Ada

10. Bölüm

Defne tanımadığı yabancı adamı takip ediyordu. "Nereye gidiyoruz?" Adam arkasını döndü. "Daha az korkunç olan bir yere." Defne adamın bu cevaplarından sıkılmıştı. "Adın ne senin?" Adamın Yüzünde bir gülümseme vardı. Bu gülümseme Defne'nin hoşuna gitmişti. "Asıl senin adın ne küçük kız?"
"Ben küçük kız falan değilim. Bir daha bunu söylersen senin o küçük-" Adam Defne'nin ağzını kapattı. "Bir saniye. Bir şey duydum. " Adam dehşetle ormana bakıyordu. "Burdan uzaklaşmak iyi olur. Yoksa Anna bizi kesecek!" Defne anlamamıştı. "Anna da kim? " "Eminim Anna'dan hoşlanmazsın. O bu laneti yapan manyak bir şeytan. Yıllar önce ona garip bir Şeyler oldu. O eskiden böyle değildi. Sonra Kadınlardan nefret etmeye başladı ve adadaki hepsinin ruhlarını çaldı ve onları lanetledi. O Yüzden burdan çıkamadılar ve onlar da şeytanlaşmaya başladılar. Çünkü bir tek iyilikleri alınmıştı. Ada halkı onlardan kurtulmak için kadınları astı. Astıkları halde işe yaramadı. Bu ada şeytan dolu. " Defne şaşkınlıkla dinliyordu. "Bunları nereden biliyorsun?" "Çünkü ailem burda. Onları Dağdaki bir eve kilitledim. Onlar burdan çıkamıyorlar ve ben de onları bırakamıyorum. Ben buranın yerlilerinden biriyim. Böyle bir kaç kişi daha var. Biz ondan saklanıyoruz. Yeterince açıklayıcı oldum mu küçük kız?" Adamın bu kadar rahat olması Defne'yi şaşırtıyordu. Olanlara inanmak istemiyordu. Sonsuza kadar bu adada kalmak da istemiyordu. "Ben 19 yaşındayım. Ve adım Defne. Bana bir kere daha küçük kız dersen hiç hoşuna gitmeyecek Şeyler olur. "
"Sen böyle mi teşekkür ediyosun? Senin hayatını "2" kere kurtardım. Bana teşekkür etmen Lazım." Bu adam Defne'yi delirtiyordu. Ama onu delirtmesini seviyordu. "Unut gitsin. Adın ne?" "Bana Can derler. 25 yaşındayım. Sen burada yalnız mısın?" Sesi bir çıtırtıyla bölündü. "Bu çıtırtı da ne?"  Can  Kızın ağzını kapattı. Sessiz Olmasını işaret etti. "Rosemary..." Defne karanlıkta küçük Kızın bir tek kırmızı gözlerini görebiliyordu. Bu gözler ona bir yerden tanıdık gelmişti. "Bu kızı arkadaşım bulmuştu..." Can onu takip etmesini işaret etti ve ordan Koşarak uzaklaştılar. "Rosemary kim?" "Anna'nın kaçırdığı bir kız. Onu kendi kızı gibi seviyor. " Konuşurken bir yandan plajda yürüyorlardı. Ay denizin üstünde çok güzel parlıyordu. Manzara gerçekten harikaydı. Bunu gören bir insan Ada'nın güzel bir yer olduğunu bile düşünebilirdi. "Arkadaşların nerede Defne?" Kız plajın ilerisini işaret etti. "Oradalar. "  Ceylan uyanıktı. Defne'yi görür görmez koşup ona sarıldı. "Neredeydin sen! Öldün sandım! Bir kız daha kaybolmuş. Beni çok korkuttun!" Defne ve Ceylan sarıldılar. "Bu Can. Benim hayatımı kurtardı. Size her şeyi anlatacağız..."