The Last Wish

Chapter 8

Brix's POV

When I woke up, napagtanto kong narito na ako sa kwarto ko. Pero sino kayang nagpunta sa akin dito? I don't remember anything that happened from the pool.

I looked at the clock and it says that its already 5:18 pm. Ang haba rin pala ng tulog ko. Nasaan na kaya si Steffi?

"Brix, gising ka na pala, anak. Kumusta ang pakiramdam mo?"

Si mommy pala.

"Ayos lang po ako ma, sino pong nagdala sa akin rito? Nasaan po si Steffi?"

"Kuya mo ang nagdala sa iyo rito anak, tinawagan siya ni Steffi at sinabing nakatulog ka raw sa may pool area."

"San po sila?"

"Sino anak?"

"Sila Steffi at kuya po?"

"They went to the grocery store to buy what we need for your birthday anak."

"Oh, gising ka na pala, how's your sleep anak?"

Sabi ni daddy na nasa pintuan ng kwarto.

"I'm okay dad. Mom? Dad?"

"Yes?" sagot nilang dalawa na ngayon ay nasa tabi ko na at nakaupo din sa kama. Si mommy sa left, at si daddy sa right.

"I'll miss you. I'll miss you po, sobra." Sabi ko sa kanila at hinawakan ang mga kamay nila.

"Sorry po, sorry kung madami kayong kinailangang isakripiso para sa kin. Sorry po kung umalis si kuya noon, alam ko pong kasalanan ko. Mahal na mahal ko po kayo nila kuya."

Humihikbi narin ang mga magulang ko sa mga sinasabi ko.

"Anak, please don't make me cry."

"Mommy, hindi ko na po kaya. Dad, nasasaktan na ako, naghihina na ako. Pero pilit ko parin pong maging malakas para sa inyo, para maging proud kayo sa'kin."

"We are proud of you anak. Isa kang mabuti at mapagmahal na tao. Wala na kaming mahihiling pa kundi ang pagalingin ka. Pero anak, I'm sorry. We're sorry anak, wala kaming magawa para dugtungan pa ang buhay mo. Sooner or later, kukunin ka na sa amin." Sabi ni daddy. Hindi na kasi masyadong makapagsalita si mommy dahil humahagulgol na siya.

"Ma, kapag wala na ako, pwede bang pakibantayan mo si Steffi para sa akin? Pwede bang palagi ninyo siyang aalalayan at tutulungan kapag may problema siya? Huwag po ninyo siyang pababayaan ha? Tsaka lagi niyo po siyang papangitiin."

"Anak, you really love your bestfriend very much no."

"Oo naman po mommy. She was the only one I have to support me next to you when my life became like this, malaki ang utang na loob ko sa kanya and during those times I really felt that she's not anymore my bestfriend, she's more than that mom."

"Does she know?" tanong ni dad.

"Yes daddy, I told her at the pool."

"I like her, and your dad likes her too so don't worry okay? She's more than welcome into our family."

"Hindi naman po siya mahirap mahalin ma. At alam ko pong mahal na mahal niyo din po siya."

"I know. Oo naman anak, mahal na mahal namin si Steffi."

"Mahal na mahal ko po kayo, mommy, daddy."

"We love you too son." Sagot naman ni daddy.

Hindi na muna sila umalis sa tabi ko at hinayaan ko munang makasama ko sila kahit sa huling pagkakataon. They are the best parents in the world. I am so happy that theybecame my loving parents who never left me and supported me, who gave me the strength to rise up despite falling. I really love them very much.