Η καθημερινότητα τους άλλαξε και η Αλίσια είχε μπει στην ζωή τους...Έμενε σπίτι τους και προετοιμάζονταν για το γάμο...Η Ιρίνα όσο και να πονούσε βοηθούσε την Αλίσια σε ότι και να ήθελε...Μαζί πήγαν να βρουν νυφικό...Το μάτι της Αλίσια έπεσε πάνω σε ένα κατάλευκο με δαντέλα που έκλεινε στον λαιμό και αρκετά ανοιχτό προς τα κάτω..... μπήκαν στο μαγαζί και το ζήτησε αμέσως γιατί μόνο αυτό ήθελε να δοκιμάσει...
Όταν η Ιρίνα είδε πόσο πολύ της πήγαινε και πόσο πανέμορφη έδειχνε τα μάτια της είχαν βουρκώσει αλλά δεν άφησε τα δάκρυα να βγουν...Πονούσε βουβά και αυτό ήταν ακόμα πιο οδυνηρό για αυτήν...Όλες οι ετοιμασίες πέρασαν από τα χέρια τους και η Ιρίνα θρηνούσε για την αγάπη που έχανε...
Κάθε βράδυ ο Μικαελ την έπαιρνε αγκαλιά και κοιμόντουσαν μαζί αλλά δεν την είχε αγγίζει διαφορετικά και αυτή δεν έκανε καμία κίνηση...Ένιωθε κάθε μέρα πως τον έχανε όλο και πιο πολύ..Γυρνούσε αργά από την δουλειά,σπάνια έτρωγε σπίτι και η κουβέντες που είχαν ανταλλάξει ήταν ελάχιστες....Της είχε πει άλλες δυο φορές πως μια κουβέντα της περίμενε αλλά η Ιρίνα δεν την ξεστόμισε ούτε μια φορά...
Κάθε πρωί σηκωνόταν με το ζόρι από το κρεβάτι και ούτε μια φορά δεν τον βρήκε δίπλα της...Ετοιμαζόταν και έφευγε για την σχολή χωρίς να πάρει πρωινό,δεν μπορούσε να τους βλέπει να μιλάνε συνέχεια και κάθε φορά που εμφανιζόταν να σταματάνε...Περνούσε ώρες στο σπίτι της φίλης της,της Ελίζας που την παρηγορούσε αλλά και αυτή δεν μπορούσε να κάνει τίποτα...Ήξερε πως η Ιρίνα έφταιγε για την ίδια της την κατάσταση...Όταν τα τελευταία βράδια γυρνούσε σπίτι έβλεπε τον Μικαελ και την Αλίσια να κάθονται μαζί και να μιλάνε...Τους χαιρετούσε και ανέβαινε στο δωμάτιο της...Κοιμόταν μόνη πια και ο Μικαελ δεν την είχε ενοχλήσει ούτε ένα βράδυ...Την άφηνε στην ησυχία της...
Τέσσερις μέρες πριν από τον γάμο και η Ιρίνα είχε πέσει σε κατάθλιψη...Δεν έτρωγε πολύ και κλεινόταν όλοι την ώρα στο δωμάτιο της...Ο Μικαελ,μέσα του σπάραζε αλλά κρατούσε το πρόσωπο του ήρεμο...Κάθε βράδυ την κρατούσε και ευχόταν να ακούσει μόνο τρεις λέξεις -Μην το κάνεις- αλλά η Ιρίνα έμενε σιωπηλή δίπλα του...Όταν άρχισε να κοιμάται πάλι στο δωμάτιο της έμπαινε αργά το βράδυ και την παρατηρούσε να κοιμάται...Μέσα του φώναζε να τον δει,να τον νιώσει και επιτέλους να ανοίξει το στόμα της αλλά κάθε βράδυ έφευγε και πιο πολύ απογοητευμένος από αυτήν....
Ο Μικαελ ήξερε για την ιστορία της Αλίσιας και ήξερε και τον άντρα που αγαπούσε αυτή η κοπέλα...Ήταν ο Νικ...Το έμαθε εκείνη την μέρα που είχαν πάει σπίτι του...Ο Νικ όταν είδε την Αλίσια εκεί τα έχασε και πιο πολύ δε, όταν είπε ο φίλος του πως ήταν η μέλλουσα γυναίκα του...Όταν πήγαν στο γραφείο του είπε την ίδια ιστορία με αυτήν που άκουσε από το στόμα της Αλίσια αλλά ο Νικ πρόσθεσε και κάτι άλλο...Ότι την αγαπούσε πιο πολύ και από τον ίδιο του τον εαυτό και θα την παντρευόταν αν το ήθελε και εκείνη...Ο Μικαελ φυσικά και δεν είχε αντίρηση ίσα ίσα χαιρόταν που ο φίλος του αγαπούσε τόσο πολύ αυτήν την κοπέλα...Μέσα του όμως τον ενοχλούσε που η Ιρίνα τον είχε αφήσει έτσι απλά να παντρευτεί κάποια άλλη και ένιωσε πως η αγάπη της από κάπου έμπαζε...
