Forever Young

H.16 Again

Maria's P.O.V

Tijden vlogen voorbij. Niall en Char waren even 2 weken op bezoek. Char ging snel weer terug. Niall ging later ook weg. Hij had een concert. We zitten nu al in herfst. En in die tijd heeft Niall me niet één keer gebeld. Char, Astrid en Bianca zijn al een tijdje terug in Nederland. Ik voel me schuldig dat ik hun vakantie deels heb verkloot. Het gedicht van Bree heb ik nog steeds bewaard. Ik vraag me al weken af, wat Jake nou zo liet voelen. Met mijn ouders gaat het ook erg bergafwaarts sinds Jake er niet meer was. Mijn moeder schreeuwds ineens steeds meer. Mijn vader is bijna nooit meer thuis. Ik weet gewoon niet meer wat ik moet doen. Char, Astrid en Bianca zie ik ook niet veel meer.School is klaar. Ik wens dat ik weer terug kon in de zomer.

Ik zit aan tafel. Te kijken naar oude foto's en de foto's van London. Mijn mobiel gaf ineens geluid. Traag pakte ik het op.

"Met Maria?"

"Hey, met Astrid"

"Oh hey..." dit wordt awkward.

"Uhm...lang niet gesproken" begon ze.

"Ja, idd.."

"Laten we weer een keer afspreken"

"Ja..uhm..straks?"

"Is goed. 16.30, bij de dorpscafé?"

"Oke, tot zo"

Ik hing op voordat ze gedag kon zeggen.

Ik liep naar mijn kamer en kleedde me om. Ik ging voor skinny jeans en een blouse. Ik liet mijn haar gewoon los. Ik keek even naar de tijd en zag dat het al 16.18 was. Snel deed ik nog mijn make-up. Gelukkig was ik home alone. Ik liep de deur uit en het opslot. Ik liep richting het dorpscafé.

Astrid stond al voor de deur. "Hey!" ik zwaaide naar haar. "Hey!" ze zwaaide terug. Ik rende snel naar haar toe. We liepen naar binnen.

Een jongeman kwam naar ons toe. Waarschijnlijk de ober. "En wat mag het zijn?"

"Doe mij maar een warme chocolademelk" zei ik.

"Mij ook" zei Astrid.

"Dus..." begon ik zuchtend.

"Hoe gaat het?" vroeg ze.

"Het gaat, met jou?"

"Ja hoor..we horen bijna niks meer van je"

"En ik niks meer van jullie"

Ze keek naar handen. "Het spijt me zo erg.."

"Ach..is niet erg"

"Nee, nee..van Jake.." Ik voelde de tranen in mijn ogen branden en de brok in mijn keel. "Ik..uhm praat daar even niet graag over.." "Is niet erg.."

De ober kwam naar ons toe met onze chocolademelk. Ik legde mijn handen om de mok heen. Astrid volgde mijn voorbeeld. "Hoe is het met Niall?" vroeg ik. "Ik heb geen idee, jij bent zijn geliefde." "Ik dacht t niet..hij heeft me weken lang niet gebeld.." Ik nam een slok.

"Hoe was de vakantie...?" vroeg ik.

"Ik weet het niet meer.." zei ze twijfelend.

"Hoe gaat het met de rest?"

"Van Bianca heb ik al lang niets meer gehoord, Char heb sinds de vakantie niet meer gezien.."

Het werd een lange tijd stil. Ik weet het niet meer..Ik snap het niet meer. Ik wil het niet snappen. Ik nam mijn laatste slok en pakte het geld uit mijn zak. "Ik betaal wel" zei ik.

Astrid knikte. Ze bleef alleen wel zitten. "Ik ga maar weer 'ns" Ik zwaaide haar gedag.

Ik opende de deur van het huis en stapte naar binnen. Het is doodstil en ijskoud. Zo is mijn leven...Ik hun.. Jake en Niall. Ik de lol. Ik mis de vriendschap. Ik mis de banden tussen ons. Maar ik zou moeten voortleven. Ik kan niet vastzitten in het verleden,  je kan het toch niet veranderen. In plaats daarvan zou ik in het heden moeten leven. Hoe zwaar het ook is. Het zou moeten. Vergeten zou ik nooit.

Ik liep naar boven, er brandde licht..? Ik dacht dat ik alles uit had gedaan. Ik liep naar het licht toe en stopte bij Jakes kamer. "Vaag" dacht ik hard op. Ik maakte de deur open en zag iemand staan bij het raam. "Uhm.." mijn lippen trilde. "Hallo?.." Ik lijl net iemand uit een horrorfilm. Wie zegt er nou HALLO tegen iemand die in je huis is ingebroken?! Ik liep dichterbij. De persoon draaide zich om.

Im kon wel janken. Voor me stond..Niall. Zonder überhaupt na te denken rende ik op hem af en omhelsde ik hem. De tranen stroomden als een waterval naar beneden. "Oh My God!! I've missed you so bad!" "I'm so glad you're still OK" zei hij zacht. "How did you come in?" Ik was zo blij, dat dat me weinig kon schelen hoe hij binnen kwam. "Your grandma" hij grinnikte. "What, my grandma?" ik lachte door mijn tranen heen. "Yes, she was here" lachte hij.

"You filled up my heart!" zei ik.

Hij keek me alleen aan en lachte.

______