[CC's POV]
Nung umalis na ako sa rooftop, sumilip ako saglit sa bintana. Nakita ko si Euphy pati si Suzaku sa park, ang sweet nila. Pero masyadong cheezy ayoko sa ganun.
"Hey," sabi ni Lelou- as este Mr. Annoying. "Bakit?" tanong ko. "Are you going to walk later?" tanong niya. "Oo, bakit?" tanong ko. "I have a car, you can ride along if you want to." sagot niya. "You have a lot of fangirls out there, why don't you ask them to have a ride with you?" tanong ko. "I was just offering a ride. But if you don't want to, I won't let you." sagot niya.
Ang sama ko sakanya. *Sighs*
Bullshit, makauwi na nga lang! Pagkalabas ko ng school, may mga lalaki na tumatakbo na papunta sa'kin. Tumakbo na ako papuntang park. Sa sobrang takot ko di ko na napigilang umiyak, tapos nakabunggo ako ng lalaki, pagkatingin ko, si Lelouch pala.
"What do you want from her?" tanong ni Lelouch. Umiiyak lang ako at mahigpit lang akong nakayakap sakanya. Hinigpitan niya rin yung pagyakap niya sa'kin. Takot na takot ako, di ko na alam ang gagawin.
[Lelouch's POV]
"Sino ka ba ha?" tanong nung lalaki. "Who am I? *Smirks* I am Lelouch Lamperouge." sagot ko. "Fuck off Lelouch!" dagdag ng isa. "CC is ours!" sigaw nung iba. "You don't own her! Don't you know that you are hurting her! She doesn't deserve guys who hurts her." sabi ko. "Bakit sa tingin mo deserving ka sakanya?" tanong nung isa.
Naasar ako nung naring ko yung sinabi nung isang lalaki. Binuhat ko si CC, tinakbo ko siya at dinala ko siya sa kotse ko. Pinaandar ko kaagad yung kotse, binilisan kong patakbuhin ang kotse at nakaalis na kami sa school.
Tinignan ko si CC, namumutla siya! "Hey, are you okay?" tanong ko. "SA TINGIN MO OKAY AKO?!" sigaw niya. "I'm sorry, I don't know that you're not okay." sabi ko. Tapos umiyak siya, nangiginig at namumutla.
Hininto ko yung sasakyan sa parking area ng isang mall. Inabot ko yung panyo ko sakanya, kinuha at pinamunas sa luha niya pero di parin siya tumigil sa kakaiyak. Niyakap ko siya, pero bigla siyang nagsisisigaw. Pumipiglas siya, lalo niyang nilakasan yung iyak niya. "Please, don't cry. I know you're not okay right now. But I'm glad that you're safe now. They're not around you anymore. Please don't get mad at me if I'm hugging you right now, I just don't want to see a girl crying." sabi ko.
Tumigil siya sa pagpiglas, pero di parin siya tumitigil sa pag-iyak. Bigla niya rin akong niyakap, "Thank you and I'm sorry. Kung di mo ako niligtas baka namatay nako dun kanina. Sorry dapat di kita sinigawan, malaki ang utang na loob ko sa'yo. I'm really sorry." sabi niya habang umiiyak at niyayakap ako ng mahigpit. "It's okay, the important thing here is you're safe." sabi ko. Basang-basa na yung uniform ko pati yung panyo ko. "I will bring you to your house now, tell me where your house is." dagdag ko.
*Fast forward*
Nakarating na kami sa bahay nila. Binuhat ko siya tapos nag-doorbell siya. May nagbukas ng gate at pinapasok kami. Pinaupo ko siya sa sofa. Aalis na sana ako pero hinawakan niya ng mahigpit yung kamay ko at sinabing, "Please stay,"
"Sweetie what happened to you! Who is this man?" tanong ng babae, mommy niya ata. "H-h-he's my c-c-class m-m-mate." nanginginig na sagot ni CC. "Why are you shaking?" tanong ng mommy niya. "Ma'am, your daughter was traumatized because of her suitors at the school." sagot ko. "Sweetie they are just your suitors why are you traumatized?" tanong nung mommy niya.
"Her suitors was catching her, she got scared so she ran to the park then suddenly she bumped to my chest and I saw that her suitors were catching her." sagot ko. "Sweetie talk to me, I that guy saying the truth?" tanong ng mommy niya, tumango siya.
