4. Bölüm Gülümse (part 2)

98 12 14
                                    

Multimedia Kumsal

Şaşkın bir şekilde beni tutan kişiye "sen de kimsin"
diyerek hızla kollarının arasından çıktım.
"Gizli bir hayranın diyelim"
diyerek göz kırptı ben şaşkın bir şekilde onu incelerken yanağımdan makas alarak
"Görüşürüz şirin şey" dedi ve sınıfı terk etti.
Ben şaşkınca arkasından baka kalırken Kumsal hızla koluma girerek "gizli bir hayran he,vay canına gerçekten muthiş" dedi ve beni karşısına çekti.
"Çocukta baya yakışıklıydı bu fırsatı kaçırma bence bida böyle fırsat bulamazsın,ay bide sana şirin dedi değilmi ay çok tatlı hem.." konuşmasına daha fazla izin vermemek için ağzına elimi bastırarak "yeter Kumsal sus lütfen" diyerek onu sınıftan çıkardım.
Hira nerdeydi az önce sınıftaydı.
Sırama oturarak yüzümü avuçlarımın arasına aldım ve aklıma ilk gelen şarkıyı mırıldanmaya başladım
nakarat kısmında farkında olmadan biraz sesimi yükseltim sesimin çok çıktığını anlayınca ellerimi dudaklarıma bastırarak etrafıma bakındım o sırada Bora önümdeki sıraya oturup bana döndü ve gülümsedi "devam et"
diyerek nakarat kısmını söylemeye başladı o sırada bütün sınıf bize dönerek ıslık çalmaya başladı Boraya dönerek
"Lütfen susarmısın" dedim ve kitaplarımı çıkarmak için çantamı açtım zil çalmaya başladığında Bora ayağı kalkarak kendi sırasına geçti.
Kafasını sıraya koyarak gözlerini kapadı. Bende kitaplarımın üzerine kafamı koyarak gözlerimi onun yüzüne dikerek yüzünü incelemeye başladım.
Bana yabancı gelmeyen tek kişi ve bu kadar yakınımdayken ona dokunamamak sanki yıldızlar kadar güzelmiş ama bir o kadarda uzak.
Ben bu yıldızı incelemek ve istiyorum tanımak istiyorum.

Hira hızla sıraya oturarak
"Esila neler oldu biliyormusun"
dedi ve suratıma bakmaya başladı "hayır neler olmuş Hira"
dedim ve sırtımı sıraya yaslayarak kollarımı göğsümde birleştirdim.
"Çıkma teklifi aldım" dedi ve içten bir gülümsemeyle devam etti "o kadar tatlı bir çocuk ki hemen kabul ettim" dedi ve yüzündeki o tatlı gülümsemeyi sürdürerek cevap vermemi bekledi "güzel bir habermiş tebrik ederim ama... " sözümü tamamlayamadan hoca sınıfa girdi ve cetveli masasına vurarak bizi susturmaya başladı.
Ders boyunca hocanın anlattığı ve anlayamadığım şeyleri anlamaya çalışarak geçirdim.
Sonraki derslerde ise ara sıra Hira ile sohbet edip defterime karalamalar yaparak geçirdim.
Zil çalmaya başladığında defterlerimi çantama koyarak
Hiraya döndüm ve gülümsedim
"Görüşürüz"
"Görüşürüz,beni aramayı unutma biraz dedikodu yapalım"
"Dedikodu?"
"Evet dedikodu" diyerek gülümsedi ben de gülümseyerek
"Arayabilirsem ararım" dedim ve sıradan kalkarak sınıfı terk ettim.
Dışarısı gerçekten soğuktu ve Ali abi daha gelmemişti.
Banklardan birine geçerek oturdum ve beklemeye başladım.
Etrafı incelerken bana doğru gelen Bora yı fark ettim ve gerilmeye başladım yanıma oturarak "merhaba" dedi ve gülümsedi başımı aşağı eğerek
"Merhaba" dedim
"Neden böyle davranıyorsun"
"Nasıl davranıyorum?" dedim ve ona döndüm "soğuk" dedi ifadesiz bir şekilde, omuzlarımı silkerek önüme döndüm.
Etrafı incelemeye devam ederken Ali abinin gelmiş olduğunu gördüm ve ayağa kalkarak Bora ya gülümsedim
"Görüşürüz Bora"
"Görüşürüz Esila" dedi ve o da gülümsedi arkamı dönerek Ali abiye doğru yürüdüm arkamdan gelem sesle irkilip olduğum yerde kala kaldım
"Çok güzel gülüyorsun umarım hep gülersin"

****

Eve geleli bir saat kadar olmuştu ancak Vedat bey hayla gelmemişti,Ayşe abla ile akşam yemeğini yemiş odama çıkmıştım ve kendimi yataga atmıştım yarım saattir bir oyana bir bu yana dönerek uyumaya çalışıyordum ama hüsran ile sonuçlanıyordu Bora nın söylediği şey garip hissettirmişti güzel gülümsediğimi dile getirmişti bunu bana söyleyen başka biri hiç olmamıştı annem derdi sadece oda çok güzel gülümsediğimi ve ben gülümsediğim zaman babama benzediğimi söylerdi.
Bora da güzel gülümsediğimi söylemişti,hızla yataktan kalkarak aynanın karşısına geçtim ve gülümsemeye çalıştım.
Hira ve Kumsala çok kez gülümsemiştim ama okuldaki diğer herkese somurtuyor veya ifadesiz bir şekilde bakıyordum.
Aynanın karşısında bir kaç mimik hareketi yaparak gülmeye başladım o sırada kapı aniden açılarak içeri Vedat bey girdi ve iyrenç gülümsemelerinden bir tanesini yaparak "Uyuyan güzelimiz uyanmış" dedi ardından hızla yanıma gelerek saçımı kavradı
"Bugünde işler ras gitmedi güzelim" diyerek beni sürüklemeye başladı.
Yine o karanlık odaya gidiyordum o sessiz ve ürkütücü odaya...

Karanlıktaki GülHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin