I'm Different

Chapter IX - His PAST

Cleese's POV

Habang tinititigan ko siya,kahawig niya talaga ang babaeng unang nagpatibok ng puso ko.Pero sadyang tuso ang tadhana sa pagsasama namin dahil bigla siyang kinuha sa akin.

"Bakit ka umiiyak?" nakatingin lang ako sa mukha niya nang tanungin niya ako.Nagtaka pa nga ako kung bakit niya naitanong yan,yun pala may tumutulo na talagang luha sa mga pisngi ko.Hindi ko pa malalaman na umiyak ako kung hindi niya pinunasan ang basa kong pisngi.Umiling lang ako dito at ipinakita na naman ang walang emosyon kong mukha.

"Alam mo ba kung bakit ako naging ganito? Nabubuhay nang wala man lang kakulay-kulay ang mundo ko at walang pakialam sa ibang tao?" nakita kong interesado siyang malaman ang lahat tungkol sa aking mapait na nakaraan.Oo,nakapag-isip na ako.Ikukwento ko sa kanya para hindi na siya maguluhan.Pansin ko kasi lagi sa mukha niya eh lalo na kapag may bumamggit ng:
"Bumabalik na ba ang dating Cleese na kilala namin."

"It all started 3 years ago.It was our 2nd year anniversary back then.I've planned her a surprise with the collaboration of my friends.We also celebrated with them but suddenly at the middle of our celebration,someone called her that her mother was admitted to the hospital.I wanna come with her but she refuse." napatigil ako at nagsimulang lumabas ang mga ala-alang iyon sa aking isipan.Hinagod ni Aubrey ang likod ko upang macomfort naman ako kahit konti.

"I guess,hindi mo na kayang ituloy pa?" suhestiyon niya na hindi ko naman agad sinang-ayunan.

"No.I wanna tell this feelings that I kept in years." malungkot kong saad sa kanya.Matagal ko na kasing bitbit 'to,hindi ko sinabi sa iba ang mga bagay na bumabagabag sa akin magmula nang nawala siya kahit kapamilya o kaibigan ko pa siya.Kaya ganun na lang ang nangyari sa akin.Naging taong-bato ako.

"I wish I accompany her to go to the hospital.I wish I also refuse that she'll leave me with my friends in the party.My world end when someone called me that her car (containing her) was hit by a ten wheeler truck,and it is my girlfriend,my one and only Jasmine." naramdaman kong may nagbabadya na namang tumulong luha sa mga mata ko.Wala akong pakialam kung magmukha akong bakla sa harapan ni Aubrey,ang mahalaga ay mailabas ko kung ano ang kinikimkim kong kalungkutan para naman handa na akong i-let go ang mga bagay na nagsilbing mapapait kong karanasan.Alam ko sa sarili kong magiging ala-ala na lang lahat ng mga pinagsamahan namin.

I'm cussing around and almost fly to the hospital where she is.I almost killed the doctor who came out from her room and announced to us that she is dead on arrival.I cry and cry.I didn'nt know what to do back then.Iniisip ko nung mga panahon na yun,Ano pang silbi ng buhay ko kung wala na siya? Kung alam ko lang na kukunin na siya sa akin,bakit sa araw pa na napakaimportante para sa amin? Talaga ngang walang forever." natawa na lang kami sa huling nasabi ko.Pinunasan ko na ang mga luha sa pisngi ko at tumingala sa langit.Sana okay lang siya diyan sa taas.

"Gumaan ba pakiramdam mo?" tanong niya sa akin na may halong pag-aalala.

"Sobra. Thank you ah kasi sumama ka kahit hinila lang kita." nginitian ko siya para naman mawala na ang pag-aalala sa mukha niya.Ngumiti na ito kaya naman bigla ko siyang nayakap? Anong nangyayari sa akin?

Aubrey's POV

Nagulat ako nang bigla akong yakapin ni Cleese.Biglang bumilis ang tibok ng puso ko at parang gusto nang kumawala sa akin.Anong tawag dito?

"So-sorry!" nauutal niyang paumanhin sa akin sabay kamot pa sa ulo.Style mo!

Nagpagpag na siya ng pwetan at dumiretso na papuntang kotse niya.

"Tara na! Maggagabi na rin.Ihahatid pa kita sa inyo." anong nakain nito at kabait niya ngayon? At ano? Ihahatid niya ako? Perstym niya sabihin yan uy!

"Oo na! Akala mo parang hindi kagagaling sa pag-iyak kanina eh.Parang walang nangyari,ganon? Halimaw talaga." bulong ko baka kasi mari--

"May sinasabi ka?" blankong tanong niya sa akin.

"Wala! Ang gwapo mo sabi ko!" nagulat ako sa sinabi ko.Sh*t nadulas! Patay ka Aubrey!

Tumingin ako kay halimaw at ang gago.Abot tenga ang ngiti.Magiging mahangin na 'to mamaya for sure!

"Anong sabi mo? Gwapo ako?" nakangiting tanong niya sa akin.Naku! Patay!

"Ano ba! Hindi totoo yun,mali ka lang ng narinig." pagdedeny ko dito.Oo na! Siya na gwapo basta MA.GAN.DA. A.KO!

"Araw-araw akong naglilinis ng tenga,tapos mali pa pagkakarinig ko?" curious niyang tanong sa akin.

"Oo,pinanganak kasi akong sinungaling!" sigaw ko sa kanya.Nakakatawa yung mukha niya ngayon.Mukha siyang retarded! Haha.

〰

Walang Forever.Lifetime pwede pa!

@stefforyou