Ik word wakker van een zachte plof op mijn hoofd. Ik open mijn ogen en kijk om me heen. Iedereen slaapt nog. Verbaasd kijk ik om me heen. Wie heeft me dan wakker gemaakt? Dan zie ik schurfie Ron´s rat op mijn kussen zitten. Ik zie knikkebeen ook al tussen de bedden door huppelen. Die kat zit al vanaf het begin achter die arme schurfie aan. Snel pak ik de rat op en zet hem op mijn schouder. Als ik een blik op de klok werp zie ik dat het net 7 uur is geweest. Zuchtend stap ik maar uit bed. Slapen kan ik nu toch niet meer. Ik pak mijn schooluniform en trek hem aan. Ook trek ik zwarte ballerina´s aan om bij het uniform te passen. Ik stop schurfie in de zak van mijn gewaad en pak dan mijn tas. In de leerlingenkamer zit nog niemand. Natuurlijk niet. Welke idioot is nou 2 uur eerder wakker dan hij wakker moet zijn? Ohja ik. Ik besluit maar wat rond te lopen. Met schurfie spelend loop ik door de gangen van Hogwarts. Uiteindelijk eindig ik buiten onder een grote boom. In school is alles nog rustig bijna iedereen slaapt nog. Schurfie loopt wat onrustig heen en weer over mijn arm en schouder. De zon schijnt nog laag maar het is toch nog best warm. Opeens word het helemaal stil. Verbaasd kijk ik om me heen. Het word ook steeds kouder. Verbaasd sta ik op en kijk om me heen. Als ik uitadem kun je nu een rookwolkje zien. Bibberend draai ik me om. Ik slaak een klein gilletje als ik de dementor zie staan. Ofnouja zweven. Geschrokken zet ik een stapje achteruit. Het word steeds kouder hoe dichter hij in de buurt komt. Snel zet ik nog een stap achteruit. Ik voel de harde schors van de boom in mijn rug. Ik kijk op als ik de hortende ademhaling van de dementor hoor. Ik voel de energie uit me gezogen worden en ik zak neer langs de boom. Hij komt steeds dichterbij. Ik heb wel eens gehoord dat als je eenmaal tegenover een dementor staat je het niet overleefd. Hij zuigt je ziel uit via je mond. Ik voel de kleine pootjes van Schurfie nog over mijn arm weg vluchten en dan val ik weg.
Met moeite open ik mijn ogen en knipper even tegen het licht. Ik ga rechtop zitten en kijk verbaasd om me heen. Ik lig in de ziekenzaal. Verbaasd kijk ik naar proffesor Dombledore die aan het voeteneind van mijn bed staat. ´gaat alles goed miss Snape?´ ik knik even zwak met mijn hoofd. ´wat is er gebeurd proffesor?´ vraag ik zachtjes. ´je bent aangevallen door een dementor Isabella. Proffesor Lupin heeft u gevonden en geholpen.´ ik knik weer. ´het spijt me dat dit heeft moeten gebeuren miss maar de dementor is van zijn post afgegaan.´ ik knik begrijpend. ´het is niet erg proffesor u kon er niks aan doen. U wil ook niet dat die dementors er zijn.´ hij glimlacht naar me. ´u bent een buitengewoon vriendelijke en liefdevolle heks miss Snape.´ na dat gezegd te hebben loopt hij de zaal weer uit. niet veel later vliegen de deuren weer open. Mijn vader komt gehaast binnen rennen met zijn gewaad achter hem aan wapperend. De grote vleermuis van Hogwarts. Ik grinnik even om mijn gedachten. Papa krijgt ook een klein glimlachje op zijn gezicht. ´Ik ben blij te zien dat het beter met je gaat Isa.´ ik glimlach naar hem. ´het gaat goed met me vader. Alleen een beetje geschrokken.´ hij geeft me een knuffel als hij mijn bed bereikt heeft. ´weet u vader. Die glimlach zie ik niet vaak hier op school.´ ´dat mijn lieve Isabella is omdat die glimlach alleen voor speciale mensen is.´ ik glimlach en geef mijn vader een kus op zijn wang. Oh Serverus ik had je hier niet verwacht.´ madam Pomfrey kijkt even verbaasd naar mij en papa. Meteen veranderd zijn glimlach in een serieuze blik. ´hoe gaat het met haar Poppy?´ ´het gaat goed met haar. Ze heeft wat kleine schrammetjes en schaafwonden van haar val maar voor de rest is ze oke. Ze mag vanmiddag voor het avond eten weer weg.´ vader knikt als teken dat hij het begrepen heeft en madam Pompfrey gaat weer weg. ´ik zie je vanavond weer Isa ik moet naar mijn klas.´ hij geeft me nog een kus en zweeft dan weg. Zuchtend sluit ik mijn ogen weer. Ik kan nu toch niks beters doen dan slapen.
´slaapt ze?´ hoor ik in de verte een stem zeggen. ´nee Ron ze is aan het tapdansen op de maan nou goed.´ hoor ik de stem van Fred sarcastisch zeggen. Grinnikend open ik mijn ogen en kijk de jongens lachend aan.Ron, Fred, George, Harry en Hermione staan allemaal om mijn bed heen. ´he isa hoe gaat het?´Hermione kijkt me bezorgd aan. ´ik neem aan dat jullie allemaal al gehoord hebben?.´ ze knikken allemaal. ´het gaat goed. hoelaat is het eigenlijk?´ ´de lessen zijn net voorbij en het eten word straks opgediend.´ zegt Harry. Snel sla ik de dekens van me af. Ik kijk even naar de pyjama die ik aan heb. ´uuh…´ lachend geeft hermione me mijn gewaad aan en sluit het gordijn om mijn bed zodat ik me om kan kleden. Niet veel later zit ik met iedereen aan de gryffindor tafel. Ik zie vader even chagrijnig naar mijn vrienden kijken en dan verder eten. Ik zucht even. Ik moet een manier vinden om ervoor te zorgen dat mijn vader mijn vrienden mag. Ik kijk even naar proffesor lupin en zie hem even bezorgd naar me kijken. Ik glimlach naar hem als teken dat ik oke ben. Hij knikt en gaat dan ook verder met eten. ´dus heb ik nog iets gemist?´ik draai me om naar Harry en kijk hem vragend aan. Harry schud zijn hoofd en kijkt me lachend aan. ´Ron werd vannacht wakker en begon te mompelen over spinnen die hem lieten tapdansen,hij wilde niet tapdansen. ik zei dat hij het ze dan moest gaan zeggen. Toen ging hij weer slapen.´ ik schiet in de lach en kijk dan even lachend naar Ron. Zijn oren zijn helemaal rood geworden. Grinnikend ga ik ook verder met eten.
