Tanımadığım, birinin üzerinde hayal kuruyorum, neden bilemiyorum eski Günlerim geliyor aklıma, hiç tanımadığım birinin üzerinde hayal kurmak çok saçma eski günlerim kadar aslında eski günlerimi özledim eski günlerimde daha az acı çekiyordum pek fazla anlamıyordum hayalden filan şimdi ise hayallerin kraliçesi gibi hissediyorum o kadar çok hayal kuruyorum ki bütün zamanım ona gidiyor her dakikası her saniyesi hayatımı yaşıcama hayallerle yaşıyorum, insan bıkmıyorda aslında Mutlu da oluyor o hayallerle ama olmıcak hayallerle, neyse ki hayaller gerçek olma ihtimali az, belkide çok benim hayallim bi kere filan olmuştur çok istemiştim çok dua etmiştim onun için, ve olmuştu, ama işte o şans bi kere geliyormuş.
Bi insan hayal kururken ağlarmı ben ağlıyorum biliyorum çünkü gerçek olmıcak.
Aslında biz insanlar biraz mal'ız olmıcak hayaller kurup Mutlu oluyoruz. Ben rüyamda gördüğüm o Mutlu anı gerçek hayatta yaşayamıyorum.
Bende Mutlu olmak istiyorum hemde çok annemi babamı düşününce bütün hayallerim paramparça oluyor. Artık hayal kurmaktan korkuyorum, Gerçek hayatta Sabit durabilmeğe çalıştığım biandanda korktuğum gibi, yardımcı olacak bir insanım yok hep yalnızdım ben, tabi 20 yaşındayım bana Kim bakar, Dimi ben kendime bakamıyorum, bana kim bakar yalnızlığımı kurtaracak bir insan bile yok..
Olsun İsterdim belki Birgün eski renkli günlerimden çıkar..
Annemin küçük kızıyım, ben Masallarla uyuyup yalanlarla büyüyorum..
~Hayat, hayalleri gerçekleştirmek için vardır...
