TDBS2: Wicked Encounter - COMPLETED (PUBLISHED under Precious Pages: LIB Bare)

CHAPTER 2

CHAPTER 2

NYKYREL cursed when the woman fell into the ground with a thud. Itirik niya ang mga mata saka hinawakan sa leeg ang aso niya para pigilan itong sakmalin ulit ang babae.

The woman was wearing denim short and a simple t-shirt. Napatitig siya sa paa na sinakmal ng alaga niyang aso,

Pity. Those legs were delectable looking.

With that thought, Nykyrel grimaced. Matagal-tagal na rin pala simula ng huli siyang nagparaos sa isang babae. It's been a fucking year. Kaya siguro ganoon siya mag-isip.

Nykyrel sighed then patted his dog's head. Good boy.

Pinangko niya ang walang malay na katawan ng babae, dumudugo ang sugat nito. Wala siyang pakialam kung ano man ang mangyari sa babae pero ayaw naman niyang mamatay ito sa loob ng bahay niya. It's her fault that she was bitten.

Ihiniga niya ang babae sa mahabang sofa sa sala niya saka kumuha ng malinis na tubig at pamunas. Pagkatapos niyang linisin ang sugat ng babae, naiinis na kinuha niya ang first aid kit saka kinuha roon ang gamot para hindi kumahol ang babae pagkalipas ng ilang araw.

It's for anti-rabies vaccine.

Pagkatapos niyang isalin ang vaccine sa syringe, binalikan niya ang babae. This is too much work, damn it!

Nykyrel sigh as he injected the anti-rabies to the unconscious woman.

Why the hell am i doing this? Naguguluhang tanong niya sa sarili. He should be sending the woman out. Umiling-iling si Nykyrel. Hindi niya maintindihan ang sarili niya.

He heaves a deep sighed and stared at the woman's face.

Underneath those eyelids was a dark chocolate color eyes. Matangos ang ilong nito at natural na mapula ang labi. She has a heart shape face and burgundy color hair. All in all, she's very pretty. And pretty women are dangerous.

I really must send her away the moment she wakes up. Fuck!

NAGMULAT ng mata si Lechel. She's aware of the pain in her left leg. Dahan-dahan siyang bumangon saka tiningnan ang masakit niyang paa. Malinis na ang sugat.

Who would... that man!

Mabilis niyang inilibot ang paningin niya, hinahanap ang guwapong lalaki. Tumigil ang mga mata niya sa pang-isahang sofa.

There, a handsome man sits, motionless and emotionless.

Tumikhim siya, "hi." She squeaked.

Walang buhay ang mga mata na tumingin sa kaniya ang lalaki saka may ipinakita sa kaniyang white board na may nakasulat na: GET THE FUCK OUT OF MY HOUSE!

Nagsalubong ang kilay niya sa inis dahil sa nabasa. That was so rude! At bakit isusulat nito iyon. Can't this man speak?

Pinukol niya ito ng masamang tingin. "Baka nakakalimutan mo na sinakmal ako ng aso mo! The least you could do is take care of me."

The man rolled his eyes, and then he started writing in the white board. Pagkatapos nitong magsulat, ipinakita nito iyon sa kaniya.

'FUCK YOU! YOU'RE THE ONE WHO ENTERED MY HOME. IKAW ANG PUMASOK NG WALANG PAHINTULOT. KAYA WALA AKONG RESPONSABILIDAD SAYO. KAYA UMALIS KA NA!'

Paulit-ulit na binasa ni Lechel ang nakasulat sa white board. Hindi niya mapigilang matawa. Ano ba ang problema ng lalaking 'to?

Tumingin siya sa lalaki na parang sinusuri ito mula ulo hanggang paa. "Pepe ka ba? Sino ka? Anong pangalan mo?"