Vera's pov
ik word wakker op Niall's buik. ik bloos. waarom verschoof hij me niet. zijn gezicht ligt naar mij toe gedraait en hij slaapt vredig. ik sta op. ik kijk naar alle jongens die hier liggen. ik schaam me. wat doe ik hier. ik ben niet goed genoeg voor ze. dat ze me niet allang terug gestuurd hebben naar huis. ik wil ze nog maar eens verassen met ontbijt. ik liep naar de koelkast en keek of er genoeg spullen waren om hollandse pannekoeken te maken. dat moet kunnen.
ik maak de mix en zet een pan op het vuur. ik laat boter erin vallen en doe daarna wat mix erin.
na een half uur staat er een enorme stapel met pannekoeken klaar. wat moet ik nu doen. ik kan hier niet blijven. ze hebben een druk leven waar ik niet in pas. een gewoon meisje met een vreselijk verleden die in london woont. ik weet nog niet precies wat ik ga doen hier. misschien naar een muziekschool. dit jaar is bijna voorbij en ik wil zo graag naar die school. popster worden. ik ben niet goed genoeg.
ineens hoor ik voetstappen. een van de jongens is wakker en komt ontbijt eten!!!! shit. telaat. Liam staat al in de keuken. met een verbaast gezicht kijkt hij naar mij en dan naar de pannekoeken.
voor jullie gemaakt. z-zelf g-emaakt. stamel ik. hij kijkt me aan met een lieve glimlach. ik sla mijn ogen neer. ineens voel ik een hand op mijn rug. ik schrik, die had ik niet aan zien komen. ik kijk op. Liams ogen glinsteren. hij is iets van plan.
komt, we gaan ze wakker maken. hij rent naar een la en haalt er plantenspuiten uit. ik glimlach onzeker en vult ze met water. heel stil lopen we naar de slapende jongens. Liam spuit direkt Zayn nat en ik Harry. Niall doet Liam en ik doe Louis. de nog slapende jongens springen op en slaken kreten. wij gieren het uit van het lachen.
wij rennen door het huis. op de vlucht. ik ren naar de keuken. ik ga achter de pannekoeken staan en show ze. tadaaaa.
de jongens pakken direct een bord en gooien er een pannekoek. Zo. ik wil naar de gang lopen en mijn jas aandoen. ik wilde ze lekker laten eten en er een gewone dag van maken. Niall hield me alleen tegen en vroeg; wat ben je van plan?!
ik: ik hoef niet te eten. ik ga naar huis en...even douchen en dan...niks doen..ik keek naar de grond.
Niall's pov
ik zag haar daar zo stanman. breekbaar en zacht. ik vond haar echt leuk maar ze praatte niet tegen me. ik ook niet tegen haar, ik was te bang met haar te praten. nu staat ze hier. ze is zo mooi. en die pannekoeken zijn GEWELDIG. uit nederland had ze gezegt. ik was gister heel laat in slaap gevallen. ik moest naar haar kijken. haar ogen gesloten. de make up had ze. van haar gezicht af gehaald. ze was nog mooier zonder, ze had die dure dingen helemaal niet nodig.
Zayn praatte nu met haar. dat had ik graag gedaan maar ik ben zo'n sukkel niks te zeggen.
Zayn; blijf hier! we wilde naar een zwemparadijs gaan en we zouden het super vinden als je meeging, toch jongens? de jongens en ik knikken heftig
vera; maar ik kan hier toch niet douchen, ik heb ook geen bikini. ik wil jullie niet tot last zijn. dat laatste fluisterde ze bijna.
Louis sprong op en riep. neem de bikini van Eleanor, die vind dat net erg, en douchen kan hier ook gewoon. we lopen echt niet ineens binnen. hij gaf een knipoog. ze blooste. "en kleren?, ik moet wel naar huis want deze kleren stinken naar popcorn. ze glimlachte eindelijk weer een beetje.
neem wat van mij, zei ik zachtjes. ze keek me dankbaar aan en knikte. oke dan. ik ga mee. ik rende van blijdschap naar boven en pakte een trui en een joghing broek die iets te klein was geworden. ik racte terug en gaf vera de kleren. ze piepte dank je en liep langs me de trap op. de jongens waren druk bezig alles op te ruimen.
nouja, louis had een bezem vast en zong vals mee met de radio.
ik lachte en ging naar boven. ik pakte mijn mobiel op zoek naar iets bijzonders. ik hoorde dat de douch liep. Vera stond eronder en zong. ik luisterde. wat MOOI!! ze haalde makkelijk uithalen en de tekst. ik ken normaal alle nummers, maar deze heb ik nog nooit gehoord. mmhh, zou ze dit hebben verzonnen. zou ze zelf liedjes schrijven??? ik liep met een glimlach op mijn lippen terug naar mijn kamer. de jongens moesten dit weten!!!!
