Part 11

94 3 1
                                    

Justins POV

Ik sta onder de douche en hoor een ambulance. "Kut het zou toch niks met Amber en Donna te maken hebben. " Spookt er door me hoofd. Ik wil niet dat er iets met die meiden gebeurt. Ik kleed me gelijk aan en ren richting het geluid. Mijn kleren zijn nat omdat ik mijzelf niet heb afgedroogd, ik was in de haast vergeten. Als ik er aan kom zie ik de ambulance al wegrijden. Gelukkig heb ik mijn autosleutels bij me en ik ren naar mijn auto. Ik kom aan in het ziekenhuis en vraag wie er zojuist zijn aangekomen. Ze verwijzen me naarkamer 2008. Daar eenmaal aangekomen zie ik Amber op bed liggen en Donna zit ernaast. Amber zit aan allemaal infusen en Donna zit met tranen in haar ogen "Be alright" te zingen. Ik word omver gelopen door een dokter. Donna kijkt om en ziet me staan. Ze veegt haar tranen weg en loopt richting mij en de dokter. "Wat doe je hier, moet je niet in je hotel zijn?" Stottert ze. Ik knik nee. De dokter kucht. "Ja sorry meneer, wat is er?" "Ik heb geen goed nieuws, sorry." "Wat.......?" Donna kijkt heel bang. "Ik ben bang dat Amber de ochtend niet haalt, ze heeft te weinig voedsel in haar maag, waarschijnlijk heeft ze al een tijdje niet goed gegeten want haar maag is ingekrompen waardoor wij haar niet kunstmatig kunnen voeren."  Ik pak Donna vast, ze is helemaal ingestort, ik breng haar naar een stoel en geef haar wat water en een chocolate chip cookie.

Forever and always. Right?Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu