ano mo ba ko?"

"Boyfriend"

"And who is Rikka ?"

"You're cousin." Malungkot na sagot ni Yuki.

"Wag ka ngang ganyan. It's impossible for me to have that same feelings for Rikka. We're cousin no more no less. And you're my girlfriend."

"I know."

"You're the one i'm in love with so tama na ang drama okay? It'll only ruin our date." Haru smiled. Showing again his oh-so-deep dimples.

Napangiti na rin si Yuki.

"Hai.."

To be continued ....