Playing the Game [Under Revision]

Chapter 3 [Under Revision]

"E sir ano po ulit ang gagawin ko dito?" sabay taas yung sobre sa totoo lang aalis na sana ako pero nakalimutan ko kasi yung sabi ni sir ( uhmm nasabi ko na bang makakalimutin ako?)

"Hay naku!! Shine kahit kailan makakalimutin ka pasalamat ka at pinagkakatiwalaan kita." sabi ni sir habang hinihilot ang sentido niya

"Ang sabi ko puntahan mo yang address na yan diyan sa papel na hawak mo at ibigay mo yang envelope. At baka nakalimutan mo rin na kaya ikaw ang tinawag ko kasi busy kaming lahat dito at ikaw lang ang pinagkakatiwalaan ko, o siya umalis ka na" pagtataboy niya sakin at aalis na sana ako ng may maalala ako

"Ahh mag-uuniform po ba ako sir??"

"Mmm siguro wag na ibibigay mo lang naman yang sobre na yan dun sa pinakita kong picture sayo e" at umalis na talaga ako

~~○~~

Ben's POV

"Hay nahihibang ka na ba Ben?!!" hesterical kong tanong sa sarili ko

Kasi naman sa lahat ng pwede kong utusan siya pa e makakalimutin yun at laging lumilipad ang isipan kahit sobrang talino niya. Oo matalino siya sobra siguro dahil sa kasobrahan ng talino yun ang naging side effect niya ang laging makakalimutin at laging lumilipad ang isip. Pero kahit ganun siya pinagkakatiwalaan ko siya kahit hindi naman kami ganun magkakilala ewan ko pero basta ang gaan kasi ng pakiramdam ko sakanya.

And I feel something everytime I'm with her it feels weird but I like it at ngayon ko lang siya naramdaman sa buong buhay ko para bang she completes my day...mmm siguro not my day but my whole self

~~○~~

Shine's/ Shay's POV

Habang papunta sa address na binigay sakin bigla kong naalala yung sinabi sakin ni Jasmine sino kaya yun? ano kaya ang kailangan niya?

Huminto ako sa isang magarang bahay e ito yung address na binigay sakin e. Nakakainggit tuloy ako, kailan kaya kami magkakaroon ng ganyan na bahay??

"Hay!!Ano ka ba Shay bat ka ba naiinggit diyan" sabay batok sa sarili ko pero useless rin ang pagbatok ko kasi nakahelmet pala ako. Pinindot ko yung doorbell na andito sa labas pero after 5 mins. wala pa ring lumalabas na tao ilang beses na rin akong nagdoorbell pero wala e, walang lumabas magdodoorbell na sana ako for the last time pero napansin kong medyo nakabukas yung gate isasara ko sana ng biglang may bumusina ng napakalakas na napatalon pa ako dahil sa gulat.

Lumingon ako kung saan galing yung nagbusina pero makita kong lalake napapalapit sakin

"Who the hell are you?" sasagot sana ako pero inunahan niya ako

"Magnanakaw ka 'no?" sino daw yung magnanakaw? tumingin ako sa kaliwa at kanan at pati sa likod ko tumingin ako, pero ako lang yung tao dun at nakita kong nakatingin siya sakin kaya napaturo ako sa sarili ko

"Yes, I'm talking to you, you dummy. Tirik na tirik ang araw ngayon mo pa naisipang nakawan ang bahay ko" What the?? did he call me a dummy and is he accusing me na isang magnanakaw? aba kahit ganun ang parents ko hindi sumagi sa isip ko na magnakaw no

"Hindi ako magnanakaw" I said coldly with a very low voice

"Then what are you doing here? And look your motor is blocking my driveway so MOVE YOUR STUPID MOTOR 'cause I'M GOING INSIDE MY HOUSE" at talagang diniinan niya pa yung 'MY HOUSE'

"Pero sir I--"
"Oh I get it" sabay tingin sa motor then sakin tas balik ulit sa motor
"I'm sorry sir but I didn't order anything from your restaurant nagkamali ka siguro ng address kaya MOVE YOUR GODDAMN MOTOR!" he's so---uuurrggghh he's so rude and judgemental

"But sir dito talaga ang address nabinigay sakin"

"As far as I can remember I didn't ORDER AT YOUR F*CKING RESTAURANT!! and can you please get out of my sight" he said loudly and irritatedly.

"I'm sorry for bothering you"

"Dapat lang na magsorry ka" then he turn his back on me and he returned ro his car. So umalis na ako dun at paikot ikot lang ako dun ng bigla kong naalala si Sir Ben kaya tinawagan ki siya

*Phone ringging* at sa wakas sinagot niya rin after a hundred years of calling

"Hello Sir Ben ito po ba talaga ang address na binigay mo sakin baka naman po nagkamali po kayo"

"Oo yan yun and I'm pretty sure of it naibigay mo na ba?"

"E sir sabi niya hindi daw siya nag order satin kaya umalis ako" medyo may katagalan ang tahimik bago siya magsalita

"Shine alam kong matalino, masipag, mabait, full of energy and many positive na ugali no offense ha pero minsan gamitin mo rin yang utak mo"

"E sir hindi naman daw po talaga siya nagorder--"

"Shine naman e hindi naman talaga siya nag order--"

"Ohh I get it. Naalala ko na sige sir salamat at bye bye" I ended the call ng hindi hinihintay sa sagot niya at bumalik ulit ako sa bahay na pinuntahan ko kung saan andoon si Mr. Rude

Pagdating ko dun nakakalilang beses na akong nagpindot ng doorbell at sa wakas lumabas rin siya

"What.do.you.want?!! Di ba I told you naman na wala akong inorder na pagka--" I cutted him and I press hard the envelope sa chest niya

"What's this?" seriously hindi niya alam?

"Malamang sobre" and I rolled my eyes

"I know it's an envelope with a money inside it, I just want to know where did you get this" sabay taas ng envelope

"Sa Manager ko" I said shortly. Then he started walking papunta sakin habang papalapit siya ng papalapit papalikod ako ng papalikod hanggang sa maramdaman ko ang motor sa hita ko (dead end na) at mas lalo naman niyang nilapit ang mukha niya sa mukha ko

"Tell your Manager to tell his/her friend to tell his/her friend to his/her friend that..." he didn't continue what his saying kasi nahalata niyang nalito ako honestly nalito ako dun. Then he grin ang continued speaking

"Just tell your manager that I don't want their pity, I don't want their sympathy, I don't want their kindness, and I don't want their money" sabi niya leaving me leaning at the motor na tulala at ng makarecover ako umayos ako ng tayo at nakita ko yung envelope na binigay ko sakanya kanina, hahabulin ko sana yung lalake pero nawala na siya at feeling ko kung magdoorbell ulit ako hindi na rin siya magpapakita sakin, kaya umalis na rin ako.

~~○~~

》Mr. Rude's Car >>>