Duivelskind

Pact met de duivel

Sophia voelt de woede weer omhoog komen. Ook deze keer is ze niet sterk genoeg om het tegen te houden en verandert langzaam. Ze gaat de verlaten winkel binnen. Haar instinct vertelt haar dat ze naar de achterzijde moet. Daar is een trap, die ze naar beneden loopt. Ze zorgt ervoor dat ze terug verandert. Behoedzaam loopt ze een grote zaal in en ziet haar ouders. Dan ziet ze Jeffrey en duikt achter een paar kratten. Hij loopt dreigend op haar ouders af en zegt: "Sorry, maar dit is de enige manier om mijn wraak te krijgen. Deze deal met de duivel zal ervoor zorgen dat Sophia niet krijgt wat ze het liefste wil. Een godsengel worden, of hadden jullie dat niet gemerkt? Al die keren dat ze weg was, heeft ze geprobeerd goed te worden. Wat een nobel hart, niet?" Haar vader heeft ondertussen zijn monddoek af kunnen krijgen en zegt: "Ga je ons nu vermoorden omdat mijn dochter jou niet stemt? Dat is laf en ronduit zielig." Jeffrey lacht: "Dat ze me niet stemt daar heb je gelijk in, maar dat dat het enige is niet. Jullie kunnen het niet zien maar ze heeft mijn hand verbrand met haar hellevuur! Ze is een heks, een monster en dat zullen jullie zien als jullie van boven op haar neer kijken." Sophia rent naar voren, maar behendig draait Jeffrey zich om en krijgt Sophia op de grond. "Net op tijd, we hadden je al verwacht. Brutus, Ramses ik heb even wat hulp nodig.", zegt Jeffrey vals. Brutus en Ramses lopen op Sophia af en pakken haar beet. "Misschien kunnen we de ouders een voorproefje geven. Bind haar in die metalen kettingen en maak haar boos.", zegt Jeffrey. Brutus en Ramses gehoorzamen en binden Sophia vast. Daarna beginnen ze Sophia te slaan en te schoppen. Haar vader roept uit: "Kappen, laat haar gaan!" Jeffrey lacht en zegt: "Naïef, naïef, wil je geen show zien?" Sophia kreunt in pijn en kijkt naar haar ouders. Ze zegt: "Ouders, ik ben een duivelsengel. Ik zal jullie laten zien waartoe ik in staat ben." Als ze dit gezegd heeft, transformeert ze. Ze breekt de kettingen met zo'n kracht dat Brutus en Ramses op de grond vallen. Dan kijkt ze Jeffrey aan en zegt dreigend: "Jij bent een dienaar van de duivel, maar jouw hart was lang daarvoor al zwart. Zwart van haat en jaloezie, omdat je ouders nooit van je hebben gehouden en omdat je werd gepest. Onthoud één ding, dat zijn geen redenen voor wat je nu doet. Thomas verdient dit niet en jij verdient dit ook niet. Genoegdoening aan andermans verdriet, dat is misselijkmakend. Laat mijn ouders gaan en verdwijn naar waar je hoort." Jeffrey lacht en zegt: "Tuurlijk verdwijn ik niet. Ik heb nog meer voor je. Brutus, vuur!" Brutus maakt een schot en schiet Sophia's vader dood. Haar vader kreunt en zegt: "Sophia, ik zal altijd van je houden." "Mijn vader, jij klootzak, je moest ons leven ook verpesten.", zegt Sophia huilend van woede. "Als jij niet kalmeert, is je moedertje ook weg.", zegt Jeffrey gemeen. Sophia maakt een schijnbeweging en pakt Brutus' pistool af. Jeffrey lacht weer en zegt: "Denk je nou echt dat dat gaat werken. Tuurlijk hebben we er meer. Ramses, vuur!" Ramses schiet voor Sophia kan handelen en Sophia moet toekijken terwijl haar moeder in elkaar zakt. Ze vloekt hevig en herinnert zich iets: Sylvester. Ze schreeuwt zijn naam en iedereen stopt en kijkt naar haar. Dan verbrijzelt een raam, maar niemand kan zien wat het was. Opeens hoort Sophia achter zich schreeuwen en vallen Brutus en Ramses neer. Jeffrey kijkt doodsbang en schreeuwt: "Hoe?! Hoe?! Je bent echt een duivelskind, maar er is een ding dat je vergeten bent. Ik ben je altijd een stapje voor. Want op dit moment wordt Thomas geroosterd." Sophia knarst haar tanden en zegt: "Sylvester, maak hem nog niet dood. Ik ga op zoek naar Thomas." Sophia vliegt door het gebouw en ziet vuur uit een kamer komen. Ze aarzelt niet en rukt de deur open. Ze ziet Thomas levenloos op de grond liggen en haalt hem snel naar buiten. Ze zegt: "O goden, verbind zijn wonden en heel zijn pijn. Hij verdient het om hier te zijn." Langzaam begint Thomas te kuchen en opent zijn ogen. Hij zegt langzaam: "Dank je, ik zal altijd bij je in het krijt staan." Sophia helpt hem overeind en samen lopen ze naar de grote zaal. Jeffrey ligt op de grond en Sylvester staat er als wolf bovenop. Sophia lacht en zegt: "Jeffrey ik zal jou niet straffen, maar ik weet zeker dat de hogere macht dat wel gaat doen. Dus wens ik je succes." Jeffrey gromt en zegt: "Waarom zou ik gestraft moeten worden? Ik heb in opdracht van de duivel gewerkt." Sylvester zegt: "Denk je dat je de opdracht echt goed uit gevoerd hebt?" Jeffrey kijkt op en zegt: "Hoe weet jij de opdracht." Sylvester antwoordt: "Ik werk ook voor de duivel en dan hoor je nog weleens wat." Zodra hij dit gezegd heeft, worden ze verblind door een rood en een wit licht.