With You

Kεφάλαιο 4

Έλεγξα το μακιγιάζ μου στον καθρέφτη μια ακόμα φορά. Το μέικαπ έκρυβε τους μαύρους κύκλους κάτω από τα μάτια μου και το ρουζ έδινε χρώμα στα μάγουλα μου. Είχα βάλει μέχρι και ένα ελαφρύ λιπ-γκλος στα χείλη μου. Έδειχνα υγιής. Τελείωσα με το καμουφλάρισμα μιας μελανιάς στον λαιμό μου. Όσο μέικαπ και πούδρα και αν του έβαζα φαινόταν ακόμα λίγο, οπότε έριξα όλα τα μαλλιά μου στον δεξί μου ώμο και πήγα στον υπολογιστή. Σήμερα θα μιλούσα με τον πατέρα μου μέσω skype.

''Πως περνάτε;'' είπα με το μεγαλύτερο χαμόγελο μου στον πατέρα μου και την Άννι στην οθόνη. Έδειχναν και οι δυο πιο χαλαροί και ξεκούραστοι. ''Που είστε τώρα;''

''Στο Παρίσι'' είπε ο πατέρας μου. ''Όταν ακούς να το περιγράφουν φαντάζει πιο εντυπωσιακό. Διαφημιστικά κόλπα των ταξιδιωτικών γραφείων...''

''Κάνεις μεγάλο λάθος!'' διαμαρτυρήθηκε η αιωνίως ρομαντική Άννι. ''Μην τον ακούς Άρυα, το Παρίσι είναι υπέροχο''

''Να μου φέρετε δώρο. Που θα πάτε μετά;''

''Στην Ιταλία'' απάντησε ο πατέρας μου.

''Πρόσεχε τον'' είπα στην Άννι. ''Όχι πίτσες και μακαρόνια. Ο γιατρός είπε πως δεν κάνει''

''Μην φοβάσαι, τον προσέχω'' Εσύ προσέχεις τον πατέρα μου, κι ο γιος σου εμένα. ''Πως είναι ο Τζέις; Ελπίζω να προσέχει την συμπεριφορά του''

''Μια χαρά'' αποκρίθηκα. ''Βασικά αρχίσαμε να τα βρίσκουμε'' Έκανα μια μικρή γκριμάτσα '' Τουλάχιστον δεν θα βρείτε κανέναν δολοφονημένο''

''Αυτά είναι πράγματι καλά νέα. Εσύ πως είσαι;''

Εδώ και δύο εβδομάδες είχα αρχίσει τις χημειοθεραπείες. Έμενα κλεισμένη μέσα και τις τελευταίες τρεις μέρες έκανα συνέχεια εμετό. Όμως το μόνο που είπα ήταν: ''Τέλεια''

Τα νοσοκομεία με φρίκαραν. Μου έφερναν στο μυαλό σκέψεις για αρρώστιες που οδηγούσαν σε σκέψεις για θάνατο. Και από τη μέρα που έμαθα για την Άρυα αυτή η αποστροφή είχε μεγαλώσει.

''Γιατί μου ζητήσατε να μιλήσουμε ιδιαιτέρως;'' ρώτησα τον δρ. Άνταμς καθώς έμπαινα στο γραφείο του.

Μου έδειξε την καρέκλα μπροστά από το γραφείο. ''Κάθισε'' Έκλεισα τη πόρτα και καθίσαμε και οι δυο. ''Σε κάλεσα εδώ επειδή θέλω να με βοηθήσεις σε κάτι''

''Λυπάμαι αλλά σπουδάζω Οικονομία και Διοίκηση, όχι Ιατρική'' Ξερόβηξα νιωθοντας την ατμόσφαιρα να με πνίγει. Τι δουλειά είχα εγώ εδώ; ''Σε τι μπορώ να σας βοηθήσω εγώ;''

''Κατ' αρχάς να μη πεις στην Άρυα για αυτή την συνάντηση'' Λες και δεν είχα καταλάβει πως έπρεπε να το κρατήσω μυστικό. Η Άρυα πάθαινε κρίση ακόμα και αν ανέφερα οτιδήποτε για λευχαιμία ή νοσοκομεία. ''Θέλω να προσπαθήσεις να πείσεις την Άρυα να κάνει τις χημειοθεραπείες στο νοσοκομείο''

Ανασάλεψα άβολα στην καρέκλα. ''Δεν νομίζω πως είμαι το κατάλληλο άτομο για να το κάνει αυτό. Η σχέσεις μας δεν είναι και τόσο καλές''

''Εγώ πιστεύω πως είσαι. Σου είπε για την λευχαιμία, έτσι δεν είναι; Κάτι που κρύβει από όλους το εμπιστευτικέ σε εσένα''

''Μου το είπε μόνο και μόνο επειδή την στρίμωξα. Γίνεται έξαλλη ακόμα κι αν την κοιτάξω σαν να είναι άρρωστη''

''Αυτό όμως το θέατρο που παίζει βάζει τη ζωή της σε κίνδυνο. Πρέπει να αποδεχθεί την ασθένεια για να μπορέσει να την αντιμετωπίσει''

''Αυτό το θέατρο είναι το μόνο που την κρατάει'' Κατά κάποιο τρόπο θαύμαζα αυτή της τη δύναμη. Εγώ θα είχα πέσει στα πατώματα προ πολλού. Δεν ήξερα αν το έκανε για τον πατέρα της ή για να πείσει τον εαυτό της, όμως ήμουν σίγουρος πως αν της έπαιρναν αυτή την ψευδαίσθηση θα κατέρρεε.

''Δεν πρέπει να νιώσει πως την πιέζεις. Η ψυχολογική υποστήριξη είναι πολύ σημαντική στην θεραπεία του καρκίνου''

''Θα προσπαθήσω'' Αυτό ήταν το μόνο που μπορούσα να υποσχεθώ.