Kusursuz Deneyim (Kitap Oluyor)

Bölüm 4

Bu bölüme 18.12.2017 tarihinde güncelleme yapılmıştır. Bu tarihten önce okuyanların yeniden okumalarını tavsiye ederim.

E.

---

Öykü Yedibakır Kızlar İçin İngilizce Yaz Kampı'nın üçüncü sabahına gözlerini açtığında, ilk gördüğü şey Gizem'in yüzü oldu.

"N'apıyorsun?" diye homurdandı Öykü, yatağında geriye sıçrayarak.

Yirmi yataklı yatakhanenin perdeleri kapalıydı ve yataklardan huzurlu horultular yükseliyordu. Perdelerin arkasından sızan hafif ışığa bakılırsa, sabahın çok erken saatleri olmalıydı.

"Yatağını kontrol etmem gerek," dedi Gizem. Gözlerini yere dikmiş, beklentiyle Öykü'nün yatağının yanında duruyordu. Yüzünde donuk bir ifade vardı ve konuşması da yüz ifadesini yansıtır şekilde tonlamasızdı.

"Anlamadım?" Öykü başını uzatıp Gizem'in yatağına baktı. Açık kumral saçlı, kısa boylu kızın yatağı Öykü'nünkinin hemen yanındaydı ve yatağın çarşafları, yastık kılıfları çıkarılmış, altüst edilmişti.

"Bir şeye bakmam lazım," dedi Gizem, ellerini önünde birleştirerek. "Kalk." Son anda aklına gelmiş gibi ekledi: "Lütfen."

Öykü gözlerini kırpıştırdı. Kızın zihinsel bir sorunu vardı. Ne olduğunu bilecek kadar psikoloji bilgisi yoktu, ama kesinlikle normal olmadığını gözlemlemişti. Acımayla karışık bir sahiplenme duygusu içini kapladı. Doğrulup bağdaş kurarak yatağında oturdu. "Seni temin ederim, dört yaşımdan beri kimsenin yatağımı kontrol etmesine gerek kalmadı."

Gizem'in gözleri düşündüğünü belli ederek sağa sola çevrildi, Öykü'ye kısa bir bakış atıp, yeniden yere dikildi. "Tuvalet eğitimini tamamladığına dair bir espri yaptın," dedi karar vermiş gibi bir ifadeyle.

Öykü güldü. Esneyip gerinerek yataktan çıktı ve "Bak haydi," dedi.

Gizem Öykü'nün çarşafını ve alezini çıkarıp, yatağın lekesiz yüzeyine baktı. Yatağı kaldırdı ve altını inceledi. Yatağın etiketini okudu. Yastık kılıfını çıkarıp, yastığın temizliğini inceledi. Durdu, boş gözlerini yere dikip kaşlarını çatarak düşündü. Gözleri Öykü'nün diğer yanındaki yatakta yatan Aleyna'ya odaklandı ve kızın yatağına yürüdü.

"Hey, hey, dur bakalım," diye fısıldadı Öykü, Gizem'in önünü keserek. "Yataklarını kontrol edeceğim diye insanları uyandıramazsın."

Gizem düşünceyle gözlerini kırpıştırdı. "Anlıyorum," dedi kendi yatağına otururken. "Herkesin uyanmasını beklemem gerek."

Öykü Gizem'in yanına otururken dudaklarını ısırıyordu. "İnsanlar yataklarını bozmandan rahatsızlık duyabilirler."

"Ama... ama yüzdeyi hesaplamam lazım."

"Ne yüzdesi? Gizem, seni rahatsız eden nedir?"

"Yataklar yeni."

Öykü'nün kaşları yukarı kalktı. "Anlamadım?"

"Yataklar yeni," diye tekrarladı Gizem, fazlasıyla huzursuz bir sesle. "Lekesiz. Pahalı bir marka."

"Ee?"

"Yastıklar da yeni. Lekesiz ve kaliteli."

"Rahat yataklar ve yastıklar seni neden rahatsız ediyor anlamadım."

Gizem yerinden kalkıp, Öykü'nünkiyle kendi yatağının arasında kalan dolabının kapağını açtı. Kapattı, beklentiyle Öykü'yü izleyerek yeniden açtı ve kapattı. "Duyuyor musun?"