Onun hakkında hiç bir kitapta yazmıyor.
Hiç kimse onu bilmiyor.
Onun hakkında hiç bir şey bilinmiyor.
Onun sadece adı var.
Ve o daha önce kimsede olmadı.
O BİLİNMEYEN ELEMENT
♢♢♢♢♢♢
Tüm hakları saklıdır.
Fazla uzatmayacağım. Umarım bölümü seversiniz. Player:Sia-Chandelier İyi okumalar...
-Bir şey buldunuz mu?
-Hayır efendim. Aramalarımız devam ediyor.
Sakin çıkan sesinin aksine içinde fırtınalar kopuyordu. Her saniye hissettiği eksiklik onu yavaş yavaş öldürüyordu. Tam mutlu olduğunu düşünürken tek değerlisi ellerinden kayıp gitmişti. Ve giderken yalnız da değildi. Karnında kendinden bir parçayla gitmişti. Düşünmeden edemiyordu. Bunca zaman kendisi onu ararken,özlemle kavruluken hiçmi düşünmüyordu onu? Özlememişmiydi? Başını iki yana salladı. Hayır. Onun değerlisi onu özlerdi. Ona koşardı. Derin bir nefes alıp yağan yamura çevirdi yüzünü. Cama vuran narin damlalarda huzur bulmayı ondan öğrenmişti. Ama şimdi yoktu. O zaman huzur da yoktu. Ayağa kalkıp tek bir mum ışığının aydımlattığı odadan çıktı. Sabr ediyordu. Hala umut vardı.
******
Tabağımdaki peynirlerle oynarken diöerleri derin bir sohbet içinde kahvaltı ediyorlardı. Canım hiç bir şey yapmak istemiyordu. Aklımda hala yeşil gözlü adam vardı. Kim olduğunu bulmalıydım. Nedenini bilmiyordum. Ama beynim bana onu bulmamla ilgili durmadan komutlar veriyordu. Tabi gözümün önüne gelen gözlerle deli gibi atmaya başlayan kalbim apayrıydı. Derin bir nefes alıp elimdeki çatalı masaya bıraktım. Bir şey söylemeden masadan kalktım ve meleğimin odasına gittim. Odaya girdiğim anda gözlerini açıp şaşkınlıkla etrafa bakan meleğimi görünce aklımda herşeyi unutup hızla yanına ilerledim. Onu yavaşca kicağıma alıp sarıldım. Kokusunu uzun bir süre içime çekip gözlerimi kapattım. Tüm kötü hatıralarımı silebilirdi meleğim. Kokusinu derin bir eşkilde içime çekince bebeksi kokusunun ardından gelen huzurlu koku yine bana tanıdık gelmişti. Ona qit olan her şeye bana oldukca tanıdıktı. Gözlerimi kapayıp bir kaç saniye durduktan sonra odanın kapısının açılmasıyla bakışlarımı oraya çevirdim. İçeri giren annemdi. Onunla konuşmuştum. Her ne kadar onu kabullensemde bana hala yabancı geliyordu. Sıcak bir gülümsemeyle bana baktı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-Yeni mi uyandı?
Hafif tebessüm ederek bakışlarımı tekrar meleğime çevirip cevap verdim.
Diyerek yavaşca kollarımı ona uzattım. Dikkatle kucağımdaki meleği alıp hafif sallamaya başladı. Tam o sırada gözlerimin kararmasıyla tekrar bilinmezlik dünyasıyla karşı karşıya kaldım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
