Üzgünüm, değersizim, yalnızım korkuyorum biri gelip beni kurtamıcak diye uçurumun kenarın da öylesine duruyorum biri daha canımı yakınca gidicekmişim gibi korkuyorum biri daha canımı yakıcak bir kez daha paramparça olucam diye biri gelip Elimden tutup beni Mutlu etmeye götürmüyor neden peki, bunaldınızmı benden her gün yanınızda oldum Mutlu edip değer verdim ya peki siz, bana Karşı kin beslediniz ama unutmayın bende sizden nefret ediyorum artık birinizede değer vermiyorum. Canımı yaktınız be paramparça oldum ben her gece ağlayarak gülümseyerek uyudum ben yarın belki güzel olur diye, evet rüyalarımda güzel ve Mutlu oluyorum, ama uyanıyorum herşey rüya. Keşke bu yaşadıklarımız da rüya olsa Acılarımız bitince uyansak keşke ama bu bi hayal, bu hayalinde gerçekleştirmek için hiç Bisey yapılmaz artık bende Mutlu olmak istiyorum değer vermelerini istiyorum peki neden vermiyorsunuz sizden benden nefret ediyorsunuz ben size Mutluluk verirken siz bana Karşı sadece kin beslediniz ama bir gün o kin ve nefretleriniz, g*tünüze girme dileğiyle... Bende sizle nefret ediyorum.. İşgence çekin başka bir şey istemiyorum acı değil. İşgence mutluluklar..
~Hayat hayalleri gerçekleştirmek için vardır..
