hoi ik ben vera! ik ben 17 jaar en ben dol op sporten, eten, slapen en one direction!!! ik ben vanaf het begin al fan en het is nooit gestopt.
ik woon in Londen in een gezellig flatje. Mijn ouders wonen in nederland. ik had het daar echt niet naar mijn zin. echt alles zat tegen maar dat ga ik niet vertellen.
Ik en mijn vriendin gaan vanavond naar...ONE DIRECTION!!!! ik heb er nietnormaalveelzinin. over 4 uur precies moeten we weg, op naar 1D. ik en sophie (mijn vriendin) hebben al lang onze kleren uitgezocht. een roze topje laag uitgesneden met een knal paarse broek. ik heb ook leuke sneakers aan in een knalroze kleur. ik heb over het topje een stoer zwart jasje van leer. oowww ik heb er zo veel zin in!!!! sophie ook!!! zei houdt niet echt van..aparte...kleding en heeft gewoon een spijkerbroek en haar t-shirt aan met daarop een mooie tekst. mijn haar stijl ik en doe twee plukjes naar achter met een paarse strik erop. een beetje make up en ik ben er klaar voor!!! ik douce en trek mijn kleding aan. mijn haar en make up doe ik langer over.
na 4 lange lange uren wachten klopt sophie aan. we kunnen. ik doe mijn voordeur dicht en zucht. van opwinding. over een uur begint het. het is heel dichtbij en we besluiten eerst een hamburger te halen. bij de mac, waar ik DOL op ben. als ik eenmaal binnen loop met sophie bots heel hard tegen een jongen aan. een muts over zijn hoofd getrokken en een zonnebril op. hij kijkt op. ik verontschuldig me en schenk hem een glimlach. zijn wangen worden rood. sorry fluister ik. hij knikt en loopt weg. dan draait hij zich om en vraagt. ga jij naar het 1D concert? ik knik, is het zo duidelijk te zien? niet dat ik weet. hij lacht onhoorbaar. hij zet een stap in mijn richting en geeft me een kaartje. een pasje om eerlijk te zijn. ik wilde vragen wat het is maar ik zie de jongen niet meer. weg. ik kijk nog een keer en zie dat het een backstage pasje is voor 1D. ik slaak een gil en knuffel mijn vriendin. maar zij kijkt niet blij. wat stom!!! ze heeft er geen.
alsof ze mijn gedachte kon lezen zegt ze: geeft niet, zolang als je maar alles verteld. ik knik en samen gaan we naar het concert gebouw.
