Deadman Crossing

Deadman Crossing Ⅳ

✞ DC Ⅳ

Dezelfde nacht had Janine gewoon nachtmerries over wat ze gezien had, of dacht gezien te hebben. Ze schrok een paar keer wakker. De stem die ze had gehoord achtervolgde haar ook de hele nacht. Dat ze dus de ochtend erop vreselijk moe was was zachtjes uitgedrukt. Daarna moest ze alles wat ze gezien en gehoord had van haar afzetten want er was werk te doen, en dan niet aan het huis, haar eigen werk. Ze ging aan de slag en was aardig ver gekomen met haar artikel toen de voordeurbel ging.

Rustig stond ze op en liep naar de deur om het te openen, ze sprong nog net niet naar achteren door wat ze op de grond zag liggen. Er lagen doden beesten, met weerzin bukte ze om ze beter te bekijken. Het was een eekhoorn, een egel en een vogeltje maar ze besefte ineens dat het allemaal jonge beestjes waren. De vogel was klein en had nog dons op zijn buikje en tussen zijn veren, het was nou niet echt de tijd voor jonge vogels dacht ze ineens. De egel en de eekhoorn waren beide ook klein.

Ze keek op en stapte vervolgens over de dode beestjes heen om te kijken wie deze grap had uitgehaald. Het had geregend 's nachts dus was de grond nog drassig maar ze zag geen voetsporen. Waar komen ze vandaan en wie heeft dit gedaan? Nathan was er niet dus die kon ze niet echt om hulp vragen wat die dode beestjes betreft.

Met tegenzin haalde ze van binnen handschoenen en een plastic zak om ze daarin te stoppen en bij het afval te gooien. Daarna ging ze weer aan de slag en vergat het hele voorval toen ze er weer echt in zat.

De tijd vloog voorbij en voor ze het wist stond ze te koken met de muziek hardop aan. Nathan zou morgen pas thuis komen dus kon ze doen wat ze wou en zij had zijn in spaghetti, Nathan vond dat geslurp met die lange slierten maar niks. Ze pakte een bord vol, nam het mee naar de woonkamer en zette de tv aan. Toen het tijd was om naar bed te gaan sloot ze alles af en dook onder de dekens en hoopte dat ze nu beter kon slapen.

.

De volgende dagen kreeg Nathan het drukker en Janine ook. Er moest een nieuw artikel geschreven worden dus dat betekende op onderzoek gaan, mensen bellen, mensen interviewen etc.

Toen ze weer even thuis was en een uitgebreide douche wilde nemen om op te warmen moest ze nog even snel naar beneden voor haar mobiel, iemand zou nog bellen. Ze liep de keuken uit, stond vervolgens stil om wat ze zag en schreeuwde. Een vrouw hing aan de balustrade. Meteen draaide ze zich om en gaf over.

'Dit is niet echt' mompelde ze. Ze ademde diep in en uit en draaide langzaam om, er hing niks meer. 'Wat is hier aan de hand?' fluisterde ze. Voordat ze ging douchen moest ze nu eerst haar braaksel opruimen, nou had ze die douche toch echt wel verdiend vond ze. Toen ze eindelijk onder de douche stond kreeg ze het beeld maar niet uit haar hoofd. Had ze nou gezien hoe die Margaret erbij hing? Was haar eerste poging ook al zichzelf ophangen? Moest ze dit nou aan Nathan vertellen? Van de week had ze verteld over de jonge diertjes en toen Nathan ging kijken vond hij alleen een lege vuilniszak en de handschoenen.

'Ik ben niet gek aan het worden' zei ze hardop en tegen zichzelf. Ze stond lang onder de douche en toen de rimpels in haar vingers wel erg diep werden werd het tijd voor haar om er onderuit te komen. Net toen ze bezig was om haar haar te drogen ging haar mobiel. Ze keek op het schermpje en zag Josie's naam, ze had haar haar nummer gegeven tijdens het Dodenfeest.

'Hé Josie!' riep ze opgewekt. Josie begon meteen te ratelen over wat haar dochtertje had gedaan, een ongelukje waarvoor ze naar het ziekenhuis moesten, en wat ze verder allemaal had meegemaakt deze week. Uiteindelijk kwam het erop neer dat ze even behoefte had aan visite, aan iemand om mee te kletsen. Dat vond Janine totaal niet erg, na wat ze gezien had zat ze er niet echt op te wachten om alleen in dit huis te blijven, zij had zelf ook even behoefte om met iemand te kletsen.

'Weet jij eigenlijk hoe die Margaret eruit heeft gezien?' vroeg ze toen ze aan tafel zaten. 'Toen ik wat had opgezocht over het huis vond ik wel het verhaal en een foto van het huis, maar niet van haar of haar man' vroeg ze aan Josie en nam een slok van de koffie. Josie beschreef Margaret als een lange, slanke dame met zwart haar.

'En in die tijd waren ze natuurlijk heel bleek, droegen ze jurken, je kent het wel, van die oude foto's' zei ze en ze dronk zelf ook wat van haar koffie. Oh, en of ze het kende dacht ze, alleen hing de vrouw in kwestie aan de balustrade in plaats van dat ze op een foto stond. Ze kreeg het beeld maar niet weg en had helemaal niet in de gaten dat Josie tegen haar sprak. Ze bleef nog heel even maar uiteindelijk moest ze naar huis want Nathan zou er weer zijn en er moest gekookt worden. Ze besloot ook maar om even het één en ander te vertellen, of hij haar nou voor gek verklaarde of niet.

-------------------------

Hoppa, weer 1:) Duurde iets langer met plaatsen dan ik dacht, onverwacht bezoek etc blabla, straks weer 1;)