Forever Young

H.7 Machester! <3

Maria's P.O.V

We zijn nu 3 dagen in Londen. Ik ben Niall sinds die incident met het water niet meer tegengekomen. Zeker heeft hij het druk. Of vind hij mij een zeikerige bitch. Ik hoop het niet.

"We hebben Londen al bijna helemaal gezien" zei Bianca verveelt.

"We kunnen ook naar een ander stadje" stelde ik voor.

"Welke?"

"Manchester!" gilt Astrid.

"Jij met je Manchester! Daar wonen die gassies zeker?" zei Char.

"Duhh" zei Astrid.

"Oke, we hebben anders toch niks te doen. Laten we gaan"

"Oke"

Ik pakte nog even mijn tas, make-up en geld.

"Welke bus moeten we pakken?" vroeg Char.

"Waarom een bus? Beter toch een taxi?" vroeg ik.

"Dat is wel duurder" zei Bianca.

"Oke....gaan jullie met de bus en ik met de taxi, kijken we wel wie eerder en goedkoper uitkomen" stelde ik voor.

"Oke. Deal" zei Char en schudde mijn hand.

"Bye, tot zoo" riep ik terwijl ik naar een taxi liep. "Tot zoo" riepen ze terug in koor.

Ik stond voor een taxi. "Were would you like to go?" vroeg hij.

"Uhhm Manchester" ik hoop dat ik het goed uitspreekte.

"Okay, next to the bus-stop?"

"Yeah"

Onderweg luisterde ik de hele tijd naar muziek. Wat had ik anders te doen? Mijn favoriete song is A Thousend Years van Christina Perri. Ik hoef niet dag in dag uit naar One Direction te luisteren. Ik ben een Directioner maar dan niet zo heel erg.

"Ma'am, we're in Manchester" hij tikte zachtjes op mijn been.

"Okay, Thanks" zei ik. Ik gaf hem het geld en liep naar de bushalte.

Na een lange tijd wachten kwamen ze eindelijk aan. "Hehe" zei ik lachend. Ik wist gewoon dat ik gewonne heb.

"Er was geen plek en toen moeste we nog langer wachten!" verdedigde Char zichzelf.

"Haha ja..dan nog heb ik gewonne"

Ze keek me lachend-sarcastisch aan.

"Zo wat gaan we doen hier?" vroeg ik.

Astrid rende langs me heen. "Wat ga jij doen!?" schreeuwde ik. Misschien dat ze me nog kon horen. Toen ze wel erg ver was rende ik haar achterna.

Opeens stond ze stil. Ik kon niet remmen en knalde met volle vaart tegen der aan.

"Bitch" zei ze. "Zegt degene die zonder enige reden wegrent" zei ik sarcastisch.

"Het is niet zonder reden!" zei ze luid.

"Nou?"

"Kijk dan! Louis' huis!" gilt ze enthousiast.

"Oh My God!!" zei ik verontwaardig.

"Durf je aan te bellen?" daagde ik Astrid uit.

"Natuurlijk" zei ze zelfverzekerd. Ze loopt naar de deur maar draait al snel om.

"Je durft niet he?" zei ik lachend.

"Echt wel!" ze klinkt nog steeds zo zelfverzekerd.

Ze wou net aanbellen maar de deur ging al open. Ze stond stokstijf stil. Ai mijn schuld. Schuldig liep ik naar haar toe. En ja hoor....daar staat Louis.

"Hey" zei hij open.

"He" zei ik verrast.

"H..ha..hai" zei Astrid met moeite.

"He, you're Maria" zei hij. Wauw....dat hij mijn naam nog kent.

"Y..Yes"

"Were are your friends?"

"There" ik wees naar de twee meisjes die kwamen aan geschokt.

"Hey!" riep hij naar ze. "Char stond meteen stil. "Char loop!" zei Bianca die haar probeert mee te trekken.

-----

He

Ik weet het, dit hoofdstuk slaat nergens op. Maarja....een vrolijk verhaal is moeilijk als je zelf alleen maar zielige verhalen schrijft. Maar voor jullie, ik doe mijn best!

-XXX- FREAKING DIRECTIONER ♥