Ada

9. Bölüm

Yağmur'un bedenini ele geçirmişlerdi. Yağmur artık vücudunda akan sıcak kan dışında hiçbir şey hissedemiyordu. Kalbinin olması gereken yerde kocaman bir delik vardı ama garip bir şekilde bu canını acıtmıyordu. Ormanda topallayarak yürüdü. Ağaçta sallanan cesetler gibiydi artık. İçindeki bütün iyilik emilmişti. Artık o da şeytanındı.
  Ormanda yürümeye devam etti. Sonunda evi buldu. Bu evin kimin olduğunu bilmiyordu ama sanki ev onu içine doğru çekiyordu. Eve girdi. Salonun ışıkları yanıyordu. Bodrum kata indi. Bodrumda 'onu' gördü. Şimdiye kadar gördüğü en korkunç ve Şeytani şeydi. Bu bir kadındı. Beyninin içine girmeye çalışıyordu. Beyninde çığlıklar atıyordu. "Anna... Anna..." Önce tatlı tatlı ismini fısıldadı. Yağmur arkasını döndü. Bir ayna. Aynanın içinde "Yardım edin!" Diye bağıran iyi ruhlar. Bunlar Anna'nın gücünü kazandığı ruhlardı. Kadınların iyi ruhları. Belki onun da ruhu ordaydı.
Aynada kendini incelemeye başladı. Tam kendine bakıyordu ki aynaya Anna yansıdı. Arkasını döndü ama kadın orada yoktu. Kadın Aynanın içindeydi. Fısıldamalar artık bağırışmalara dönüşmüştü. Yağmur artık dayanamıyordu. Aynadaki kadın cama içeriden vurdu. Ayna kırılmıştı ama cam parçaları garip bir şekilde Aynanın içine düşmüştü. Kadın eğilip kırılan bir ayna parçasını aldı. Yüzü değişmeye başladı. Kadın Yağmur'a dönüşmüştü. Yağmur Olanları izliyor ama hiçbir şey hissetmiyor ya da düşünemiyordu. Tıpkı bir zombi gibiydi.
Kadın cam parçasını aldı ve yavaş bir şekilde Boğazını kesmeye başladı. Yağmur acıyı hissetti. Çok derin bir acıydı. Kadın onun bedenine bir Şeyler yapıyordu. Kadının kestiği yerler kanıyordu. Yağmur'un boğazından kanlar akmaya başladı. Kadın onu tamamen yok edecekti. Boğazını tuttu ve bunu durdurmaya çalıştı. Ama durmuyordu. "Anna...Anna!" Yağmur daha fazla dayanamıyordu. Yere düştü. Bir yandan da Boğazını tutarak titriyordu. Konuşmaya çalışıyordu ama resmen konuşmayı unutmuştu. Sadece hırıltılar çıkarabiliyordu.
Kadın boğazını tamamen kesmişti. Yağmur'un kanlar içindeki kafası aynaya doğru yuvarlandı. Anna aynadan çıktı. Eserinden memnundu. "Rosemary! Buraya gel kızım! Şunu koleksiyona ekle!" Anna Yağmur'u almıştı. Artık o yoktu. Salondan minik bir kız geldi. Bu Ceylan'ın bulduğu kızdı. Tek fark bu Kızın gözleri kırmızıydı. "Tamam anneciğim..." Yağmur'un kafasını aldı ve üst kata çıktı.