Artık eskisi kadar güzel yazamıyorum. Çünkü eskiden seni anlatiyodum mısralarımda. Senin güzelliğin yansıyordu kelimelerime dalıp gidiyodum gözlerinin içinde o an ne var ne yok kayboluyordu saçlarının arasında zaman kayıp gidiyodu ellerimden. Uyusuyodu beynim düşünemiyodum senden başka bişey şimdi sen yoksun. Ya siirlerimde ne düzen kaldı ne de kafiye hayatta yaşıyorsam nefes alıyorsam bilki öylesine...öylesine...
