Taktikler

Küçük bir teşekkür

Onur aradı. "Şebnem!"

"Onur nerdesin?"

"Beni boşver siz ne yaptınız?"

"Sizden sonra Sedat beni kolumdan vurdu. Kayra beni eski bi arkadaşının evine götürdü. Şimdi burdayız bi şekilde burdan çıkmaya çalışacağız."

"Anladım. Eğer bi aksilik çıkarsa söyleyin sizi alabilirim. Telefonun açık olsun."

" Tamam. Cenk'e ne oldu?"

"Cenk'i polisler yakaladı." Yakalandığı için sevinmiştim içimden. O adama katlanamıyordum.

"Anladım. Bunu duyduğuma sevindim. Peki ya Sedat?"

"Ben kaçtım Sedat'a ne olduğunu bilmiyorum."

"Anladım Ee Onu-" diyecektim ki Onur sözümü kesti.

"Şebnem benim kapatmam lazım. Bir an önce tekrar birleşelim." Dedi ve telefon kapandı.

O sırada Kayra uyandı. Bende telefonumla uğraşıyordum. "Günaydın" dedi esneyerek. "Günaydın" dedim. "Onur'dan bi haber var mı?"

"Evet az önce aradı."

"Ne olmuş?"

"Cenk' i polisler yakalamış. Sedat'a ne olduğu bilinmiyor. Onur da kaçmış zaten." diye özetledim. "Onur ne zaman geleceğimizi soruyor." dedim. Kayra'da "Senin durumuna bağlı."diye cevap verdi. "Ben iyiyim artık dönmeliyiz."

"Emin misin?"

"Evet"

"Pekala öyle diyorsan öyledir."

" Kayra..."

"Ne oldu?"

"Neden bunu yapıyorsun?"

"Ne yapıyorum?"

"Benim yüzümden kendi hayatını mahvetmene gerek yok."

"Ben memnunum. Senin için herşeye katlanabileceğimi söylemiştim. Her şeyine engel olucam. Taa ki sen vazgeçene kadar. Beni anlıyor musun?"

Sessizce "Evet sanırım" dedim. Serhat uyandı ve "Günaydın" dedi esneyerek.

"Günaydın" dedim. "Bende kahvaltı hazırlamıştım "

"Gerek yoktu ben yapardım."

"Önemi yok. Hadi geçelim artık çaylar soğuyacak."

"Dün iznim bitti ve bugün işe gidicem o yüzden acele etmeliyim."

"Serhat" dedim ciddi bir şekilde. "Bizim bir an önce dönmemiz gerek."

"Ne çabuk."

"Herşey için teşekkürler. Sanada zahmet verdik."

Bi an için Kayra'ya baktı. Bana döndü ve "Önemi yok" dedi gülümseyerek. Hızlıca kahvaltısını bitirip " Benim çıkmam lazım,akşam konuşuruz." dedi ve hışımla ceketini aldı ve çıktı.

Kayra ve ben başbaşa kalmıştık.Onunla yalnız kaldığımda kendimi garip hissediyorum. Sebebini hala bilmiyorum. Ona bakmadan kahvaltımı yapmaya devam ettim. Kayra sessizliği bozarak,

"Ne zaman dönücez ve nasıl?" dedi. Kalbim hızlıca atmaya başladı.

"Bilmiyorum" dedim bardağımla oynarken. Bir yandan da rahatlamaya çalışıyordum.