Ilkokulda bana örgülü kız derlerdi. Aramızda en küçük ama en tatlı sensin derlerdi.şimdi çoğu benden korkuyor yaklaşmıyor bana. Konuşup anlayanlar da mutluyum sanıyor. Ama benim her gülüşümün altına yaşadığım bıçak darbeleri yatıyor.Herkez bana acıyor. Ama bilmiyorlarki ben onların cehennemiyim. Her birinin biletini kestim. Yapacaklarımı tuttum. Özellikle beni mutlu sanan insanların. Beni anlamadılar. Bana deli dediler. Evet ben delirdim onlar gibi faniler yüzünden gitti o tatlı kız. Her güldüğümde biraz daha sinirimi yansıttım. Onlar ise mutluluk sandılar. Hayatımda bir kere mutluluktan ağladım. Ilk ve tek. Son ama unutulmazdı. Hayatımın en güzel günüydü o. Beni herkesin anladığı gündü. Bana seni anlıyorum diyip benim dilimden bana yardım ediyorlardı. Acı çektirenlerde tek tek geberiyorlardı. Özellikle sen baba en başta sen belki en güzel günüm hayaldi. Ama seni orda bile öldürmek beni mutlu etmeye yetti. Neden bıraktın ki beni? Hayatında bir insan daha olsa ne olurduki? Acı çektirmeseydin bana ne kaybederdin. Keyiflisindir şimdi. Umarım bu yazdıklarımı okuyorsundur. Kork benden. Ben senin ecelinim.sana öyle şeyler yapacağım ki ölmek için yalvaracaksın. Öldürmeyeceğim tabiki sadece bana yıllarca yaşattıklarını ödeteceğim.tabi sen direnip yaşayabilirsen...
~Hayat hayaller için vardır~
