İntikam Vakti

45 2 0
                                    

Karşımda duruyordu.Yüzünde aşağılayıcı bir gülümseme vardı.Elindeki crossbowu bana doğrultmuş temkinli adımlarla yaklaşıyordu.Adam"Ellerini görebileceğim bir yere koy."dedi.Ellerimi enseme koydum ve beklemeye başladım.Etraf sessizdi.Gözlerimi kapattım benim için son gelmişti.Keşke son defa ailemi görebilseydim onlara sarılsaydım.Adam"Hayatının son anlarını yaşıyorsun evlat bu anını iyi değerlendir."dedi ve bir el silah sesi geldi.Kulaklarım hissizleşti gözlerim bulanıklaştı.Hayat kısa süreliğine durmuştu"Sabaha kadar beklemeyeceksin değilmi burda Batu.".Bu Kübranın sesiydi."Zamanlaman harikaydı Kübra daha erken gelemezmiydin."dedim rahatlayarak.Kübra"Keşke daha geç gelseydim." dedi ve yürümeye devam etti. Silah sesi hastalıklıların dikkatini çekmişti.Artık koşmaya başlamıştık.Gideceğimiz yolları kapatmışlardı.Önümüzdeki polis karakoluna baktım.Hiç düşünmeden içeri girdik.Büyük bir hata yapmıştık ama daha farkına varmamıştık.Elimdeki Glock tabanca markayla içeri kontrol etmeye başladım.Hızlıca göz gezdirdik odalara boş gibiydi.Son bir oda daha kalmıştı hafifce kendime doğru çektim.Çekmemle birlikte kapının kırılması bir olmuştu.Kapının altında sıkışmış çaresiz kalmıştım kalmıştım.Silah sesleri ve Kübra'nın çığlıkları.Kübra Kaan'ı bir odaya doğru geçti ve kapıyı hızla kapattı.Yaklaşık 10'a yakın hastalıklı kapının oraya birikmişti.Dışarda araba sesleri geliyordu galiba bizimkilerdi.Tabancam ve bıçagım elimdeydi.Uzaktan hastalıklara ateş etmeye başladım.
Tek atış tek ölü.Eğer ıskalarsam öleceğimi biliyordum.Soğukkanlı olmalıydım.1'de1 sol kolu parçalanmış polis memuru yerdeydi.2'de2 şık giyimli bir kadın elit kesimden olmalıydı oda yerdeydi.Bunu tabancamdan gelen click sesine kadar sürdürdüm.Mermim bittiğinde bütün hastalıklılar yerdeydi.Koşarak kapıya doğru gittim."Kübra hepsi bitti aç kapıyı."dedim.Kübra kapıyı açtı beyaz gömleği kıpkırmızı olmuştu.Sağ elinde tuttuğu tabancası titriyordu.Gözleri ağlamaktan bir hâl olmuştu.Kübra"O öldü Batu"dedi.Ne olduğunu durumun ciddiyetini kavrayamamıştım.Kaana baktım sol kolundan ısırılmıştı.Yerde cansız duruyordu.Kübra"Artık yapamıyorum Batu.Gücüm kalmadı."Sesi titriyordu.Aklıma hiçbir şey gelmiyordu.Kübra tabancayı kafasına doğrulttu."Kübra büyük bir hata yapıyorsun bak.Önümüzde uzun yıllar olucak belki.Uzun bir hayatın olucak Allah'tan ümit kesilmez Kübra.Pes edemezsin sen gördüğüm en güçlü kızsın bak ciddi söylüyorum.Bunundan üstesinden gelinir bak.Lütfen dinle beni silahı bana ver bak söz veriyorum herşey düzelecek." Kısa bir sessizlik oldu.Hala titriyordu.Azraille kumar oynuyordum sanki.Kübra"Evet belki uzun bir hayatım olacak Batu ama hep mutsuz olaçağım bir hayat.Sevdiğim insanların ölümünü izlemek bana ağır geliyor Batu kaldıramıyorum bu yükü.Belki büyük bir hata yapıyorum ama bu son yaptığım hata olacak."
Elindeki tabancayı ateşlemişti.Kan yüzüme sıçramış ayakta duramıyordum.Benle birlikte yavaşca yere bıraktı kendini.Son nefesini karşımda vermişti.Küçük kardeşim görüyordum onu.Hastalıklılar etrafı sarmıştı.Giderek sayıları artıyordu.Çok geç olmadan çıkmam lazımdı.Arka kapıdan hızlıca çıktım hastalıklı insan sürüsünü yararak ilerliyordum.Elimde karakolda bulduğum yangın baltasıyla onları parçalıyordum.
İçimdeki sinir tarifsiz bir hal almıştı.Var gücümle koşuyordum.Tek düşündüğüm bir an önce eve varmaktı.

Eve vardığımda gördüğüm manzara beni dehşete düşürmüştü.Her taraf yanıyordu.Kapıda araç enkazları yolu kapatmıştı.Hızlıca çiti aştım içerisi cehennem gibiydi.Bunca yıl kardeşim dediğim insanların cesetleri yerdeydi.Ev yavaş yavaş çöküyordu.Ağaçlar küle dönüşmüstü.Herşey için cok geçti.Hepsi bitmişti.Emek verdiğim uğruna çabaladığım yer mahşer yerine dönüşmüştü.Hayatta kalan birilerini bulma umuduyla çevreyi aradım herkes ölmüştü elimden hiçbirşey gelmiyordu.Duvara yaslandım kafamı sağa çevirdiğimde Asena'nın cansız bedeni duruyordu.
Koşarak yanına gittim.Sadece duruyordu öyle melek gibi.Canım yanıyordu onu gördükçe. Ağlamaya başlamıştım.Oyuncağı elinden alınmış gibi ağlıyordum sadece boynuna sarıldım sadece.Son sarılışımdı ona sımsıkı sarıldım ve onu düşündüm.Onunla bütün anılarım bir film şeridi gibi geçti önümden.Acıyla bağırdım ve geri çekildim.Boynumdan koca bir ısırık almıştı.Nefes almakta zorlanıyordum.Son kez ona baktık.Beyaz ve donuk gözler yerde beni yakalamak istiyordu o artık bambaşka bir şeydi.Boynumdaki acı giderek dozunu artırıyordu.Ayakta durmak için gereğinden fazla efor sarfediyordum.Eninde sonunda yere yığılacağımı biliyordum ama son bir şey yapmalıydım.Çitlerin yanındaki silahi almaya eğildim kan kaybından olsa gerek yere yığıldım.Tabancayı aldım biraz nefeslendikten sonra duvardan destek alarak tekrar ayağa kalktım.Sendeleyerek O'nun yanına gittim son kez ona baktım.Tabancayı ısırmaya çalışıyordu çaresizce.Gözlerimi kapattım ve tetiiğe bastım.Silah sesi kulaklarımda yankılanıyordu.Yanına oturdum saçlarıyla oynamaya başladım.Tabancayı başıma doğrulttum benim için son gelmişti bunun farkındaydım.Son kez Dünyaya baktım ve tetiğe bastım.

.......Belki denk gelip okuma şansı verdiyseniz hikayeme nasıl olduğunu yada neyin eksik kaldığını yorumlara yazarsanız bu benim için çok ama çok iyi olur...

Kıyametin İlk GünleriHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin