With You

Kεφάλαιο 6

Διέσχισα τον διάδρομο στις μύτες των ποδιών μου για να μη ξυπνήσω κανέναν. Το ροχαλητό που πατέρα μυ ακουγόταν ακόμα και πίσω από την κλειστή πόρτα. Πάντα απορούσα πως μπορούσε η Άννι να κοιμάται δίπλα του. Φαίνεται πως στην περίπτωση της ο έρωτας δεν ήταν μόνο τυφλός, αλλά και κουφός. Γέλασα στον εαυτό μου και προσπέρασα τη κρεβατοκάμαρα τους.

Το ρολόι της κουζίνας έδειχνε 2:47 μετά τα μεσάνυχτα. Η ζέστη ήταν τρομερή. Είχα πετάξει τις κουβέρτες μου στην άκρη, φορούσα μόνο ένα κοντό νυχτικό, και πάλι ένιωθα σαν να βρισκόμουν μέσα σε ένα φούρνο. Πήρα ένα ποτήρι από το ντουλάπι και το γέμισα με νερό από τη βρύση. Το λεπτό μωβ ύφασμα το νυχτικού μου κολλούσε πάνω στο ιδρωμένο δέρμα μου.

''Αϋπνίες;'' άκουσα τη φωνή του Τζέις από πίσω μου.

Παραλίγο να τιναχτώ από την έκπληξη. Δεν τον είχα ακούσει να μπαίνει στη κουζίνα. ''Ζέστη'' αποκρίθηκα και ήπια το μισό ποτήρι με μια ανάσα.

''Έχω παίξει κι εγώ κάποιο ρόλο σε αυτό;''

''Ψώνιο'' είπα και άφησα το άδειο ποτήρι στον νεροχύτη. Ο Τζέις πλησίασε προς το μέρος μου και στάθηκε πίσω μου. Έβαλε τα δυο του χέρια στον νεροχύτη, παγιδεύοντας με ανάμεσα τους. ''Ε, τι στα κομμάτια νομίζεις ότι κάνεις;'' του είπα με έναν τόνο πάρε-τα-ξερά-σου-από-πάνω-μου.

''Κάτι που θα σου αρέσει'' Έσκυψε μπροστά και ξαφνικά το στόμα του βρέθηκε πάνω στο δικό μου. Τι στο διάολο;! Ξαφνιάστηκα τόσο που για μια στιγμή έμεινα εντελώς ακίνητη, πριν το μυαλό μου μπει ξανά σε λειτουργία. Δάγκωσα δυνατά το κάτω χείλος του και ο Τζέις κατέπνιξε μια μικρή κραυγή πόνου καθώς άφηνε τα χείλη μου. Το αριστερό του χέρι τυλίχτηκε γύρω από τη μέση μου και με τράβηξε πάνω του, κρατώντας με σφιχτά πάνω στο σώμα του.

''Έχεις χάσει τελείως το μυαλό σου;'' του είπα. ''Οι γονείς μας κοιμούνται επάνω''

''Λέξη κλειδί: κοιμούνται'' Τα χείλη του βρήκαν ξανά τα δικά μου. Προσπάθησα να απομακρυνθώ από δίπλα του, αλλά με κρατούσε γερά και ήταν πιο δυνατός από εμένα.

''Άνοιξε τα χείλη σου Άρυα'' μου είπε καθώς με άφηνε για μονάχα μια στιγμή. Έβαλα τα χέρια μου πάνω στο δικό του και το έσπρωξα για να απεγκλωβιστώ, χωρίς αποτέλεσμα. Η πίεση των χειλιών του αυξήθηκε και βρήκα τα δικά μου να ανοίγουν από κάτω τους. Η γλώσσα του εισέβαλε στο στόμα μου, κλέβοντας μου την ανάσα. Αυτό ήταν λάθος, πολύ λάθος. Αν κάποιος από τους γονείς μας ξυπνούσε και κατέβαινε στη κουζίνα θα είχαμε εγκεφαλικά, καρδιακά επεισόδια, νευρικούς κλονισμούς, και γενικά κακά, κακά πράγματα...