WereWolf Love

17.Bölüm

Bu defter en son MinSeok'un evindeydi. Buraya kim getirdi ki ? Herneyse defteri kitaplığıma koyup odama girdim uyumak herşeyin çaresidir. Bir an önce MinSeok'a kendimi affettirme yolları bulmam lazım...
Yatakta bir o yana bir bu yana dön dön bir oldum. Kalkıp balkona çıktım. Dolunaya baktıp içimden, 'nasıl bir lanetin içindeydim ? MinSeok nasıl kurtulucak ? Bunun sonu ne olucak ? hiçbir fikrim yok. Ne yapacağım ?' diyordum.Birden soğuk rüzgarlar tenime çarpmaya başladı. Sokak lambaları yanıp sönmeye , ağaçların yaprakları rüzgardan ses çıkarmaya , dolunayın parlaklığı daha fazla arttı. Neler döndüğünü anlamadan içeriye çekildim. Arkama döndüğümde MinSeok'un olduğunu gördüm. Kurt değildi bu saatte kurt olması gerekmezmiydi ?

-S-Sen niye kurta dönüşmedin ?

-Bilmiyorum bende anlamadım. Hem sen bu soğukta niye balkona çıkıyorsun ? Hasta olursan ne olucak ?
-Uyuyamadım. Hava almak için çıkmıştım. Hem sen nasıl girdin ?

-Bilmiyorum kurta dönüşmedim ama kurt özelliklerim var.

MinSeok yatağıma oturduğunda ona doğru yaklaştım. Sanki yorgun görünüyordu.

-MinSeok iyimisin ?

-Hıhı.

-Emin misin ? İyi görünmüyorsun.

Yüzüne yaklaşıp elimle ateşini kontrol ettim. Ateşi vardı. Kurta dönüşmedeği için mi acaba ? Elimi yüzünden çekiceğim sırada elini elimin üstüne koydu.

-Sana ihtiyacım var ?

Bunu soru şekilde sormuştu.

-Sana ihtiyacım var ?

Gülmüştü. O güzel gülümsemesini görmüştüm. MinSeok'u yatağa yatırdım.

Ateşi düşmesi için soğuk su ayarlamak için banyoya girdim. Kovaya soğuksu doldurup bir bez parçası aldım. Odama girdiğimde MinSeok kurt olmuş şekilde yatağımda uyuyordu. Anlam veremiyorum gece 12 de kurt olması gerekirken sabaha karşı kurt olmuştu. Bunun sebebini öğrenmem lazım.

Uyuyamıştım. MinSeok 'a baktığımda kurttan insana dönüşmemişti. Nee ! Bir dakika neler oluyor. ? MinSeok'a dokunduğumda gözlerini açtı.

-MinSeok hala kurtsun.

MinSeok bana baktı ardından kendine baktıp. Yataktan fırladı. Nereye gideceğini bilmediği için bir o yana bir bu yana odada koşmaya başladı. Yataktan kalkıp onu durdurmaya çalıştım.

-MinSeok sakin ol !!. Lütfen durumusun.!

Hala koşmaya çalışıyordu. Kolundan tuttup durdurdum.

-Sakin ol. Neden insana dönüşmediğini çözeceğiz. Derken elimi yüzüne koydum.

MinSeok sesler çıkarmaya başladı. Elimle yüzünü okşayarak yaklaşmaya başladım. Tüylü dudaklarına öpücük bıraktım. Tam çekileceğim sırada elini belime koydu beni daha çok kendine çekmeye başladı. Daha fazla öpmeye başladı. Dudaklarımız birbirini keşfederken MinSeok insana dönüşüyordu. Belimi daha sıkılaştırmıştı. Nefessiz kalmaya başladığımda kapı aniden açıldı. Birbirimizden ayrıldığımızda içeriye giren kişiye baktık. Tabiki içeriye giren Krystal ve Luna idi. İkisi aynı anda ;

-Upss! Yanlış zamanlama ! ikiside kıkırdadı.
Benim utancımdan kıpkırmızı olduğumu söylememe gerek yok herhalde. MinSeok bana bakarak ;

-Sorun değil kızlar biz sonrada halledebiliriz.

Bakma bana öyle lütfen üstüne atlamamak için zor duruyorum. Kendime geldiğimde kızlara döndüm.

-Niye geldiniz ? Birşey mi oldu ?

Luna :

-Yok birşey olmadı okul yok bugün onu haber vermek istedim-dik.

Gülümsemiştim. Kafamı salladım.

-Peki o zaman Sehun ve Chen enişteyide çağırın hep beraber kahvaltı edelim.

İkiside gülümsedi. Aşağı indiklerinde MinSeok'a döndüm.

-B-Bu nasıl oldu ?

MinSeok bilmiyorum anlamında kafa salladı.

-Ama tam zamanında İnsana dönüştüm. Beni kurt olarak görselerdi eğer neler olucaktı hiçbir fikrim yok.

-Haklısın..... Biz barıştık mı ? Affettin mi beni ?

-Bilmiyorum.

İçimde bir ümit affettmiştir geçerken bana 'bilmiyorum' dedi. Kalbimin sızısı yeniden artmaya başladı.

-P-peki diyerek yataktan kalktım. Kolumu sıkıca tuttup ayağa kalktı ;

-Seni aptal gel buraya.

Kendine çektip sarıp sarmaladı.

-Seni seviyorum. Tepkim büyük olduğunu bende biliyorum. Büyükbabana yakalanmamak için elimden geleni yapacağım.

Kollarımla ona daha sıkı sarıldım.