YAZILMIŞ HAYAT

Bölüm 5

Multimedia=Savaş

SAVAŞ

Karanlık koridorlardan yürürken tek düşündüğü Kralın vereceği emirdi.O, ona hayrandı.Sadece ondan altı yaş büyük olmasına rağmen kendisinden daha fazla seviyordu Kralı.Kötü olması,Ondan sakladığı şeyler ondan uzaklaşmasına yetmemişti.Oysa ki onun yanında değil karşısında olmalıydı.Genç adam her zaman adaleti savunmuş bunun için savaşmıştı.Bu duyguların hiçbiri Krala duyduğu saygıyı azaltmamıştı,her zaman öğrenmek istediği bir soruydu bu, nereden geliyordu bu hayranlık. Kralın odasına geldiğinde yavaşça kapıyı çaldı,"Gir" sesini duymasıyla yavaş bir şekilde içeriye girdi. Siyah diye düşündü genç adam ,bu oda simsiyahtı. Kral karşılıklı tek kişilik koltuklardan birinde oturuyordu.Genç adamın geldiğini hissettiği zaman odayı tek başına aydınlatan mumun yanına okuduğu kitabı bıraktı.Elleriyle hiç konuşmadan oturmasını işaret etti.Genç adam konunun ne olduğunu tahmin edemeden Kralın karşısındaki koltuğa oturdu,oturur oturmaz Kralın oturuş şeklini almıştı istemsiz bir şekilde.

-çocuğu buldunuz mu? Kral direk söze girmişti.Genç adam başarısızlığının utancıyla "hayır efendim..." dedi.Kral içten bir kahkahayla karşılık verdi, başından beridir bulamayacağını zaten biliyordu sadece belki demişti içinden.Genç adam şaşkın bir şekilde krala baktı bu çocuk çok önemliydi ve buna kızmamıştı.Her ne kadar krala sadık olsa da "neden?"diye düşünemeden edemedi.

-efendim bulmak için halada uğraşıyoruz.En iyi büyücülerimiz iz peşindeler.

-lüzumu yok...ben kısa yolu biliyorum diyerek masanın üstündeki sandığı aldı.İçinden bir kolye çıkartarak bunu genç adama uzattı.Genç adam biraz şaşırsa da hemen kendini toplayarak kolyeyi aldı bununla ne yapabilirdi ki.

-Koruyucular geldi.Şimdilik onların kim olduğunu bilmene gerek yok.Kızlar onu bulabilecek en iyi adaylar.Bu kolyeyi müdüre ulaştır müdür yapması gerekeni bilir.artık çıkabilirsin.Genç adam peki efendim diyerek ayağa kalktı.Hiç bir zaman onun kararlarını sorgulamamıştı,şimdi de öyle yapıyordu. Tam kapıdan çıkmak üzereyken Kralın ona seslenmesiyle geriye dönerek "Buyrun efendim"diyerek dinleme şeklini aldı.

- Savaş Howard... bence kendimizi hatırlatma zamanı geldi.Onlardan güçlü olduğumuzu bir kez daha hatırlat,dedi.Genç adam aldığı talimatla "peki efendim"diyerek odadan çıktı.Uzun bir zaman önce müdüre Kralın yanında çalışan bir casus olduğuna inandırmış ve Kralın ona söylemesini istediği şeyleri söylemişti bazen de önemli bilgiler edinmişti.Müdür, genç adamın onun tarafında olduğunu düşündüğü için haber vermesi gerektiğini biliyordu. Bu yüzden telefonunu çıkartarak okulu teftiş için askerlerin okula geleceğini ne olur ne olmaz koruyucuları okuldan çıkartması gerektiğine dair kısa bir mesaj gönderdi. Komutanın yanına gidip askerleri hazırlamasını isteyecekken asker değil ordunun hazır olduğunu görmesiyle bunun bir hatırlatma olmadığını anladı,bu her şeyin başladığı sinyalini vermekti.Komutan Genç adamın yanına gelerek saygı duruşu yaptı.

-Efendim...Kral kahraman topraklarına çok sayıda askerler bırakmamızı ve az sayıda da okula asker bırakmamız istendi diyerek konuşmasını Tamamladı.Genç adam komutana yerine geçebilirsin işareti yaptıktan sonra askerlere döndü

- Yarınız benimle gelsin,diğer yarınız da komutanla gitsin.Komutan bütün kahraman topraklarına askerler için nöbet yeri belirle ve bundan sonra sıkı denetim olduğunu tüm kahramanlara duyur. Benimle gelenler ise okula gidiyoruz diyerek ışınlanmak için yaptıkları kapıya doğru ilerledi. Hiçbir zaman ordunun karşısında resmi konuşamamıştı,bunu bir türlü yapamıyordu.Kapının önüne geldiğinde  askerlerin gelip  gelmediğini kontrol etti.Kapıya okulun koordinatlarını girerek kapıdan içeriye girdi.