Hayatta belki mutlu olmak sadece 1 - 2 saat oluyor. Mesajı gördüğümde başımdan kaynar sular boşaldı sanki , bunu MinSeok'tan saklamak büyük aptallık. Nasıl söylücektim ? Ne diyecektim ? Söylediğimde nasıl bir tepki vereceğini bilemiyorum.Ne yapmam gerek ? Düşüncelerimden MinSeok'un konuşmasıyla uzaklaştım.
MinSeok :-MinJee ben özür dilerim. İstiyerek öpmedim seni evet Sehun demişti ama açık bir şekilde söylemedi. Özür dilerim.
-MinSeok lütfen özür dilenecek bir durum değil bu. Kaderimiz böyleymiş malesef. dediğimde az da olsa güldü.
Hala aklım mesajdaydı. Cidden Büyükbabam ile nasıl başa çıkabiliriz ?
MinSeok :
-MinJee neden dalgınsın ?
-Uh ? Ah hiç iyiyim merak etme. Az ona yaklaşarak , Bir hata yaptıysam beni sakın bırakma olur mu ? Bana kızma.
Yanağına öpücük bıraktım. Bana anlamayan bakışlarla baktı. Konuşmaya başladı ;-Neyden bahsediyorsun ? Birşey mi oldu ?
-Hayır birşey olmadı. Olursa diye demiştim. Dediğimde gülmüştüm.
MinSeok gülüşümden yararlanarak öpmeye başladı. Bu öpüşü çok farklıydı. Beni arzuluyormuş gibi dudaklarımı resmen sömürüyordu. Sırtım oturduğum koltukla buluştu. Ne yapıcağımı şaşırdım. Ellerimle sırtını mıncıklamaya başlamıştımki ağzından küçük bir inleme çıktı. Dudaklarımı çekerek gülmeye başladım. MinSeok :
-Sen ne yaparsan yap beni kızdıracak birşeyde olsa seni bırakmıyacağım.
Gözlerine bakıyordum. Öğrendiğinde belki bu gözler böyle bakmaz şimdi böyle diyor ama ... amasını getiremeden dudaklarıma yapışan dudakların sıcaklığına karşılık vermeye başladım. MinSeok karşılık vermeme sevinerek beni kucağına alıp sırtımın koltuktan daha yumuşak yere yatırması ve beni bir o kadarda kendimden geçmemi sağlayan dudaklar arasında bir bedende iki bütün olduk.....
Nerdeyse gece olucak MinSeok ile oturma odasında televizyon seyrediyorduk. Kanallar çok sıkıcıydı. MinSeok'a döndüğümde kurt adam olmuş bana bakıyordu.
Gülümsedim. Elindeki kumandayı alarak televizyonu kapadım. Koltuğa geçip oturdum. Yorgun düşen bedenimle koltuğa kıvrılıp uykuya kendimi teslim ettim.....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
WereWolf Love
RandomDolunay'ı seyrederken çalılıkların arkasından gelen sese doğru yöneldim ve gözlerime inanamadım. "Evet beni gördün , ben bir kurtum !"