[CC's POV]
As we left the room, nakita nila si Kyohei na may pasa sa pisngi at dumudugo ang ilong. "What happened?" tanong ni Suzaku. "Why don't you ask your friend?" sabi ko tas umalis kami ni Kyohei sa bahay niya.
"Where are we going?" tanong ni Kyohei sa'kin. "Somewhere," sagot ko tas minaneho ko yung motor at angkas ko siya sa likod. Get your shit together Kyohei. Don't you dare pass out on me. Nakikita kong nahihirapan si Kyohei at bigla napaiyak ako sa galit. Binilisan ko yung pagmamaneho nang makarating kami kaagad sa park. "Don't cry okay?" sabi ni Kyohei sa'kin. "I can't stand seeing you like that." sabi ko.
"It's just a bruise, that's all."
"Your nose is bleeding idiot."
"It's fine,"
"No it's not!" sigaw ko at mga ilang saglit lang ay nakarating narin kami sa park. "Ah dito," sabi niya tas pinark ko kaagad yung motor at hinanap ko yung tinatambayan ko. Pumunta kami doon at pinahiga ko siya. "Stay here," sabi ko. "Don't leave me." sabi niya.
"Don't leave me."
Lelouch. Teka! Tangina hindi ko dapat iniisip yung hayop na 'yon! "Di pwedeng di ako umalis para kumuha ng gamot mo." sabi ko. "Hayaan mo na 'yan, gagaling rin kaagad 'yan." sabi niya.
"Di ko pwedeng hayaan na ganyan lang 'yan!"
"Nagmamakaawa ako dito ka lang CC." sabi niya. Kyohei. Yumuko ako at naluha. "Wag ka nang umiyak, please." sabi niya tas bumangon siya at pinunasan yung luha ko. "Wag ka munang bumangon." sabi ko at nilabas ko yung panyo ko at binasa ko ito doon sa maliit na fountain sa tabi namin. Pinunasan ko yung dugo sa ilong niya at maya-maya ay inalis niya yung kamay ko sa pagpupunas at hinalikan niya ako.
Kyohei...
Iba siya humalik kaysa kay Lelouch. Mahinahon siya humalik. Idinilat ko ang aking mga mata at nakita ko siyang nakapikit at namumula. Napahiga ako at pinagpatuloy lang naming dalawa pero sumanggi sa utak ko na hindi ito ang nararapat. Huminto ako sa paghalik at bumangon ako. "Sorry," sabi niya at nanahimik lang ako.
"Sayang..."
"Huh? Yung alin?"
"Yung 10 box ng pizza doon."
"Ipapakuha ko kung gusto mo."
"Wag, okay?"
"Pero-,"
"Kyohei wag na."
"O-okay," sabi niya. Nakakailang pero kailangan kong tibayan loob ko. "Magpagaling ka na muna. Kailangan ko nang umuwi. Pakisabi nalang sakanila na wag silang mag-alala sa'kin." sabi ko tas tumango siya at umalis na ako.
Habang nasa biyahe ako tumawag si Kallen.
*On the line...*
Kallen: "CC, asan ka?"
Me: "Sa lugar na walang gulo."
Kallen: "Ha? Saan ka pupunta?"
Me: "Tama na Kallen, wag kang mag-alala okay lang ako."
*Call ended*
Binaba ko na dahil pagod nako. Ayaw ko nang kaawaan ako. Mas malakas ako sakanila ba't ako nakakaramdam ng ganito?
"It's a lot more human-,"
Ano 'to? Ba't ngayon pa? Argh! Ang sakit ng ulo ko! Isang kamay lang ang ginamit ko sa pagmamaneho dahil sobrang sakit ng ulo ko. Di ko napansin na umabot na ako sa kabilang kalsada. May ilaw ng truck akong nakita at...
*CRASH*
[A/N]
Nabangga ng truck si CC at tumilapon siya sa damuhan. Nawasak ang sasakyan niya at puro duguan ang katawan niya.
Agad na lumabas ang driver ng 4-wheeler truck na nakabunggo sakanya at hinanap siya kung saan siya tumilapon pero hindi siya nakita nung driver.
Agad na kumalat ang balita na may babaeng nagmo-motorsiklo biglang nabunggo ng isang 4-wheeler truck at tumilapon sa damuhan.
Naibalita na sa buong news channel ang nangyari at agad na nalaman ito nila Kallen.
[Lelouch's POV]
"S-si CC y-yun d-di-b-ba?" nangangatog na tanong ni Kallen. "I HAVE TO GO SHE NEEDS HELP!" sigaw ko tas bigla akong hinila ni Suzaku. "Are you an idiot? You don't exactly know where the fuck she is, how are you supposed to find her?" sabi ni Suzaku.
"BRO SHE NEEDS MY HELP!"
"CALM DOWN AN AMBULANCE WILL GO THERE!"
"Calm down? Suzaku are you really telling this to me? You're telling me TO CALM DOWN? FOR FUCK'S SAKE SUZAKU! HOW AM I SUPPOSED TO CALM DOWN WHEN I SEE HER SUFFERING? DON'T ACT LIKE EVERYTHING'S FINE!" sigaw ko tas nanlaki ang mga mata niya at binitawan niya yung kamay ko.
"Fine, do what you want." sabi niya at nagwalk-out siya. Umalis nako kaagad at hinanap ko siya. Kailangan ko siyang mahanap.
[CC's POV]
"What the actual fuck happened? Seriously for fuck's sake nabunggo ako? Tangina ang sakit tuloy ng katawan ko. Putanginang gago CC ba't ang tanga-tanga mo? Yung totoo?" bulong ko.
"What is she doing?"
"Why is she covered in blood?"
"Isn't it her on the news?"
"Does her family know about this?"
"Call the ambulance!"
Seriously? Ngayon lang ba kayo nakakita ng babaeng sugatan at duguan na naglalakad rito? Parang mga gago lang.
Habang naglalakad ako, may humaharurot na kotseng itim ang dumaan sa kalsadang nilalakaran ko at bigla itong huminto. Tumalikod ako dahil alam kona kung sino yung nagmamay-ari at kung sino ang nagmamaneho nung sasakyan.
Agad akong tumakbo pero nagulat ako nung umandar ng paatras yung sasakyan at hinablot niya ako sa loob ng sasakyan. Pagkapasok niya sa'kin sa kotse, humarurot siya ng takbo.
"Get off of me you bastard!" sabi ko. "SHUT UP IDIOT!" sigaw niya at nanlaki ang mga mata ko.
"WHY ARE YOU SO FUCKING STUPID? WHY ARE YOU SO CLUMSY? DID YOU KNOW HOW WORRIED YOUR FRIENDS ARE? DID YOU KNOW HOW WORRIED AM I? HUH? DID YOU?" sigaw niya.
"I CAN HANDLE MYSELF SO SHUT THE FU-,"
"YOU SHUT YOUR GODDAMN MOUTH UP! I AM BLOODY HELL WORRIED ABOUT YOU AND NOW YOU'RE SAYING THAT YOU CAN HANDLE YOURSELF?"
"What do you know about me?" mangiyak-ngiyak kong tanong at pinreno niya yung sasakyan.
"Hindi mo alam ang pinagdaanan ko Lelouch kaya wala kang karapatang sigawan ako. Hindi mo alam kung gaano pa kalala yung nangyari sa'kin noon kaya wag kang umastang ikaw ang nag-alaga sa'kin noon.
Kaya kona ang sarili ko kasi magaan lang ito kesa sa nangyari sa'kin noon. Maliit na bagay lang 'to Lelouch, parte lang ito ng mas masakit at mas malalang nangyari sa'kin noon." sabi ko habang umiiyak. Hinatak niya ako at niyakap ako. "I'm sorry CC, I'm really sorry." bulong niya sa'kin at umiyak lang ako ng umiyak.
[Lelouch's POV]
Tama siya, di ko pa talaga siya kilala. Di ko alam kung anong nangyari sakanya noon. Pero hindi ibig sabihin non na hindi nako pwedeng mag-alala para sakanya. Gusto ko lang naman na maging ligtas siya at makita ko siyang masaya. Kaso ngayon, ako pa ang dahilan kung bakit siya umiiyak.
"Stay here, kukuha lang ako ng gamot." sabi ko tas kinuha ko yung susi ng kotse at kinulong ko siya sa loob ng kotse. Buti nalang nasakto na sa tapat kami ng convenience store huminto.
Pumasok nako sa loob at kumuha ng basket. Kumuha ako ng mga gamot at pagkain niya. Pagkatapos ko ay agad nakong pumasok sa loob ng kotse. Buti nalang di niya tinangkang tumakas. Tahimik siyang nakayuko, siguro tulog siya. Hayaan kona nga para makapagpahinga siya kahit paano.
Sana maghilom na agad yung mga sugat mo CC.
