♡ Tatlı Belam ♡

İstanbul'a Taşındık

Bu yıl lise 3'e geçtim. Babamın işinden dolayı İzmir'den ( Karşıyaka ) İsrambul'a taşınmıştık. En çok merak ettiğim şey de evim nasıl olcaktı ???

Odama yerleşmiştim. Daha okula bile kayıdımı yaptırmamıştık. Birden odaya annem girdi ve " Okula kaydını yaptırdık " dedi. Bu lise İstanbul'un en iyi kolejlerinden birisiymiş.

2 gün sonra ...

Bir yerden bir ses geliyordu. Horoz sesimiydi bu ??? Horozun burada neden olduğunu düşünedururken , birden rüyada olduğumu farkettim. Hemen kalkıp banyoya gidip duşumu aldım. Sonra da dolabımdan formalarımı alarak giydim.

Annemise" Hadi kızım geç kalacaksın " deyip duruyordu. Ben de hızla merdivenlerden indim. Kahvaltımı çabucak yapıp ayakkabılarımı giymeye başladım. Annem de beni arabayla okula bıraktı. Arabadan dışarı çıktığımda birden ağzım açık kaldı.

Sınıfa geldiğimde 2 3 kişi anca vardı bende sıraya oturup beklemeye başladım. Nedense çok sıkılıp içini bile bilmediğim bi okulu gezmeyi düşündüm.

Koridorlarda birsürü başarılı öğrencinin resimleri vardı. Bu okukda galiba bayağı popüler kızlar var. Çünkü deminden beri birkaç kız beni baştan aşağı süzüyordu. Ben de hiç aldırış etmeden yürümeye devam ettim.

Birden ayağım boşluğa geldi ve kendimi birisnin kollarında buluverdim. Çocuk çok tatlı ve de ayrıca çok ta yakışıklıydı. Bir ses bana " İyi misiniz ? Birşeyiniz var mı ??? " diye sordu. Ve beni bir yere oturtarak ayak bileğimde bir şey olmadığını söyledi.

Tabii ki de böyle olmadı. Şimdi de bir de olayın gerçek boyutuna bakalım. Yani kısacası öküzcesine ...

Ayağım birden boşluğa gelmişti ve de birisine değdiğimi farkettim. Sonra çocuk bana dönerek " Dikkat etsene be " dedi. Ben de " Bu okulda yeniyim de bu yüzden koridorları tam olarak bilmiyorum " dedim. O ise bana çıkışarak " Banane senden " diyip arkasına bile bakmadan gitmişti.

Anlaşılan bu çocukta okulun popüleriydi. Ama tipim değildi.

Artık zil çalmıştı. En sonunda zar zor olsa bile sınıfı bulabilmiştim. Sınıf çok kalabalıklaşmıştı. Ben milletş hemen süzmeye başlamıştım. Ve de gözüme birisi ilişti. Bu o öküz , kaba ve tam bir gıcık olan çocuktu. Birden hoca içeriye girmişti. Ve de beni bütün sınıfa tanıttı. En sonunda ise bana boş bir yere oturmamı söylemişti ne yazık ki benim de şansıma mı ne ???
sadece o çocuğun yanı boştu. Tam oturacakken resmen sıraya yayıldı. Hoca da çocuğa bir kaş göz yaparak benim oturmam için yardımetmişti.

Bütün ders boş geçmişti. Ben kulaklığımı takıp müzik dinliyordumo ise telefonunda takınıyordu. Ama ara sıra da benim farketmediğimi sanarak ne müzik dinlediğime bakıyodu.

En sonunda zil çalmıştı. Teneffüste sınıftan dışarı çıkmamaya karar vermiştim. Birden sıramın üstünde bir gölge belirivermişti. Kafamı yukarı kaldırdığımda ise yanımdaki kadar tatlı ve bi o kadar da yakışıklı bir çocuktu.

Bana " Benim adım Yiğit " dedi. Ben de karşılık olarak " Ben de Hande "dedim. Bana " İstiyorsan sana okulu gezdirebirim " dedi. Ben de yanıt olarak " Ewet , olabilir. " dedim.

Bütün teneffüs okulu gezmiş , ve birbirimizi de ayrıcadan tanımıştık. Galiba ilk kankam oydu. Çünkü beraber 15 dk içinde o kadar kahkaha atmıştık ki bir ara başkalarından utanmıştım.

Artık sınıfa girmiştik. Sıraya oturduğumda ise birisi " Benim adım ise Kaan " dedi asabibir sesle. Ve devaç etti " Yani sonuçta sıra arkadaşıyız ismimizi bilmemiz gerekiyor " dedi bu defa daha alçak bir ses tonuyla ...

Artık eve gelmiştim. Annem telefonuma " Kızım ben yan komşudayım. Eve gelir gelmez sen de gel " diye bir mesaj atmıştı. Bende gelir gelmez elimi yüzümü yıkafım. Sonra dolabımdan kırmızı straplez bir bluzla , morcivert bir mini etek giyip evden çıktım.

Komşumuzun kapısına gelince ilk önce üstüme bir çeki düzen verdim ve zile bastım.

Ve de ne göreyim ???
Aman Allah'ım ...

Arkadaşlar inşallah beğenmişsinizdir. Beğeni ve yorumlarınızı bekliyorum ...
Sevgiler :)))