Chapter 6: Say What?

8.1K 125 11
                                    

We were both quiet habang nasa daan kami. Pupunta daw kaming bayan to buy some clothes. As usual, tahimik parin siya. He got this serious face ng bumalik ito sa bahay. I wonder kung sino ang kausap nito sa phone. Well wala na akong pakialam dun.

Nakatingin lang ako sa labas ng bintana while he was driving. Napaka isolated ng lugar. Matataas at matatayog ang mga puno ng niyog. Lubak- lubak din ang daan but in fairness, maganda ang lugar. Probinsya talaga ang dating. Malayo sa lugar na aking kinalakihan. I let out a heavy sigh. I kinda miss th city. Pero okay na din ito, I want a peace of mind. I'll just think na I'm just having an unexpected vacation here.

After one long drive, huminto ito sa isang crowded place. Ito ba ang palengke sa probinsya?

Lumabas si Stranger (since I still dont know his name) sa car. Sumunod ako sa kanya. I felt so awkward since I'm wearing his over sized tee and boxers just above th knee. Parang di din ako nagsuot ng boxer sa haba ng tee na suot ko.

Nagpatiuna itong maglakad at sumunod naman ako dito. I can feel the awkward stares from people around us. Binilisan ko nalang ang paglalakad at tumabi ako kay stranger.

Huminto kami sa isang tindahan ng mga damit.

"Pumili ka na ng mga damit mo." he commanded at lumabas ng tindahan. Bigla din kasing nagring ang phone nito.

I just nodded and started picking some clothes. The clothes here are cheaper than those in the city. Pero in fairness, magaganda naman ang mga damit kahit hindi branded.

Paminsan-minsan napapatingin ako sa kanya. Nakatalikod ito sakin at may kausap na matandang lalaki. Hindi din nakaligtas sa aking paningin ang mga humahangang mata ng mga kababaihan. Iba talaga ang hatak ng karisma ng lalaking ito.

"Hey!" tawag ko sa kanya Napalingon ito sakin with a frown.

"I'm done!"

He nodded and walked right through me. Kinuha nya ang mga pinili kong mga damit at binayaran.

Lumabas na kami ng tindahan at as usual nauna na naman ito sa akin. Narating namin ang pinagparkingan ng kotse niya. At dahil siyempre may dugong gentleman naman ito, he opened the door for me.

"Thank you." I mutted and flashed a smile. He just nodded at pumaikot sa driver's seat.

He was about to start the engine nang pinigilan ko siya.

"Wait!" napahawak ako sa braso niya. Napatingin siya dito ata parang napapasong tinanggal ko ito.

"What?" he questioned out. He looked so annoyed.

"Uhm.. Well. Uh. It's been 2 days since napadpad ako sa lugar mu. You know my name already yet I still don't know yours. Can you atleast tell me your name para hindi "hey" ang tawag ko sayo? I mean ang awkward naman na nag-uusap tayo pero di ko naman alam ang pangalan mo diba?" I smiled awkwardly.

He chuckled at napamaang ako. Ghad. It's the second time na tumawa ito and ds usual ang sexy parin.

He stopped laughing and turned on the engine. And me too was back to reality after hearing the sound of the engine. He started to maneuver and drove off.

Napasimangot ako dahil hindi niya sinagot ang tanong ko. I felt so embarrassed kaya ibinaling ko ang paningin ko sa labas ng bintana.

"Quinn." he said out of the blue.

"What?" I looked at him with confusion.

"My name is Quinn."

"You have a very nice name." I commented.

"Should I take it as a compliment?" he ammusingly asked while taking a glance at me at the rear view mirror.

Napasimangot ako. "So you think amalayer?" I mimicked Amalayer's voice and he chuckled. I laughed too.

At last, nakarating na din kami. Pababa na sana ako ng pigilan nya ako. Napatingin ako sa kamay na nakahawak sa braso ko at napabitaw naman siya.

"Let's talk. Wait for me at the sala" sabi nito. Nagtataka man, I just nodded.

He gave me the key to his house. Bumaba ako ng kotse at nagpatiunang pumasok ng bahay. Umupo agad ako sa couch at hinintay siyang pumasok. Napasandal ako sa couch and closed myt eyes for awhile. I got tired eh.

I was closed to drifiting to sleep when I heard someone cleared his throat. Napamulat ako at nakita ko siyang nakatayo sa hamba ng pinto. He was leaning on the door while crossing his arms. Man! A sight to behold!

"You said you will do everything just to repay me right?"

" Kahit ano gagawin ko just to repay you." i said and flashed a genuine smile.

"Kahit ano?" he repeated.

"Yes."

"Then I want you to marry me."

-----

AN: Hello po. Thank you for those who waited TUV to update. Dedicated ito sa kanya dahil sa message niya. I thought wala kasing nagbabasa nito sa I stop updating na. Thanks to her. ^^ Sorry sa typos. Wala po itong proofread, Tamad po ako seryoso. HHA. Minadali ko ito. Medyo sabog utak ko.HHA.

follow me on twitter: @eyefckingtabi

Thanks everyone!~

Saved (TUV)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon