Προσπαθούσαν να συνέλθουν από την ανακάλυψη που είχαν κάνει αλλά ο ήχους του κινητού του Μικαελ ακούστηκε...
''Ιρίνα;;''
''Όχι αυτή την φορά...''ακούστηκε ο άντρας από την άλλη γραμμή...
''Τζόουνς άστες να φύγουν...Εμάς θέλεις και είμαστε εδώ...''
''Θα μπορούσα να αφήσω την γκόμενα του μπάτσου,αλλά την κόρη μου δεν την αφήνω να φύγει...''του απάντησε και είχε ρίξει ήδη την βόμβα που έκανε τα αυτιά του Μικαελ και τον υπολοίπων να βουίζουν...
''Τι;;;''
''Η Ιρίνα είναι κόρη μου Κάνρικ....και θέλει να με ακολουθήσει...μετά από εσάς θα την πάρω μαζί μου...'' Ο Μικαελ ακούμπησε στον τοίχο...
''Δεν πρόκειται να έρθει πουθενά μαζί σου...δεν με νοιάζει τι σου είναι...''φώναξε...
''Είναι επιλογή της....Εξάλλου μετά από αυτά που έμαθε για σένα δεν θέλει καν να σε βλέπει...Την είχες μέσα στο ψέμα Κάνρικ....Λοιπόν τέρμα οι πολλές κουβέντες...Σε μια ώρα θέλω εσένα και τον άλλον στις παλιές αποβάθρες...Μόνους σας...αν έρθετε παρέα με την αστυνομία κανένας από τους δυο δεν πρόκειται να ξαναδεί τα κορίτσια...και θα λυπηθώ τόσο πολύ αν σκοτώσω την κόρη μου...''είπε της τελευταίες του κουβέντες και το έκλεισε...
''Έχουμε θέση...''φώναξε ο αστυνομικός και όλοι ετοιμάστηκαν...
''Θα τις πάρουμε πίσω..''του είπε ο Τζέιμς
Η Ιρίνα και η Ελίζα είχαν μείνει μόνες τους καθώς μετά τις αποκαλύψεις οι δυο άντρες έφυγαν....
''Είσαι καλά;;;''την ρώτησε η φίλη της και η Ιρίνα την κοίταξε..
''Μια χαρά..''απάντησε κοφτά και σε τρία λεπτά είχε λύσει τα σκοινιά...
''Ουαου...πως το έκανες αυτό;;;''την ρώτησε και είχε γουρλώσει τα μάτια η Ελίζα...
''Είχα καλό δάσκαλο...''της είπε και σε πολύ λίγο και η Ελίζα ήταν ελεύθερη...''Πρέπει να φύγουμε από εδώ...Δεν μπορούμε να αφήσουμε τον Μικαελ και τον Τζέιμς να έρθουν..Θα τους σκοτώσει...''
''Ωραία τα λες αλλά πως θα φύγουμε;;δεν ξέρουμε καν που βρίσκεται ο πατέρας σου..''είπε η Ελίζα και η Ιρίνα την κοίταξε δολοφονικά...
''Ο πατέρας μου πέθανε σε τροχαίο πριν κάτι μήνες...Μην σε ξανά ακούσω να λες αυτός τον δολοφόνο πατέρα μου..''της απάντησε σοβαρά και η Ελίζα κούνησε καταφατικά το κεφάλι της...
