100 Days With Her [ SLOW UPDATE ]

CHAPTER 8 - EXIT DOOR

Everyone has their own way of escaping reality.

And everyone has their own reasons

for why they want to escape.

But the problem with escaping reality is,

you always have to come back to it...

Angbilis ng mga pangyayare….. Hindi ko namalayan na nasa tapat na kami ng elevator … Napasinghot nalang ako habang nakatingin sa sahig.. Hawak parin ni Chase ang kamay ko..

Parang sirang gripo tong mga mata ko…Away tumigil sa pagtulo ng mga luha ko…..Wala na… Wala nang magandang nangyare sa buhay ko…Parati nalang akong iniiwan ng mga taong minamahal ko. Now, where do I go from here?.No family... No lovelife...No friends besides Yna…and probably soon, no job...! GREAT!! My life is a complete mess!... Puch*ng buhay to… !

Marahas kong pinahid ang mga luha sa pisngi ko na walang tigil sa pagtulo…..Suminghot uli ako….Ilang minuto na yata akong ganun. Pero walang sinabi na kahit ano si Chase sakin… Nanatili lang syang tahimik ng mga oras na yon at nakatingin lang sya sa pinto ng elevator…

[………. Ding……….!] 

The elevator dinged open….Pero nanatili akong nakatayo dun….at ganun din sya… si Chase..Ano ba ang ginagawa niya?... Bat di nalang sya pumasok sa elevator at iwan ako dito? Hindi ba nya nakikita na nag-eemote ako?

After a few seconds sumara na yung pinto ng elevator…Nanatili lang akong nakayuko at nakatitig sa sahig ….Habang si Chase,..nakahawak parin sa kamay ko…. Hindi parin siya umaalis...At ewan ko ba sa sarili ko’t hindi ako kumikilos para tanggalin yung kamay niya sa kamay ko... Na parang sa loob ko, gusto ko to…. Ang hawakan niya ko at damayan niya ko ngayong oras nato.

Siguro pagod na pagod na ko kaya wala narin akong ganang makipagbangayan pa at sungitan siya… Maybe this is what I need… Silence… Kahit saglit lang... Para maregain ko ang sarili ko at mapulot ko ang mga dapat pulutin sa natitira pa sa basag na basag nang pagkatao ko….And for a bit there…I really felt thankful to Chase kahit hindi ko alam ang eksaktong dahilan…

[ ..... Ding……! ]

For the second time…the elevator dinged open….. This time may mga nagsilabasang tao... Siguro dahil siksikan sila sa loob ng elevator kaya nagmamadali ang mga tao na lumabas… At dahil nasa mismong harapan kami ng elevator,..nabunggo ako ng isang babae na palabas palang….Natigilan ako…Chase grasp my hand more tightly at inalalayan ako….

Kung hindi siguro hawak ni Chase ang kamay ko,..baka natumba nako at sumubsob sa sahig....Sunod-sunod na nagsilabasan ang mga tao galing sa elevator….

Napapikit ako…

Chase grab me by my shoulder saka niya ko hinatak sa katawan niya….My face is nearly resting in his hard chest…I could smell his familiar masculine scent that I almost sighed… Saka niya lang ako binitawan nung wala nang tao…

“Sor - …… eherm…uhh  ...Muntik ka nang matumba.” he almost whisper….Why is he even whispering??? Oh ako lang ang may diperensya sa pandinig?...Binitawan narin niya ko…

Chase fixed his eyes on the elevator door na pasara na naman ngayon…..I bit my lip saka yumuko...……   

Simula pa kanina, wala na syang ibang ginawa kundi ang protektahan ako….He’s been protecting me! …can I be a little grateful even just for a second for what he had done for me?...

Garalgal ang boses…..hindi ko nalang namamalayan na lumalabas na sa bibig ko ang salitang ..“..salamat…. “  … there I said it…. and it really came from my heart….