♡ Tatlı Belam ♡

Suicide Squad

Arkadaşlar ,
Okuma oranımız artmış. İnşallah daha da artar.
Neyse herkese iyi okumalar ...

Sarılan Burak'tı. Benimle bu kadar samimi olabilmesini anlayabilmiş değildim. Evet , çok seviniyorduk. Ama direkçe bana sarılması cidden kafamı sarsmıştı.

Hızlıca Burak'ı ittim. Bana şaşırmış gibi baktı.

Ben de :

- Benim gitmem gerek.

Burak ise :

- Bir yerlere giderdik , kutlama için.

- Hayır , daha fazla kalamayacağım.

Hızlıca okuldan çıktım. Gözüm Kaan'ın arabasını arıyordu. Sonra bekçiye sordum. Bekçi de az önce çıktığını söyledi. Ben de uzun bir yol yürüyerek , durağa varmıştım. Nasıl olur da Kaan beni bırakıp giderdi ki. Kafam bir türlü alamıyordu.

Eve vardığımda , annemler beni kutladı. Yemeğimi yiyip , odama çıkıverdim. Hemen bir duş aldım. Sonra da fazla geçmeden uyuyakalmışım.

Sabah olmuştu. Haftanın ikinci günü. Salı günleri artık evde annem ile kalıcaktım. Babamın işleri olucaktı.

Hemen formalarımı giyip , aşağıya indim. Kahvaltımı yapıp , annemle vedalaştım. Evden çıktım. Bugün anneme kendimin toplu taşıma ile gideceğimi söyledim. O da kabul etti. Bu yüzden de evden normalden yarım saat erken çıktım. Durağa gelmiştim. Otobüste , boş yer vardı. Ben de hemen oturdum. Kulaklığımı takıp müzik dinledim yol boyunca.

Okula varmıştım. Koridorlar çok tuhaf geliyordu bana. Sınıfa geçtim. Melisa ve Yiğit'e günaydın dedim. Ama onlar ise cevap vermeden sınıftan çıktılar. Ben de şaşkınlıkla bahçeye çıktım. Neyin tribiydi bu şimdi. Aslında herkes tahmin ettiğimden daha farklı bakıyordu bana. Ben aslında tebrik edeceklerini düşünmüştüm. Ama tam tersi oldu. Aklıma ilk gelen Kaan'dı. Onu aramaya başladım. Ama bulamadım. Ararken bahçede Burak'ı gördüm. Hemen koşa koşa yanına gittim.
" Burak neden herkes garip davranıyor bana. "
" Çünkü , çünkü ... "
" Ne çünkü , Burak "
" Çünkü , hani ben sana dün sarıldım ya galiba biraz fazla gözükmüş. Hemen orada bir kız grubu. , fotoğafımı çekip altına da ,

^^ Bu kız az değil. Günün 12 saati Kaan ile diğer 12 saati ise Burak ile. ^^

Diye yazmışlar.

Ben telefondan bunları görünce , kafam allak bullak olmuştu. Demek ki , Kaan hemen paylaşımı gördü ve de oradan çıkıp gitmişti.

Her şey yerine oturmuştu. Ama ilk yapmam gereken Melisa ve Yiğit ile konuşmaktı. Yalvarmalarıma rağmen ilk başta inanmadılar ama olayı tam anlatınca derdimi anlamışlardı en sonunda. Benden özür dilediler.

Şimdiki işim ise Kaan'ı bulmaktı. Okula gelmişti , evet görenler vardı ama neredeydi peki şuan ...

Derslere girmemeyi karar aldım. Bahçede dolaşıyordum. Birisini gördüm. Kaan'dı o. Hemen yanına gittim. O ise beni farkeder farketmez uzaklaşmaya başladı. Ben ise onu en sonunda durdurmayı becermiştim
Her şeyi hızlıca anlattım. Benim aslında zaten Burak'a karşı bir şeyler hissetmediğimi ama son bir hafta mecburi olaraktan onunla beraber olduğumu izah ettim. O da aslında bunları bildiğini ama daha önceden böyle şeyler yaşamadığından dolayı dün akşam şoka girdiği için oradan hemen çıktığını söyledi. Bir nebzede olsa aramızı düzeltmiştim. Şimdi ise her şeyi okula izah etmek kalmıştı. Ben de biraz düşünerek Burak'a internet sayfasında her şeyi izah ettirecek bir yazı paylaştırttım. O da bunu kabul etti zaten. Çoğu şey düzelmişti.

Çok serüvenli bir gün olmuştu. Her şey çok garip olarak yerine oturmuştu. Ancak bazı şeyler benim kafamda rayına oturmamıştı. Hemen Burak'ın yanına gittim. Ve de çok açık bir söz ile :

" Bak Burak. Senin bana karşı cidden neler hissettiğimi biliyorum. Ama sen ile ben olmayacak şeyler. Hem birbirimizin hem de başkalarının kafasını karıştırmaktan başka hiçbir şey yaptığımız yok. Yani artık biraz mesafeli ve arkadaşça davranmamız gerekiyor birbirimize. "

Burak ise bunu beklemediğim bir tavırla anlayışla karşıladı. Onun karşısına çıkan çok farklı bir kız olduğumdan dolayı bana karşı bir şeyler hissettiğini söyledi. Ama eğer istemezsem , onda da artık bu hislerin kalmayacağını söyledi.

Galiba hayatımda ilk defa böyle bir konuşma yapmıştım. Ama olması gerekende buydu zaten. Hemen oradan uzaklaşıp sınıfa geldim. Hocadan özür dileyerek sırama oturdum. Zaten son dersti.

Zil çaldı. Melisa ile falan dışarıya çıktım. Melisa ile Yiğit sinemaya gideceklerini ve de beni de çağırdıklarını söylediler. Ama ben ise maalesef bu gün gereğinden fazla atraksiyon yaşadığımdan dolayı daha fazla istemediğimi söyledim.

Tam ayrılıyorduk ki filmin adını sordum. Melisa ise normal bir tonda
" Suicide Squad " dedi. Ben ise birden okulun önünde çığlık attım. Ne , nasıl yani , bensiz o film , nasıl unuturum o filmi deyip duruyordum.

Daha sonrasında annemi arayıp söyledim. Hemen alışveriş merkezine varmıştık. Hemen biletlerimizi ve de patlamış mısırları alıp oturduk. Filme daha yarım saat vardı. Zaman çok çabuk geçmişti. Koyu sohbete dalmıştık galiba.

Salona girdik. İki dakika sonra film başlayacaktı. Film başlamıştı artık. Giriş jenerik müziği iyiydi. Film başlayalı 5 dakika olmuştu. Salona iki kişi girdi. En sinir olduğum şey film oynuyorken onların gölgesini görmek ve de bi değişik en sinir olduğum şey birisi önğme oturmuştu. Of ya ne güzel önüm boştu. Niye geldiler ki. Neyse kendimi filme verdim.

Birden mola oldu. Film çok sürükleyiciydi ki zamanın nasıl geçtiğini anlayamıyordum. Işıklar yanmıştı. Herkes birbirini görebiliyordu. Aslında önümde filmi izlerken bana sıkıntı çektiren şahısı da merak ediyordum ki ...

Birden kafasını kaldırdı.

??? Ne  , Nasıl , Neden ???

Arkadaşlar ,
Bu bölümüme de okumaya vakit ayırdığınız için çok teşekkür ederim. Aslında küçük bir şey çoğu kişi için ama okuyucu sayımız ,
1,02 bin olmuş
Cidden çok mutluyum. Aslında bugün yazmayacaktım ama okuyucu sayısını görünce içimden yazmak geldi.

Herkese iyi okumalar ...

Ve de

İyi günler ...