Deadman Crossing

1 ✝

Trick or Treat.

'Trick or Treat!' ik schrok op toen ze dat achter m'n rug riepen en langs me heen renden. Die kinderen ook dacht ik hoofdschuddend. Ik trok mijn jas dichter en schoof mijn schoudertas iets hoger. Bijna thuis en dan kan ik zelf ook meedoen met dit feest dacht ik blij.

Ik had een middag dienst gedraaid in het ziekenhuis maar die liep een beetje uit. Een collega was ziek naar huis gegaan en niemand kon voor haar invallen behalve ik. Ik vond het ook niet erg want dat betekende dat ik weer iets extra verdiende. Na tien minuten lopen en 'Trick or Treat!' tientallen keren gehoord te hebben kwam ik thuis.

'Ik ben thuis!' riep ik zodat Sabine wist dat ik thuis was. Ik gooide de sleutels in het sleutelbakje wat op een tafeltje stond bij de kapstok en hing mijn jas op. 'Boe!' riep ze zodra ik de woonkamer inliep. Ze had een laken over zich heen met een mond en ogen eruit geknipt.

'Je gaat me toch niet vertellen dat je zo naar het feest gaat hè? Want dan ga ik niet mee' zei ik. 'Tuurlijk niet' zei ze en ze trok het laken van zich af. Ze deed haar haar weer goed omdat het laken het in de war had gebracht.

'Mijn outfit ligt boven op mijn kamer' zei ze en ze legde het laken op de bank. 'Ga je douchen, eet wat en dan hebben we daarna de tijd om ons zelf klaar te maken voor het feest' nadat ze dat zei plofte ze op de bank en zapte ze van zender naar zender.

'Zonde van het laken' zei ik zachtjes. 'Hij is niet van jou en bovendien oud, ga hem gebruiken als spandoek voor de marathon over een aantal weken'. Sabine was een fanatieke hardloopster en had zich ingeschreven voor één of andere marathon. "Om te zien hoe lang ik het volhoud" had ze gezegd. Ik ging naar boven en pakte alles wat ik nodig had voor een douche. Een kwartier later was ik klaar en liep ik in mijn huisbroek en een vest naar beneden. Ik plofte op de bank naast Sabine neer. Ze zapte nog steeds van zender naar zender. 

'Hoe laat begint het feest?' vroeg ik. 'Over anderhalf uur dus als je wilt kan je je klaar maken' zei ze. 'Nu al? Je zegt net dat het over anderhalf uur is' zei ik terwijl ik haar aankeek. 'We moeten er ook nog naartoe' zei ze en ze gaf me een knipoog. Ja dat is waar dacht ik. We besloten over een kwartier te gaan omkleden, ik wilde eerst nog even zitten voordat we wat gingen doen. Uiteindelijk vertrok ik maar naar boven want mezelf klaarmaken ging nog wel even duren. Sabine zou daarintegen zo klaar zijn.

'Tadaa!!' riep ze na een kwartier. Ze stond voor me in een grote, ronde, oranje pompoen. Het topje van de pompoen had ze als een sullig hoedje op haar hoofd en onder de pompoen staken twee benen die een zwarty panty droegen.

'Ziet er leuk uit Saab' zei ik met een glimlach. 'Oké, nu de jouwe' zei ze en ze hielp mij verder. Na bijna een half uur was ik klaar. Ik was gekleed als een schoolmeisje met bloed op haar hemd, enge schmink en voor de gelegenheid had ik lichte lenzen in gedaan. Mijn haar had ik in twee getoupeerde staarten zitten.

'Wat een gedoe' zei ik zuchtend toen ik naar mezelf keek maar ondanks dat zag het er toch goed uit. 'Volgend jaar een simpeler kostuum' zei Sabine knipogend, zeker wel dacht ik. We liepen naar beneden toe en deden de achterdeur alvast op slot. We hoorde gebonk op de voordeur dus we keken elkaar even vreemd aan.

'Deurbel is toch aangesloten?' vroeg ik Sabine. Ze knikte en liep vervolgens naar de deur toe met mij achter haar aan. Toen ze hem open deed moest ik even goed kijken wie daar nou stond. 'Zo jij bent goed bezig geweest zeg' zei ik zodra ik Steve herkende. Hij was verkleed als Edward Scissorhands en hij leek er goed op.

'Dank je en ik moest wel even zo bonken want deze dingen maken het een beetje onmogelijk om aan te bellen' zei hij terwijl hij zijn handen omhoog deed. 'Dat moet ik straks even anders aanpakken als ik ga rijden geloof ik' mompelde hij en hij gaf Sabine een kus. 'Dag mollig pompoenetje van me' zei hij met een grijns.

'Hé! Ik ben niet mollig!' ze ze fel en ze gaf hem een duwtje tegen zijn schouder. 'In dat ding wel' zei hij. Sabine stapte opzij en ik ook om hem langs te laten. 'Heb je de auto nog voor je deur staan dan?' vroeg Sabine. Steve woonde hier in de buurt dus kwam hij vaak gewoon lopend onze kant  op.

'Ja, ik wilde het totaalplaatje even aan je laten zien voordat ik deze af zou doen als ik zou gaan rijden' zei hij en hij hield zijn scharen weer omhoog. 'Kijk maar uit, straks prik je ons nog een oog uit met die dingen' zei ik tegen hem en ik ontweek zijn "vingers".

'Jij hebt ook wat werk gehad zie ik' zei hij en hij keek naar mijn outfit. 'Ja, maar volgend jaar ga ik dat niet meer doen. Het is leuk maar wel een heel gedoe' zei ik. We dronken nog even wat en gingen uiteindelijk maar richting Steve's auto. Buiten werden we al flink nagestaard. Steve helemaal. Ouders gaven ons complimenten en sommige kinderen ontweken ons.

'Je weet hoe je ernaartoe moet?' vroeg Sabine aan Steve. 'Ja, opgezocht op internet want het staat niet op de TomTom' zei hij. We bereikte zijn auto maar moesten wachten met instappen want Steve moest eerst zijn handen afdoen. Na wat gepriegel lukte het en konden we instappen.

Volgens Steve zou het een half uur duren voordat we er zouden zijn. Door de warmte in  de auto kreeg ik jeuk op mijn gezicht maar ik mocht niet krabben want dan zou ik de schmink verpesten. Ik deed dus maar even een raampje open anders zou het nog gaan uitlopen ook. Hoe langer het duurde hoe minder huizen we zagen. Na een tijd stopten we bij een bos en keken even om ons heen.

'Moeten we hier wezen?' vroeg ik.

------------------------------------

Lees verder in het volgende deel....