Onbeschrijfelijke liefde

Naamloos deel 5

Ik werd uitgeput wakker op mn bed. Huh hoe kan dit, kennen jullie dat, dat je in slaap viel op de bank en wakker wordt in je bed.

Never mind, ik pakte een onderbroek en een bh en nam een lange douche. Ik zou pas om 12 beginnen dus ik had nog lang de tijd aangezien het 8 uur was. Ik poetste mn tanden en pakte een grijze skinney jeans met scheuren, daarop deed ik een zwart Moncler shirt en pakte mn witte Ralph Lauren pet. Aan mn haar deed ik niet veel, ik deed alleen wat argan olie om mn krullen more fleeky te maken.

Ik rende naar beneden en keek om me heen.
"SBAH EL GHAAAIRR"

"Prinsesje" schreeuwde mn vader

"PAPPIEE, ik heb je gemist"

"Fijn dat je mij ook groet" zei mn moeder quasi boos

"MAMMII" hoorde ik Benjamin schreeuwen.

"Groeppssknuffel"

"Ik heb echt rare kinderen"

"Tegzaa Mama je doet me pijn" zei Benjamin.

Ik had niet zo'n zin om te ontbijten vandaag en pakte een banaan en een paar mandarijnen voor op school. Ik zat inmiddels al in mn examen jaar wat ook betekend dat ik bijna GALA heb.

"Mamii,Papiee, ik gaa"

"Doe voorzichtig prinsesje"

Ik liep de deur uit onder weg naar mn bushalte totdat ik werd gebeld door Ilias.

~
Ilias - Zinaa Goeiemorgen

Ik - Hoii

Ilias - Waar ben je ?

Ik - Waarom vraag je dat ?

Ilias - Ik hoor allemaal lawaai ?

Ik - Aah zo, onderweg naar school

Ilias - Hoelaat begin je ?

Ik - 12 pas

Ilias - lieve schat, het is pas 10 uur eh

Ik - Ja weet ik, blijf even op school
zitten

Ilias - Waar ben je, we gaan even ontbijten ergens

Ik - Nee nee hoeft niet

Ilias - Jawel waar ben je

Ik - dicht bij de Appie

Ilias - Saff loop naar de Appie ben er over 5 minuten.
~

Met lood in mn schoenen liep ik richting de Albert Heijn. Ik had er totaal geen zin in, want ik wist dat ik me deze keer niet zou kunnen bedwingen.

Toen ik aangekomen was bij de appie was, zag in Ilias al in zn auto zitten.

Ik liep richting zn auto en zag dat hij me aanzag lopen. Hij stapte uit en keek me sexy aan.

"Hey schat" en hij knuffelde me
"Hoii"
"Kom stap in Prinsesje"

Prinsesje, prinsesje. Alleen mn vader noemde me zo en nu Ilias. Ik voelde iets in mn onderbuik en stapte de auto in. Ilias stapte ook in en we reden richting de Mevlana.

Toen we aankwamen hadden we wat gegeten en wouden terug naar de auto lopen totdat ik Karima zag.

"ILIAS, DRAAI JE OM, WIE IS DAT NAAST JE" schreeuwde ze

Ik draaide me om en zag Karima me vies aankijken.

"IK HAD HET VAN IEDEREEN VERWACHT MAAR JIJ"

En ze rende op me af. Ik voelde hoe ze aan me trok en de ketting die ik van mn overleden broer kreeg kapot maakte.

Ik werd gek toen ik zag dat ze hem weggooide in het riool. Ik pakte haar hoofd tussen mn handen en gaf haar een harde vuist tegen der neus. En gooide der tegen de grond. Ik zag zwart, ik zag letterlijk niks. Ik hoorde mensen schreeuwen dat ik moet stoppen maar ik zag niks.

Ik voelde hoe Ilias aan me trok en me in de auto zette.

Het kostbaarste wat ik had maakte ze kapot, alles wat ik nog van hem had.

~
"Lientje pientje, dikke varkentje"

"Houdaifa wat zing je nou"

"Een liedje hoor je toch"

"Je bent gemeen"

"Ik ben niet dik"

"Ben je wel"

Ik rende naar mn kamer en barste in tranen uit.

Ik hoorde Houdaifa binnen komen en keek hem boos aan.

"Je bent gemeen"

"Kom is Lineya"

"Kom gewoon met je kanker giraf nek"

"Neee weer ben je gemeen"

Hij trok me naar voren en deed iets om mn nek. Een hele mooie ketting met H&L erop , (Houdaifa&Lineya)

Ik keek hem met een betraand gezicht aan en knuffelde hem.

"Waarom dit dure cadeau Houdaifa"

"Ik weet niet of je me nog lang gaat zien"

"Waarom ga je logeren?"

"Nee schatje, is ingewikkeld. Als ik heel lang niet terug kom wil ik dat je onthoud dat ik van je hou"

"Waarom ik wil niet dat je weg gaat" zei ik met een betraand gezicht.

"Lineya, de mensen waarvan je het meest houdt zal je ooit los moeten laten. Ik ga stuk dat ik het zo moet doen, dat ik je alleen moet laten, in deze verrotte wereld"

"Maar Houdaifa je kan Papa zeggen dat je wilt blijven"

"In Sha Allah zullen we elkaar in Akhira zien mijn prinsesje, je bent alles waar ik voor strijd, mn hart, mijn ziel alles, ik hou van je"

"Nee laat me niet alleen"

"Je maakt me kapot Lineya ik kan niet naar je kijken hoe je huilt. Hoe graag ik wil blijven, ze vinden me. Ik doe dit voor jou. Ik hou van je.
~

"WAT IS ER MIS MET JE" schreeuwde Ilias

Ik keek hem met een betraand gezicht aan. Keer op keer kwetste mensen me, mn leven was al kapot en ik deed maar alsof het goed ging. Voor Benjamin, voor mama voor papa. Niemand wist hoe ik mezelf bijna elke avond in slaaphuilde, het kostbaarste wat ik had, is van me afgepakt, alles wat ik nodig had, is weg.

"KANKER RAAR JIJ, IK PRAAT FUCKING TEGEN JE"

"Ik had je beter ingeschat maar ik heb me duidelijk vergist"

Ik keek Ilias aan en schudde met mn hoofd. Ik stapte de auto uit.

"LINEYA NEE STOP !"

Ik kon er niet meer tegen ik had totaal geen zin meer om hem aan te kijken. Ik zag dat er een bus reed en stapte snel in.

School had ik ook geen zin meer in en ging maar naar huis. Er was toch niemand thuis dacht ik. Benjamin was op "werk" samen met mn vader. En mn moeder bij mn oma.

Mn vader had een groot witwas bedrijf. Hij handelde met drugs en had zo veel macht.

Thuis aangekomen liep ik naar de oude kamer van Houdaifa , die nu een logeer kamer is. Ik keek in kasten etc om maar iets van hem terug te vinden totdat mn ogen rustte op een witte doos.

Salam ou alaykom dames, ik vind jullie echt zo lief, al de reacties die ik krijg van jullie en dat jullie stemmen op mn verhaal. Heel erg bedankt, love u alll