TDBS2: Wicked Encounter - COMPLETED (PUBLISHED under Precious Pages: LIB Bare)

CHAPTER 15

CHAPTER 15

HALOS limang oras na naghintay si Lechel sa labas ng bahay ni Nykyrel. Hindi siya mabuksan ang gate dahil wala siyang susi. Pero kahit ganoon ay hindi siya umuwi. She waited for Nykyrel.

Naka-idlip nalang siya sa kahihintay dito.

Nagising siya ng makarinig ng sasakyang tumigil. Mabilis siyang tumayo ng makita si Nykyrel na lumabas sa kotse at sumusuray ang binata.

"Nykyrel!" Napasigaw siya sa pag-aalala ng mapasubsub ito sa semento.

Mabilis niyang nilapitan ang binata at tinulungan itong makatayo.

"Don't!" Sigaw nito saka tinulak siya palayo. He glared at her accusingly. "H-hindi ako makapaniwala. I-is this your p-plan all along? To m-make me feel hope and c-crush it?" Pain is in his eyes. "W-why?"

"Ano ba iyang pinagsasasabi mo, Nykyrel?" Hinawakan ulit niya ito sa braso at sa pagkakataong iyon ay hindi na siya nito tinulak palayo. "Ano ba ang ginawa ko at inaakusahan mo ako?"

Tumalim ang mga mata nito. "R-really? Y-you and J-Jace?"

Nasasaktan si Lechel para sa binata. Nauutal na naman ito at alam niya ang dahilan kung bakit. Jace had said something to Nykyrel to crush his confidence. And knowing Nykyrel, it cuts deep.

"Matagal na 'yon, Nykyrel." Aniya habang inaalalayan ito patungo sa gate.

Even in his drunken state, Nykyrel still manage to open the gate with his key. Tinulungan niya itong makapasok sa loob ng kabahayan at pinaupo ito sa mahabang sofa.

Nykyrel rested his head against the back of the sofa. Nakapikit ang mga mata nito.

Mabilis siyang kumuha ng pamunas at malamig na tubig. Hindi ang binata gumalaw ng hubarin niya ang polo nitong suot at pinunasan ang katawan.

"Ano ba ang nangyari sa loob ng men's room?" Aniya habang pinanupunasan niya ang pisngi nito. "Care to tell me. Nag-alala ako sayo-"

"Hindi ako naniniwala."

Tiningnan niya ito ng masama pero nakapikit ang mga mata nito kaya hindi nakita ang ginawa niya. "Nykyrel, hinabol kita pero hindi kita naabutan. Tapos halos limang oras akong naghintay sa labas ng gate ng bahay mo. Kung hindi ako nag-aalala, e di sana hinayaan lang kita."

Bumukas ang mga mata nito at tumingin sa kaniya. Vulnerability, fear, confusion and pain is written on the depths of them.

"T-talaga? Nag-alala ka sakin?" Umangat ang kamay nito at hinaplos ang pisngi niya. "I f-felt happy this m-morning. But when Daniel spoke to me rapidly, i p-panicked. H-hindi ko alam ang sasabihin ko kaya nagtago ako sa m-men's restroom. I f-felt like a cornered animal when i s-saw Jace again after all t-these years." Bumuntong-hininga ito saka bumaba ang kamay sa braso niya at pinisil-pisil iyon. "Jace is a d-demon in my high school life. H-hindi ako makapaniwalang m-makikita ko siya u-ulit. My p-panicked heightened. T-then he started taunting me, mocking me, saying i-I'm not good enough to be seen w-with you." His fear and pain is so palpable around them. "T-tapos sabi niya na ex-boyfriend mo siya at mas pipiliin mo siya kaysa sakin kasi normal siya at hindi nauutal. I didn't believe him at first pero nang makita kung niyakap k-ka niya..."

"At naniwala ka naman sa kaniya?" Napailing-iling siya saka pinagdikit ang nuo nilang dalawa. "Nykyrel, oo, ex ko si Jace at may rason kung bakit ko siya hiniwalayan. I was in college when we become couple and after a year of being with Jace, na realize kung hindi siya ang hinahanap ko." Ginawaran niya ng halik ang tungki ng ilong nito. "Sana hindi ka tumakbo. Sana hinayaan mo akong ipagtanggol ka."