With You

Kεφάλαιο 5

''Γιατί το έκανες αυτό;'' μου είπε ο Τζέις.

''Επειδή τόσες μέρες είσαι κλεισμένος μέσα εξαιτίας μου, κάτι που σου είπα να μην κάνεις, οπότε πήρα τα πράγματα στα χέρια μου''

''Και μου κανόνισες ραντεβού; Καταρχάς, αν ήθελα να βγω είμαι απόλυτα ικανός να βρω κάποια μόνος μου''

''Έχοντας δει την γοητεία σου, δεν είμαι και τόσο σίγουρη'' Ήμουν ξαπλωμένη στον καναπέ και είχα καρφώσει τα μάτια μου στην τηλεόραση προσποιούμενη πως έβλεπα Vampire Diaries, αλλά στην πραγματικότητα δεν είχα ενέργεια να σταθώ όρθια ή έστω να μείνω καθιστή. Από το πρωί ένιωθα εξαντλημένη, ζαλιζόμουν, και το στομάχι μου γύριζε. Δεν υπήρχε πιθανότητα όμως να αφήσω τον Τζέις να το καταλάβει αυτό. ''Νόμιζα πως σου άρεσε η Κάθριν''

''Και σκέφτηκες να της ζητήσεις να βγούμε εκ μέρους μου;''

''Μπορείς να με ευχαριστήσεις αργότερα. Πήγαινε να ετοιμαστείς τώρα, σε δυο ώρες πρέπει να είσαι έξω από το σπίτι της'' Ανασηκώθηκα λίγο και του έριξα ένα απειλητικό βλέμμα. ''Αν στήσεις την φίλη μου θα σε σκοτώσω''

Έβγαλε έναν ήχο σαν μούγκρισμα και ανέβηκε στον πάνω όροφο. Έκλεισα τα μάτια μου. Η ιδέα του Τζέις να βγει με την Κάθριν δεν μου άρεσε καθόλου, για παραπάνω από έναν λόγους. Παλιότερα θα αισθανόμουν απειλή πως ο Τζέις θα μου έπαιρνε την Κάθριν. Τώρα ένιωθα το αντίθετο. Ο Τζέις μου είχε σταθεί όλο αυτόν τον καιρό, και όσο κι αν παραπονιόμουν για την προσοχή που μου έδειχνε, είχε αρχίσει να μου αρέσει. Ήταν ωραία να έχω κάποιον δίπλα μου μετά από τόσους μήνες μόνη. Όμως έπρεπε να τον διώξω από το σπίτι πριν δει πόσο χάλια ήμουν. Δεν ήθελα να με βλέπει έτσι.

Είχα πάει την Κάθριν σινεμά, όπου δεν χρειαζόταν να μιλάμε, και μετά για φαγητό. Προσπαθούσα να είμαι καλή παρέα, αλλά το μυαλό μου ήταν στην Άρυα. Έπρεπε να ξεκολλήσω λίγο. Η Κάθριν ήταν αστεία και όμορφη, πολλά περισσότερα από τις κοπέλες που έβγαινα στην Νέα Ορλεάνη. Ήθελα να χαλαρώσω λίγο και να ξεχάσω ότι αφορούσε νοσοκομεία, αρρώστιες και χημειοθεραπείες.

''Πέρασα πολύ ωραία απόψε'' μου είπε στην διαδρομή της επιστροφής. Εντάξει, αυτό το είπε από ευγένεια, αλλά είχε το χαμόγελο του διαβόλου στα χείλη της που έδειχνε ότι δεν την ένοιαζε.

''Συγνώμη που δεν ήμουν η καλύτερη παρέα απόψε'' απολογήθηκα, αν και δεν το εννοούσα. Δεν κανόνισα εγώ αυτό το ραντεβού. ''Έχω πολλά στο μυαλό μου''