~

15K 258 9
                                    

Haar hele leven werd omgegooid toen haar nachtmerrie uitkwam. 

Die jongen, hij zag er zo lief uit. Onschuldig.  'En nu meekomen!' fluisterde hij in mijn oor, ik kon de grijns in zijn stem horen. 

Zijn hand ging naar mijn nek, bracht mijn gezicht naar het zijne, hij zoende me, ik zoende niet terug. Ik deed niks, wat kon ik doen?

Ik kon het ze niet zeggen. Het zou ze breken, ik zou breken.

 Ik wilde er van genieten, ik wilde die verschrikkelijke dag vergeten, al was het maar voor even. Sprookjes hebben immers altijd een '... en ze leefde nog lang en gelukkig.

Mijn wang voelde koud zonder zijn hand

Tot volgende maand...

IK BEN GEWOON IN DE WAR!

Hij houdt van roodWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu