Kıyametin İlk Günleri

BAŞLANGIÇ

Her okul günü gibi bugünde erkenden kalktım ve sabah hazırlıklarımı tamamlayıp servisi beklemeye koyuldum.Hava biraz garip gibiydi ve alıştığım o hareketli ortam yoktu.Sokaklar sessiz ve bir o kadar ürperticiydi.Rüstem Amca bile fırını açmamıştı ve bu beni çok korkutuyordu.Rüstem Amcadan bahsedeyim hemen fırının önünde bomba patlatsalar umrunda olmazdı o yine işine devam ederdi.Biraz geçte olsa servis geldi nihayetinde...

Okula varmıştım.Servisten inip okula doğru yürüyordum ki karşımda Damla'yı gördüm.Garip garip el kol hareketleri yapıyordu galiba beni çağırıyordu.Yanına gittim. Damla"Batu ödevi yaptın mı?"
Batu"Ne ödevi lan!" Damla"Ne sandın şapşal! Neyse zaten derse girmicez.Bak İrem'le Kübra'da geldi."

Damla sağı solu belli olmayan sayko davranışlarıyla kendinden sıkça söz ettiren kız. Sarışın normal bir güzelliğe sahip biri.
Kübra ise Damlanın kuzeni olup davranış bakımından bir gram Damlaya benzemeyen fakat dış görünüşü tıpatıp Damlaya benzeyen ona oranla daha güzel bir kardeşimiz.İrem ise anlayışlı bi o kadarda sevecen ve anne şefkati bulunduran esmer güzeli diyebileceğimiz bir kardeşimizdir.

Okuldan çıkıp parka doğru yürüyorduk karnım açıkmıştı.Tam konuya girecekken Kübra lafa atladı. Kübra"Sönmeze gidelim ya karnım çok acıktı." Damla esprili bir cevap verdi.
Damla"Lan dünyayı yedin doymadın daha ne yiyecen." Tamam fazla komik değil ama espriydi sonuçta.
Batuhan"Tamam ben gidip alayım."
Sallana sallana Sönmeze doğru yürümeye başladım.Hava buz gibiydi.Hemen içeri attım kendimi.
Batuhan"Abi 4 tane Burger paket olsun. "
Poşeti alıp parka doğru yöneldim.Yolun yarısında tiz bir çığlık sesi geldi.Bir tane daha ve bir tane daha.Sesin geldiği yöne odaklandım ve beklemeye başladım.Çığlıklar kesildiği an çığlıkların yerini bir ağlama sesi almıştı.Biri müdahale eder diye yola devam ettim.Evet umrumda bile değildi. Sonuçta biri müdahele ederdi.

....Parka geldim.Kızlar tedirginlerdi.Onları sakinleştirmeye çalışırken bizimkiler görünmüştü işte benim asıl tayfam.Dostlarım, Kardeşlerim.
Eren,Buğra, Kerem ve Sadık Kaan. Bahsedeyim hemen bizimkilerden
Eren 1.70 sarışın ve yeşil gözlü yakışıklı diyebileceğimiz grubun mizahşörlerinden sadece bir tanesi.
Sadık 1.80 boyunda yakışıklı kaslı değil ama atletik bir vücuda sahip grubun diğer mizahşörü.
Buğra ise fizik kurallarına aykırı bir vücudu olan yani 2.00m basketbolcu yakışıklı bir çocuktur.
Kerem ise Buğra gibi basketbolcu olan fakat boyu 1.75 olan esmer yakışıklı bir kardeşimizdir.

Şimdi okuyucu kardeşim beni merak ediyorsundur herhalde.Ben 1.80 boyunda kaslı değil ama atletik bir vücuda sahip grubun diğer mizahşörlerinden ortalama bir tipe sahip esmer bir kardeşinizim.Başrol olarak grubun seviyesini düşürüyorum fakat elimden olan bir şey değil.Allah böyle yaratmış napalım.
Neden geç kaldıklarını merak etmiştim.
Batuhan"Abi niye bu kadar geç kaldınız?
Sadık "Olum yolu kapatmışlar yürüyerek gelmek zorunda kaldık."
Batuhan" Noluyo lan bugün millet kafayı yemiş gibi çığlıklar atıyor.Yollar kapanıyor.Allah sonumuzu hayır eylesin.
Buğra"Lan oğlum salak salak konuşma birşey olsa bile mutlaka kontrol altına alınır."

.... Yolun karşısına geçiyorduk ki karşıdan sarhoş bir adam yürüyordu yani biz sarhoş zannediyorduk taa ki yoldaki çocuklu kadına saldırınca sarhoş olmadığını anladık. Buğra koşarak kadının yanına yardıma gitti ve bizde arkasından onu takip ettik.
Buğra adamı çekip okkalı bir yumruk salladı ve adamı yere serdi.Kadına yardım etmek içim eğildim fakat karşımdaçok iğrenç bir tablo vardı kadının bağırsakları dışarı çıkmıştı. Kadın için artık çok geçti. Kızı suratıma bakıyordu masmavi gözleriyle ağlamaya başladı.Gözlerindeki masumlukta kaybolmuştum resmen.

Kerem beni sarsıp bağırmaya başladı. Kerem"Batu kendine gel lan! Yola bak!"
Kafamı yola doğru çevirdim.Bir sürü insan bize doğru geliyordu ve kesinlikle sağlıklı olanlardan değildiler.İçimden okkalı bir küfür salladım. Bir karar vermeliydim onu orda çaresiz bir şekilde bırakamazdım.Hayati bir karar verip kızı kucağıma alıp koşmaya başladım.Nereye gideceğimizi bilmiyorduk arkamızda bir sürü ile koşuyorduk sadece. Kız omzumda ağlıyordu ve ben daha çok endişeleniyordum.