Bilinmeyen Element

Episode 17

Mediada Abigail. Bölümler ilgili bir foto.
Player:Amber  Run - I found
☺☺☺Arkadaşlar bölüm hazırdı. Fakat daha oy sayısı az olduğundan yayınlamadım. Gün geçtikce büyüyoruz. Fantastik kurguda ilk 10 dayız.✅✔ O yüzden heyecanlıyım ve her yükselişimizde ilham perileri akın ediyor. ☺Bu bölüm daha sakin bir bölüm. Artık kehanet üzerine yoğunlaşıyoruz. Ve açıklayıcı bölümler gelecek. Ama tabikide aksiyonu elden vermiyoruz. Hiç beklemediğiniz bir kurgu var aklımda. Ve inanın bana hikaye baya ilerlemiş ola bilir.  Ama daha kimseyi tanımıyorsunuz. Unutmayın bu Bilinmeyen Element. Kimin kim olduğunu bilemezsiniz.
İyi okumalar...

-Hayır efendim. Hamile değil.

O sırada Mariana'nın dudaklarından dökülen kelimelerle aklıma yine bir sürü soru doldu.

- Kehanet gerçekleşmemiş.

******

-Bu da ne demek oluyor?

Bakışlarım ısrarla Mariana'nın üzerinde dururken başıyla Toulina 'ya   odadan çıkmasını belirtti. Toulina başını olumlu anlamda sallayıp odadan çıktı.

- Abigail. İnan bana sana yalan söylemeyi hiç istemezdim. Fakat bulunduğumuz ortamda bu çok zor.

Kaşlarım çatılırken ne söylemek istediğini anlamakta güçlük  çekiyordum. Hem fiziken hemde zihnen çökmüş durumdaydım.

- Abigail. Sen doğunca seni  öldürmek istemelerinin bir nedeni vardı.

-Bunu zaten söylemiştin. Sebebi lanetli olmamı düşünmeleri... 

- Hayır Alexa.

- Ne?!

Yani başka ne ola bilirdi ki? Başka bir nedeni mi vardı? Tanrım. Daha kendimle ilgili  bilmediğim neler  vardı?

- Senin lanetli olduğunu düşünmüyorlardı çünki sen...

- Çünki ben?

Ne söyleyeceğini beklemeye başladım.  Söylemek istemiyor gibiydi.

-Çünki sen gerçektende lanetlisin Abigail.

Ben daha hiç bir tepki veremeden odaya Cristian geldi. Gözleri önce bende sonra Mariana da gezdikten sonra tekrar bana baktı. 

- Kraliçe Mariana. Ardor geldi.

- Geliyorum.

Diyip hızla dışarı çıktı. Kapıyı hızla kapatınca arkasından mırıldandım.

- Kaçıyor.

- Neden?

Bakışlarımı kapıdan Cristian ' çevirdim.

-Sorularımdan.

Derin bir nefes alıp yatağın ucuna oturdu. Üzerinde siyah kısa kollu tişörtü vardı. Açıkta kalan kollarında bir sürü dövme vardı.

-Bana sora bilirsin.

Kaşımı kaldırıp ona baktım.

-Kehanet ne?

Beklemediği sorum  üzerine şaşırmışa benziyordu.

- Evet. Seni bekliyorum. Cevapla.

Hızla ayağa kalkıp kapıyı açtı.

-Bence en iyisi soruları Mariana'ya vermen. 

Diyip hızla odadan çıktı. Bense aklımda sorularımla baş başa kaldım. Tamamen kendi başıma.