Küçüktüm bilmiyordum bir şey ama şimdi biliyorum, anlıyorumda annem bana balon getirmişti, kırmızı çok güzel bir renkti, ve bana babamın aldığını söyledi bende tabi küçüktüm maldım, ne bileyim ki ben annem babam var diye beni kandırırdı ama benden saklandığını saklambaç oynadığımızı söylemişti annem ve ben evde her gün babamı bulmaya çalışıyordum, sonra bir gün babamı aramaktan vazgeçtim ve gittiğini bilmeye başlıyordum, ve annemin beni kandırdığı o kırmızı balonu cama doğru götürüp havaya bıraktım ve rüzgar onu götürdü, gitti babamın gittiği gibi. ve büyüdüm 13 yaşındayım ve anlayacak duruma gelmiştim, ve annem bana anlattığında anneme kin besliyormuşum gibi baktım, daha sonra anneme güvenmedim babamın hayal kırıklığına uğradığımdan beri. Ama artık babamı beklemiyorum, küçüklüğümü yaşatacak adamı bekliyorum ben, ne zaman sevdin be beni baba ne zaman ? ne zaman bana coçukluğumu yaşattın. Anlamıyorum ki şimdi gittiğin karıda coçuğun olmuştur ama bak be adam, sakın o kızın yada oğluna bana davrandığın gibi davranma yada gitme, onlar kaldıramaz, ben kaldırıyor olabilirim oda gururumdan senin gibi bir baba zaten hiç olmaması gerekirdi, gittiğin iyi oldu. Ama en çok şu canımı yakıyor, küçüklüğümü yaşatmadın be, benimde hakkım vardı küçüklüğümü yaşamak bak şimdiki içimdeki Küçük kanatlı melek çocuk kan ağlıyor. Buda senin hatan sana son bir şey diyorum, baba ''EĞER GELDİĞİNDE ESKİ KÜÇÜK KIZINI DEĞİL, KÜÇÜK KANATLI MELEK OLARAK GÖRÜCEKSİN BELKİDE SEN GELDİĞİNDE BEN ÇOCUKLUĞUMDAN VAZGEÇİP BUSEFER BEN SENİ TERK EDİCEM, ŞİMDİ HOŞÇAKAL."
